ze zwarte japon, bedekt met snuif en ze ruikt sterk naar
drank. En toch: everybody loves her.
Stanley Baldwin said, in a public speech, when he was Prime
Minister, that he would not really feel at home in heaven
until he had been "allowed to sit in a corner for a good
talk with Mrs Gamp»"
Chesterton zegt in zijn Criticisms and Appreciations:
"To anyone who appreciates her unctuous and sumptuous con
versation it is difficult indeed not to feel that it would
he almost better to be killed by Mrs Gamp than to he saved
by a better nurse."
Het is bepaald opmerkelijk dat de tranen die een veranderde
levenshouding inaugureren veelal door mannen worden vergo
ten»
Zou het niet zijn dat mannen -iets meer dan vrouwen- geneigd
zijn op royale wyze de eigen fouten te erkennen?
Wel dienen wij ons te realiseren dat de Victorianen in hun
gemoedsleven ver van ons af staan»
Op een dag trof Mrs Siddons de Schotse rechter Lord Jeffrey
met zijn hoofd op de tafel in tranen, Zij vroeg hem of hij een
droevig bericht had ontvangen. 'Indeed'zei hij,. 'Boz's
little Nelly is dead'
Ook Carlyle was volkomen van streek»
Thackeray, wiens kritische blik de hele wereld zag als een
kermis der ijdelheid, bekende dat hij gehuild had bij de dood
van Paul Dombey,
En hoe staat Dickens tegenover huilerige vrouwen?
Het spreekt vanzelf, dat hij dit soort tranen niet verdroeg»
Zijn eigen vrouw was "lachrymose" en irriteerde hem vaak bo
venmate.
Nu werd er van de vrouw in het Victoriaanse tydperk ver
wacht, dat zij de sluizen gauw open zette» Het stond zo lief
en hulpeloos, Het was, behalve haar gave onmiddellijk flauw
te vallen, voor haar de enige manier om de aandacht te trek
ken»
Zij mocht verder niets, Vooral niet intelligent zijn en als
zij dit was, behoorde zij er niets van te laten merken» Zy
moest wegkwijnen, berusten en droefgeestig zijn, volgens de
Victoriaanse man die tegen deze negatieve achtergrond des
12
