WEMMICK CONTRA EICHMANN
"Vraag de schrijver niet, wat hij met zijn werk "be
doelt" 3 het is de lezerdie antwoordt. Zijn ant
woord is niet van meer waarde dan dat van de vra
ger. (Harry Mulisch)
o Els Mayer's opstel (in het vorige nummer van de Dutch
Dickensian) over Wemrnick en Eichmann heeft in onze kring nog
al vrat tumult veroorzaakt. De losgebarsten discussie, waar
omtrent hieronder woord en wederwoord zult aantreffen, be
helst op- de achtergrond twee punten waarover iedereen het
wel eens is. Immers de vraags „Was Wemmick een schurk?" is
op zich onbelangrijk. Maar zeker bestaat er een angstaanjagen
de hoeveelheid mannetjes van de allure van Wemmick en Eich
mann, die inderdaad soortgelijk zijn. Het is hoogst nuttig en
blijvend actueel te wijzen op dat vreselijk vergif, dat fascis
me heet. In hoeverre of Dickens zich de consequenties van de
karakters van sommige zijner figuren bewust is geweest, is een
vraag waarover een diepgaand gesprek mogelijk is» Dit is de
vraag, die in dit blad terzake dient, en van hieruit moeten
wij dan ook de af en toe vinnige termen door de opponenten ge
bruikt beschouwen», ook al laat Els ons, tussen haar mij uit
het 'hart gegrepen regels, het gespleten doodshoofd van het
fascisme zien. Het feit, dat Dickens een Onnavolgbaar groot
schrijver is,'wordt immers niet betwist. (Red.)
o Wie smaalt op de kritici, die meer uit een werk halen
dan de schrijver „erin gelegd" heeft, begrijpt niets. Een werk,
waaruit niet méér komt, dat de schrijver „erin gelegd" heeft,
is onder de maat en moet volgens de visserijwet in het water
teruggeworpen worden. (Harry Mulisch).
o Mijnheer de Redacteur,
Het artikel- in The Dutch Dickensian van augustus 1962,
waarin mevrouw Mayer-Swart een vergelijking trekt tussen mijn
oude vriend Wemmick en het onmens Eichmann, heeft mij diep ge
schokt. Waar gaan wij heen? 'Wordt straks Pickwick vergeleken
met Goering?
64
