villagevel (maar had dan ook meer dan vierhonderd gulden ge
kost.....) en Miss D.H. Moody sprak als Lord Mayor de daarbij
geëigende woorden. Daarbij was zij zelf een heel decoratief
geheelniet haar ketenen, wat door vele pers- en amateur-fo
tografen werd vastgelegd, evenals onze aanwezigheid ter
plaatse.
De volgende dag brak om 8 uur s avonds dan het hoogtepunt
aan, n.l. the Conference Dinner, waarbij het menu zelf,als van
lagere orde, natuurlijk onbelangrijk is, en waarvan ik dus al-
Teen het tedere lamslapje met een exquis randje vet wil me
moreren, dat de hoofdschotel vormde, en de bol vanille-ijs,
die ons als dessert geserveerd werd, waar door een volgende
dienende geest haastig warme kersensaus overheen werd gego-
t en
Ik ben overtuigd, dat allen zeer hebben genoten van de toas
ten! De Engelsen zijn geboren (of door public-school-1 even
goed getrainde) dinner-speakers en je hoefde dan cok geen o-
genblik dat beklemde gevoel te hebben „zou hij de draad wel
vasthouden", of „zou hij het eind wel kunnen vinden?" Je kon
zorgeloos genieten van de fonteinen van geest en welsprekend
heid, die er opsproeiden. Zelfs His Worship, die haar vier
voudige zware keten nu op de schouders van een goedgekozen
effen blauw avondtoilet had gehecht en, schuin tegenover me
zittend, me had verteld, dat ze toch altijd „nervous" bleef
als ze het woord moest voeren, bracht het er uitstekend af,
ogenschijnlijk „as cool as a cucumber".
Maar het grootste succes hadden de gebroeders Beek natuurlijk!
Vooreerst al gedragen als ze waren door een enorm balzavlot
van goodwill voor de Dutch (en dan nog wel Dutch Twins)maar
voornamelijk door de leuke vondst, om een samenspraak - ta
felrede te houden met allerlei dwaze gefingeerde verschillen
van mening en in de rede vallerijen, waar ze samen des mid
dags, toen wij uit waren, met onze Life President op hadden
zitten broeden. Er werd lang en dankbaar geklapt!
Na nog een toast op Mr. Stapels en dienst antwoord,zongen we
met gekruiste armen „Auld lang Syne" en daarna, more majorum,
het „God save the Queen" en daarmee behoorde deze 57ste Ann.
Conf. tot het verleden.
(J.P.-K.
122
