ding aan. De heer Boyko overhandigde mij met een fijne,veelbe
tekende glimlach, 75 Diekens-postzegels als eengeschenk van
Rusland voor mijn. culturele streven. Bij de zegels kreeg ik de
beeltenissen van Gagarin en Nikolajew cadeau.De attaché, ver
zekerde mij, dat de Russische jeugd op de middelbare scholen
altijd Dickens leest en hij noemde mij Oliver Twist. Als dank
"oor zijn bemiddeling beloofde ik hem de Dutch Dickensian te
zenden, waarin de zegel voorkomt.
Te uwer geruststelling zij, meegedeeld, dat ik uitsluitend mijn
eigen naamkaartje in de Ambassade heb achtergelaten en dat
er geen ledenlijsten werden geeist,noch namen werden gevraagd
De heer Bomans kende men reeds.
C.W.
OLIVER! A Musical.
De geschiedenis kent maar twee Oliver's die een theaterdirec
tie met- goed gevolg kan afficheren zonder er de achternaam bij
te vermelden. Een daarvan heet Cromwell en de andere bestaat
alleen dank zij de verbeelding van een schrijver. Niettemin
bleek het overbodig de Londenaars ter gelegenheid van de pre
miere van de musical „Oliver!" - op 30 juni 1960 - aan' het
verstand te brengen, dat zij daarbij geen onthoofding van Ka-
rel I maar het gewelddadig einde van Nancy zouden beleven.
Nancy heeft sindsdien bereids meer dan achthonderd maal het
tijdelijke ontijdig met het eeuwige verwisseld, maar Londen kan
er niet genoeg van krijgen. Geen wonder, dat men dit in Ameri
ka, God's own country, waar Dickens minstens even hoog geno
teerd staat als BethlehemSteel en Anaconda Copper, dit nu
ook wel eens wil beleven en dientengevolge Nancy, Sikes, Fa-
gin, Oliver en the artful Dodger binnenkort hun joyeuse en
tree, op Broadway'zullen "maken. Daarbij zal dan worden gebroken
met de na-oorlogse traditie, dat Amerikaanse musicals wel' op
gang maken in het-West-End, maar de Engelse musical sinds vele
jaren geen deel uitmaakt van het exportpakket van het Vere
nigd Koninkrijk. Mocht de heer Harrold Macmillan 'tot'de le
zers van de Dutch Dickensian behoren, dan zal hij deze fraaie
112
