260
zijn. En hier heeft de schrijver het aangedurfd een oproer te
beschrijven, Dickens heeft nimmer een revolutie meegemaakt,
dat moet U met evenveel intensiteit in het oog houden, als
waarmee U de dood van Marly accepteert bij de lezing van de
Christmas Carol, Dat Dickens ook als historicus met inzicht
in massapsychologie gewaardeert moet worden zal ik trachten
U te bewijzen. Mocht Dickens dan geen revolutie hebben be
leefd, wij hebben het twijfelachtig genoegen gesmaakt de
facistische revolte van dichtbij te hebben leren kennen en
het is aan de hand van de ons bekende verwikkelingen, ge
beurtenissen, symptonen en personen, dat ik analoge ver
schijnselen van het Gordon oproer wil vaststellen. Zo hier
over eenkomsten zijn, wil ik verklaren, dat het oproer van
Loid Gordon realistisch en levensecht beschreven is (hoewel
er slechts een schijn van kans is, dat Hitier Barbeby Rudge
gelezen heeft). Ik geloof, dat Barneby Rudge een weinig ge
lezen hoek is, maar de gehele inhoud te vertellen voor hen,
die het niet kennen zou te ver voeren. Ik wil volstaan met
te vertellen, dat zowat halverwege de geschiedenis plotse
ling twee vreemdelingen opduiken uit wiens gesprek door
schemert, dat we te doen hebben met de leider en de secre
taris van een antipapisten-beweging, Lord Gordon en
Gashford, Gordon onverdraagzaam protestant houdt als leider
snoevende toespraken. Hij wil van geen wijken weten, heeft
-honderd veertig duizend..man aan de Schotse grens staan,
klaar om zich zelve recht te verschaffen als ze het niet op
een andere -manier kunnen krijgen. In het parlement mogen ze
hem uitlachen en bespotten, hem een dwaas en krankzinnige
noemen, maar wie van hen is in staat zulk een mensenzee op
de been te brengen. Wie van hen is in staat ze te laten
schreeuwen of te zwijgen, al naar hem belieft Niemand. De
ze woorden doen ons vertrouwd aan. Heeft Hitler in het be
gin ook niet opgeschept met een weermacht,die hij aanvanke
lijk niet bezat en zei de wereld ook niet, die man is krank
zinnig Nog een overeenkomsts Gordon bijt in momenten van
woede of onzekerheid op afschuwelijke manier op zijn nagels.
Hitler was erkend "teppichfresser"De secretariseen soort
Goebbels, spreekt zijn leider naar de mond, smeert stroop,
hitst op, is vals - opportunistisch, in wezen de aanstoker
