248 Het gezelschap nam daarna nog een fiks stuk Kerstbrood en de dame met de ketel schonk nog iets van het Verdovend Middel in, waarvan wij nu aan de doordringende geur duidelijk konden ruiken dat het Hete Punch was. De dialoog zette zich intussen voort, met griezelige bezwe ringen als bijvoorbeeld dezes - Ziet gij dat verlaten graf? Het is uw graf! - 0 Geest, laat mij het leven nog éénmaal overdoen! De lezer -zal moeten toegeven dat het in het Geheim Genoot schap niet bepaald opgewekt toeging» Maar graf of gèèn graf, elk der aanwezigen nam wederom een kloeke plak Kerstbrood en een forse teug uit het punch-vatwaar onze Speciale Verslag gever die dit alles afloerde ook zo langzamerhand nh aan toe ïras, maar hij kreeg uiteraard niets» - De wereld is koud en wit van sneeuw, sprak daarop een spookachtige stem, aan de gastheer van dit genootschap toe behorend, een gestudeerd man, in het profane leven beoefe naar van de Kille Wetenschap, maar op dit ogenblik klaarblij kelijk geheel en al in het occultisme ver zwijmel d. Merkwaardig. Op datzelfde ogenblik begon het buiten te sneeuwen! De bezwering had blijkbaar psychokinetisch gewerkt! Onze verslaggever, tot in het gebeente bevroren, begaf zich hierop rillend van Gruwel en Koude naar de redaktieburelen van de "Bussumsche Courant" om van dit alles geschokt en verbijsterd verslag te doen. Nadere informaties hebben aan het licht gebracht, dat in het bedoelde perceel op zondag 20 dezer een zeventien-tal le den van de Dickens Fellowship bijeen is geweest, om in de ge ëigende sfeer gezamenlijk en hardop de onvergankelijke "Christmas Carol" te lezen. Nu weet gij dus, waaraan gij de eerste sneeuw zo vlak voor Kerstmis te danken hebt; aan de geesten van Scrooge en het woord van de Onsterflijke Meester, Charles Dickens, zonder wiens "Christmas Carol"

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1965 | | pagina 6