- 25 -
zich echter ter ruste had begeven en door de telefoon alleen "Damn
Dickens" antwoordde. Vond op mijn kamer de laatste "Dickensian"
met een hartelijk welkom op pag. 69 to the only branch existing at
present on the continent of Europe en inderdaad ons secretariaat op
de backleaf afgedrukt.
Vrijdag 2U mei. Ontbeten in een grill-room te Buxton, dat een karak
terloos plaatsje is. Werd bij terugkomst in het Palace-hotel opge
wacht door een delegatie van de Sheffield-branch, onder leiding van
Mrs Helen R. Moxon. Lunchte met hen, na de Engelse en Nederlandse vlag
op tafel geplant te hebben. Vriendelijke dames, uiterst nieuwsgierig
naar de Haarlem-branchOp hun vragen het volgende geantwoord: 70 le
den, waarvan 60 mannelijk en 10 vrouwelijk. Bijeenkomsten maandelijks.
Om lid te worden dient men een examen te passeren, waarbij het niet vol
doende is dat men Dickens' werken gelezen heeft, maar men moet ook ter
dege over zijn leven geïnformeerd zijn. In die kennis zijn drie graden
mogelijk: gezel, meester en grootmeester. Ikzelf was meester. Vervol
gens liet ik de catalogus van mijn Diekens-bibliotheek rondgaan. Op
hun vraag of alle leden zulk een bibliotheek bezaten, geantwoord dat
dit slechts een kleine library was, de meeste leden bezaten een veel
grotere en er waren er zelfs, die het tienvoudige verzameld hadden.
Het was goed, dat ik er meteen de allereerste ochtend op los praatte,
de voornaamste feiten lagen nu onherroepelijk vast en ik kon de
volgende dagen alleen de details tot in het absurde drijven. Het ge
heim van geloofwaardig liegen zit hierin, dat men af en toe een ver
wachting teleursteltwaardoor de betrouwbaarheid van het overige ver
sterkt wordt. Als men b.v. op de vraag of er in Haarlem ook gecomstu-
meerde Dickens-bals gegeven worden, toegeeft dat dit niet het geval is,
kan men daarna weer een hele tijd voort, want deze ene ontkenning
draagt de rest. Tegen de avond waren ongeveer 250 leden aangekomen,
meest vrouwen van helaas gevorderde leeftijd. De receptie door de
Mayor te Buxton vond plaats in de Ball-room van het Palace-hotel en de
stijl, waarmee de Engelsen zulk een situatie hanteren, zonder dat zij
bevriest, is bewonderenswaardig. Ik hield mij de eerste avond achter
af en bepaalde mij tot kennismaking met de leden, die op mij toekwamen.
Ook aan het dansen (in oude stijl) niet meegedaan. Mijn exposé van
's ochtends bleek als een lopend vuur te zijn rondgegaan en ik hoefde
niets te doen dan dit bescheiden toe te geven en er af en toe wat af
te trekken.
