Het tweede fragment gaat tevens over het verval van paleizen, slechts bewoond door soldaten: Het is opvallend dat het beeld van ratten die funderingen opeten dat ook in deel 1 voorkwam, hier herhaald wordt. Om de dochters van William Dorrit etiquette bij te brengen wordt een deftige weduwe ingehuurd die dat moet bewerkstelligen. Vader Dorrit is van mening dat deze 'vorming' bij Fanny beter zal lukken dan bij z'n dochter Amy omdat Fanny 'force of character and self- reliance' heeft in tegenstelling tot Amy. Dit is weer zo'n passage zoals uit 'Our Mutual Friend' dat aan het begin werd voorgelezen, waarbij de handeling (de discussie) wordt stilgelegd en er vanuit een heel ander perspectief, in dit geval van Dickens zelf, een aanroep komt: Mrs. General brengt een nieuwe herhaling van het type B met zich mee. Overal waar ze in beeld komt wordt ze beschreven als 'the fair varnisher' of improvisaties op dit thema. Deze opgedroogde dame geeft spraaklessen in het zo beschaafd mogelijk uitspreken van in het bijzonder de 'p': - 106- troops of idle soldiers leaning out of the state-windows, where their accoutrements hung drying on the marble architecture, and showing to the mind like hosts of rats who were (happily) eating away the props of the edifices that supported them, and must soon, with them, be smashed on the heads of the other swarms of soldiers, and the swarms ofpriests, and the swarms of spies, who were all the ill-looking population left to be ruined, in the streets below.(p.37) met troepen soldaten die uit de staatsie-vensters leunden, hunne kleeren aan het marmeren beeldhouwwerk te droogen hingen, an aan een zwerm ratten deden denken, die (gelukkig) de grondvesten der gebouwen welke zij bewoonden, wegknaagden, en spoedig daarmede te vermorzelen moesten vallen op de hoofden van andere zwermen van soldaten, en zwermen van priesters, en zwermen van spionnen, welke beneden op straat de afeigtelijke bevolking uitmaakten, die nog geruineerd konden worden.' (dl.2, p.210) waar soldaten uit de ramen hingen die hun uniformen aan het marmeren beeldhouwwerk van de terrassen te drogen hadden gehangen en aan een zwerm ratten deden denken die de grondvesten van het paleis onder hen wegknaagden tot het op de zwerm soldaten neer zou komen, op de zwerm priesters en de zwerm spionnen; de enigen van de uitgeputte bevolking die over waren gebleven.' (dl.2, p.30) 'None O Mrs. General, ask the Marshalsea stones and bars. O Mrs. General, ask the milliner who taught her to work, and the dancing-master who taught her sister to dance. O Mrs. General, Mrs. General, ask me, her father, what I owe to her; and hear my testimony touching the life of this slighted little creature, from het childhood up (p.45) ■Niet O, Mevrouw General, vraag dat de steenen en traliën der Marshalsea. O. Mevrouw General, vraag het de modemaakster, die haar leerde naaijen, en den dansmeester, die hare zuster leerde dansen. O, Mevrouw General, vraag mij, haar vader, wat ik haar verschuldigd ben, en hoor mijne geyuigenis aangaande het leven van dat verwaarloosde meisje, van hare kindschheid af(dl.2, p.217) 'Geen van beide O, mevrouw General, vraag het de stenen en de tralies van de Marshalsea. O, mevrouw General, vraag het de naaister die haar naaien heeft geleerd en de dansleraar die haar zuster leerde dansen. O, mevrouw General, vraag mij, haar vader, wat ze voor mij gedaan heeft en hoor mijn getuigenis aan over het leven van dat wezentje vanaf haar vroegste jeugd.' (dl.2, p.34)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1997 | | pagina 46