Sophronia, Jessie number Two, Matilda, William, Jane, Matilda number Two,
Brigham, Leonardo and Orson. Het kan te maken met het feit dat het hier om
Mormonen gaat, die zoals u wellicht weet, de zaken wat betreft het huwelijk wat
breder zien. Nog voor de trossen los gegooid worden sluit zich al weer een jonge
ongehuwde dame bij de troep aan. Of dat er sprake is van gebrek aan creativiteit of
men is gewoon de tel kwijt, wij weten het niet.
Wie de tel niet kwijt zijn, zijn de Whifflers, die in "The Sketches of Young Couples"
ons als "The Couple who dote upon their Children" worden gepresenteerd. Dit type
echtparen heeft, zo staat er: "usually a great many of them, six or eight at least". Wij
laten hen achter op het moment dat er trots een negende wordt aangekondigd, tot
afschuw van de aanwezige kennis, Mr. Saunders. "Not a ninth" cries the friend, all
aghast at the idea. "Yes Saunders", rejoins Mr. Whiffler solemny, "a ninth".
Mr. Saunders is aghast. Deze reactie zien we vaker terug in het vroege werk van
Dickens, in "The Sketches". Denkt u maar aan Nicodemus Dumps in "The
Bloomsbury Christening", die met zijn morbide opmerkingen niet echt bijdraagt aan
een geslaagd doopfeest en aan August Minns in "Mr.Minns and his Cousin": "There
were two classes of created objects which he held in the deepest and most unmingled
horror; these were dogs and children".
Dat het hebben van een grote schare kinderen kan leiden tot een aanstelling tot
Beadle lezen wij uit "The Sketches by Boz" in "The Election for Beadle". De beadle
kennen wij voornamelijk uit de figuur van Bumble uit Oliver Twist"the man who
sold himself cheap, dirt cheap. For six tea-spoons, a pair of sugar-tongs and a milk-
pot", waarmee hij, naast Mrs.Bumble, meteen zijn hele gezinssamenstelling heeft
opgenoemd. Maar in "The Election for Beadle" is het andere koek. (Citaat).
Ook Mrs. Tapkins, niet te verwarren met Lady Tippins, heeft een schare kinderen en
wel uitsluitend dochters. In "Our Mutual Friend" is zij wel een van de eersten die haar
kaartje, waarop het hele gezin staat vermeld, achterlaat bij de Veneerings.
"Sometimes the world's wife has so many daughters, that her card reads rather like a
Miscellaneous Lot at an Auction". Er is hier geen sprake meer van een kaartje dunkt
me, maar van een kaart.
De Mr. en Mrs. Veneering die ik zojuist noemde, zijn eigenlijk geen op zichzelf
staande personen. Ze worden ook vaak in een adem genoemd. De Veneerings.
Eigenlijk bestaat De Veneerings uit vier personen. De beide vennoten van Mr.
Veneering, Chiksey en Stobbles "had both become absorbed in Veneering, once their
traveller and commison agent; who had signalised his accession to supreme power by
bringing into the business a quantity of plate-glass window and French-polised
mahogany partition, and a gleaming and enormous door-plate". Dit vind je niet in het
handboek "Hoe maak ik carrière". Eigenlijk is dit een geval van omgekeerd gekloon,
je zou kunnen zeggen dat Chiksey en Stobbles geklonialiseerd zijn.
In Dickens vinden we meer van dit soort fenomenen. Meerdere personen die goed
beschouwd maar met één stem spreken. Zij doen denken aan de eendjes in Donald
71
