Geachte Dickensian,
Dankzij je boeiende verhandeling "Dickens Incognito and the Invisble Woman" heb ik o.a.
mogen vernemen dat "Dickens' temperament to the other sex was philoprogenitive rather than
amorous". Zo ziet althans ene Sir George Douglas dat, daarin bijgevallen door Walter Dexter.
(Op deze Dexter kom ik nader terug.)
Deze "good" Dickensians gingen er ongetwijfeld vanuit, dat C.D. vóór zijn kennismaking met
Ellen Ternan reeds bij Catherine 10 kinderen had verwekt, ergo philoprogenitief volledig
bevredigd moet zijn geweest. De conclusie is duidelijk: Charles had niets te zoeken bij Ellen,
anders dan wat begrip voor kinderlijke emoties, wat troost in moeilijke tijden (mid-life-crisis).
In die richting denkt ook Peter Ackroyd. Immers: "It has sometimes been suggested that by
now Dickens was having some kind of an affaire with her, but all the evidence suggests
otherwise". Voorts: "All the protestations of innocence which mark his public statements in
this period have the ring of genuine and literal truth. It was almost a childish innocence, in
fact".
Niettemin, ik neig - onder de indruk van de gedetailleerde naspeuringen van Felix Aylmer - tot
de conclusie dat er tóch wel sprake moet zijn geweest van een erotische relatie.
Tóch, het laatste woord hierover is nog niet gezegd. Er is nieuw licht (vandaar dit schrijven).
De genoemde Walter Dexter heeft namelijk een zoon, te weten Colin Dexter. Deze Colin is de
schepper van inspector Morse. In een recent interview zegt hij: "Ik hou intens van Dickens.
Van zijn top-3 Bleak House, Little Dorrit en Our Mutual Friend. Voor mij is Bleak House de
grootste roman in de Engelse taal". Wie zó, als Walter op philoprogenitieve wijze de liefde
voor Dickens heeft weten voort te planten moet in onze kringen kunnen rekenen op
onvoorwaardelijke bijval.
En wat zei Walter ook al weer? "Het is alles roddel, verspreid door 'two wicked persons who
should have spoken very differently'."
Het is ook geen toeval de door de wol geverfde speurder Morse in zijn omgeving met het
vrouwelijk geslacht te zien stuntelen als een kind, inderdaad "childish and innocent", als ware
hij Dickens.
Bill Clinton getuigde: "I did betray my wife, but I didn't betray my country". Ik denk nu maar
bij de huidige stand van zaken betreffende de C.D-E.T-relatie: "So what, if Charles did betray
Catherine, he didn't betray his and our Fellowship".
Een vertroostende gedachte.
Gerrit Jan Hijink, Amsterdam, 22 oktober 1998
-26-
