Verslag van de Dickens Conference in Rochester van 27 juli t/m 1 augustus 2000.
From your corresponding member.
Donderdag:
Rochester, Cloisterham, Dullborough, hoe je het ook schrijft, het is een Dickensstad bij
uitstek, genoemd in onder meer de Pickwick Papers, Edwin Drood, Great Expectations en
The Uncommercial Traveller. Het verblijf tijdens deze conferentie is overigens in Chatham,
maar zelfs Dickens merkte eens op dat hij niet wist niet waar Rochester ophield en Chatham
begon.
We zijn ondergebracht in de Medway Campus van de Greenwich University, tot voor kort
nog in het bezit van de Royal Navy, die het complex van gebouwen de naam HMS
Pembroke.had gegeven. Maar zoals overal is ook hier het verval van 'The Empire'
ingetreden. De dockyards zijn wegbezuinigd en nog slechts een toeristenattractie "and
consequently the HMS Pembroke sails no more".
Er zijn dit jaar zeer veel deelnemers op de conferentie afgekomen. De deelnemerslijst telt
180 namen. Alleen uit Philadelphia (USA) al 23. Na enig doorvragen blijken een aantal van
hen geen leden maar goede kennissen van de secretaris aldaar. Van Dickens heeft men wel
eens iets gelezen. "Thick books" mompel ik, en dat vinden zij ook. Ja, zo komen we er niet.
Na de high-tea, die meerweg heeft van een late lunch, vertrekken wij richting dockyards
waar een plaquette op de muur van het betaalkantoor moet worden onthuld. Ooit werkte hier
John Dickens, de vader van Charles. De onthulling wordt gedaan door ene Mark Dickens,
een nazaat die werkzaam is bij het restant van de Royal Navy. Hij vertelt zeer enthousiast
over een trap waar Dickens ooit op heeft gespeeld en legt uit dat niet alleen spreker zelf dat
ook heeft gedaan maar dat op dit moment zijn eigen zoon dat ook doet. Wij kijken allen om
en zien een slungelachtige jongen, oud genoeg om op een bromscooter rond te rijden, wat
verveeld heen en weer springen. Tijdens de ceremonie lopen er verschillende leden van de
Rochester Branch verkleed rond. Vooral Pickwick is goed. Daarentegen maken Durdles en
Princess Puffer een te gezeepte indruk.
Vervolgens is er de traditionele "Civic-reception". De burgemeester houdt een zeer korte
speech waardoor wij wat meer gelegenheid hebben de Churchill tentoonstelling te bekijken.
Vrijdag:
's Morgens blijkt de catering niet echt te kunnen inspelen op een groep van 180 personen.
De verdere week wordt er gediscussieerd how to beat the queue".
Wel is de organisatie zo verstandig geweest alle lezingen op de ochtenden te plannen. Dit
voorkomt hinderlijk gesnurk. We worden de eerste dag overigens wel enigszins gehinderd
door een ruis in het luidsprekersysteem waardoor de indruk bestaat dat we aan het strand
vertoeven met windkracht 8. Daar staat tegenover dat de lezingen gegeven kunnen worden
vanaf een zelfde spreekgestoelte als Dickens ook gebruikte. Mocht u zelf ambities hebben
zoiets thuis na te (laten) bouwen ten einde de buren te imponeren, de maten zijn verkrijgbaar
bij onze president. De lezingen vinden plaats in de zaal waar vroeger de officiersmess was
gevestigd. Dat is nog steeds te zien aan de verschillende ornamenten aan wand en plafond.
In een aangrenzend zaaltje is een soort winkeltje ingericht waar vooral veel boeken te koop
zijn want ook deze conferentie is er weer sprake van onbeschaamde verkoopmethodes.
