a shilling or so were given me by any oneI spent it in a dinner or a tea.
I know that I worked, from morning to night, with common men and boys, a
shabby child. I know that I tried, but ineffectually, not to anticipate my
moneyand to
make it last the week through; by putting it away in a drawer I had in the
counting-housewrapped into six little parcels, each parcel containing the
same amount, and labelled with a different day. I know that I have lounged
about the streets, insufficiently and unsatisfactorily fed. I know that,
but for the mercy of God, I might easily have been, for any care that was
taken of me, a little robber or a little vagabond.
En dit dit, terwijl John Dickens zijn volle salaris ontving en in de gevangenis niet door schuldeisers
geplaagd werd. Pas toen Charles tegen zijn ouders in wanhoop uitbarstte, kreeg hij een kamertje
dichterbij en kon hij 'thuis' in de Marshalsea Prison meeëten.
Zijn vermogen te fantaseren en uit te beelden verliet hem echter niet. Zijn ouders hadden in de
Marshalsea de hulp van een weesmeisje, dat zij al eerder uit het armenhuis van Chatham hadden
opgenomen. Het kind woonde op een kamertje vlak bij de Marshalsea. Charles ontmoette haar wel
eens 'sochtends, als zij samen stonden te wachten, totdat de deuren van de Marshalsea open gingen.
Hij verkortte die wachttijd dan door haar wonderbaarlijke verhalen te vertellen.
Dickens' moeder vertelde hem telkens wat voor merkwaardigheden zij in de Marshalsea had gezien. Zij
had eenzelfde snel en mimtieus waarnemingsvermogen als Charles en kon goed eigenaardigheden van
anderen nabootsen.
Wandelend van zijn huurkamertje naar zijn werk, naar de Marshalsea en zondags naar zijn zuster om
samen met haar naar de Marshalsea te gaan, kwam Charles door oude delen van Londen: Strand,
Covent Garden, Blackfriar Bridge and de oude Londen Bridge. De grote straten hadden al flikkerend
gaslicht, de kleine hier en daar een olielamp. Ackroyd meent, dat hij hier en door de 'common boys'
sexueel is opgevoed:
In The Pickwick Papers Sam Weller's father says of his son: "I took a good
deal o' pains with his eddicationSir, let him run in the streets when he
was very young, and shift for his-selfIt's the only way to make a boy
sharp, Sir." To be sharp means to be knowing and to be observant, and no
child with these faculties can have failed to notice that the streets were
a breeding ground not only for disease but also for all forms of sexual
licence; that Dickens's wanderings in Londen coincided with the onset of
his own sexuality and puberty suggestes that he must have been profoundly
affected by the far from decorous world he saw around him. Alleys and
bushes were used as lavatoriessexual intercourse in the streets with
prostitutes was not uncommon and one only has to read some of the more
direct reporting from the public houses and 'low' quarters of the period to
realise that, of all entertainments open to the indigentjust sex was free
and was, as one historian put it, "the only pleasure of the poor". In
addition Dickens's entrance into the working life of Warren's(a), at this
particular age, must have meant that he recived from his boyish companions
something close to a complete sexual educationChild molestation was not
infrequent in the period and thefts from children was something of an
industry (known as a "kinching lay"); (21)
Binnen de Marshalsea Prison was een commissie van schuldenaren, die allerlei interne zaken regelde,
zoals het schoonhouden, en orde handhaven. Zij beheerde ook een gemeenschappelijke kamer in een
a. Warren's Blacking Factory, het schoensmeerfabriekje.
-3 c!?
