De schande was voor de Navy Pay office niet aanvaardbaar. John Dickens hervatte aanvankelijk zijn
werk. De Rt.Hon.Huskisson wendde zich in december opnieuw tot de Secretaris van de
Admiraliteit,Mr.J.W.Croker - ook toen al fungeerde de bureaucratie traag of niet -
In reference to my letter to you of the 9th of March last and Mr.John
Barrow's answer of the 11th, respecting the superannuation of Mr.Dickens of
this office. I beg leave to state that there are circumstances which, I
trust, will warrant me in requesting and their lordships in according to,
that measure. They are of a mixed nature, arising partly from the nature of
his complaint, which, although it does not altogether incapacitate
frequently interrupts him in the discharge of his duties, and partly from
his private embarassmentsAfter an imprisonment of 3 months he has been
compelled to take the benefit of the Insolvent Debtors' Act Under this
combination of untoward circumstances I am equally unwilling that he should
remain in office, or be entirely dismissed without provision, for he can
plead a service of near 20 years and a wife and six children totally
dependent on his income for life. Looking therefore to Mr.Dickens's
servicesand to the utter destitution to which his family must be thrown
by his dismissal without some provision, I put it to your Lordshipss
compassionate consideration whether it be not a case which may be submitted
to the Treasury on its special circumstances under the 5th Sec. of the Act
of the 3rd of George 4th that an allowance may be granted in proportion
to his length ofservice(25) There will be no danger of a precedent to
persons under similar circumstancesas I shall immediately make a
regulation in the office that hereafter Clerks attempting to take the
benefit of the Insolvent Act shall be discharged from their situation,
which regulation 1 consider to be necessary for the genera]
respectability of a Public Office.
Op 28 februari 1825 ontving de Secretary of the Admiralty een brief van de Secretary of the Treasury
met de mededeling, dat John Dickens een Retired Allowance kreeg van £145 per jaar. Dat werd
tenslotte £145.16.8 en is in bedragen van £36.9.2 per kwartaal uitbetaald tot aan zijn dood op 31 maart
1851.
Niet kunnen betalen van schulden, daardoor in verzekerde bewaring worden genomen en tenslotte
verschijnen voor de Court for the Relief of insolvent Debtors met publicatie daarvan in de pers, was
een reden om uit overheidsdienst te ontslaan. En zeker bij een 'Pay office' ook al was John niet meer
rechtstreeks betrokken bij uitbetalingen, maar werkte hij sinds 1821 bij de afdeling voor behandeling
van nalatenschappen van zeelieden.
Tot maart 1825 heeft John echter nog zijn volle salaris van £350 per jaar behouden. John's financiële
situatie bleef dus bedenkelijk en Charles bleef werken in zijn schoensmeerfabriekje. Dit werd verplaatst
maar Chandos Street, Covent Garden. Het was iets groter. Charles kreeg nu zijn 'dinner' van thuis mee
en had het daardoor iets beter. Na een tijdje kreeg zijn vader ruzie met James Lamert, waarop deze
Charles ontsloeg. Zijn moeder heeft de ruzie bijgelegd, maar John Dickens weigerde zijn zoon terug te
laten gaan. Dickens schreef later aan Forster:
I do not write resentfully or angrily: for I know how all these things have
worked together to make me what I am; but I never afterwards forgot, I
never shall forget, I never can forget, that my mother was warm for my
being sent back.
Charles heeft er waarschijnlijk twaalf tot dertien maanden gewerkt. Dus nog vele maanden na John's
vrijlating.
3
