Er was in deze tijd zo'n grote behoefte aan kopij, dat John Charles' uitgever gemakkelijk kon
chanteren. De tachtiger jaren van de voorafgaande eeuw hadden het begin gebracht van de
mechanisatie van de papiervervaardiging. In 1814 werd de eerste door stoom gedreven drukpers in
gebruik genomen. Een Duitser, die in zijn land geen steun vond voor zijn ontwerp, Friedrich Koenig,
kwam naar Londen, om daar wel belangstelling en kapitaal te vinden. Voor The Times bouwde hij de
eerste mechanische pers voor kranten. Op 29 november 1814 werd voor het eerst daarmee die krant
gedrukt. The Times kreeg in 1827 een geheel nieuwe drukpers, waarbij de snelheid werd opgevoerd
tot 4200 vel per uur. Inmiddels bouwde G.W.Cope een drukpers (Albion), die decennia lang de
drukpers voor boeken werd. In de jaren 1840 werd de handpers geheel verdrongen. In de tweede helft
van de 18de eeuw, was al een steeds fellere concurrentie tussen de boekhandelaren ontstaan.
Kwamen in de eerste helft van die eeuw gemiddeld ongeveer 93 boeken per jaar uit, in de eerste 25
jaren van de 19e liep dat op tot 600 boeken per jaar. Tegelijkertijd verdrong proza de poëzie als de
overheersende literatuur. De opkomende middenklasse, met haar behoefte om 'cultureel te zijn', deed
de vraag naar boeken en periodieken sterk toenemen. De jaren dertig van de 19e eeuw waren echter
voor de uitgevers magere jaren. Charles was een snel opkomend auteur, wiens werken telkens beter
werden verkocht, dan de uitgevers hadden durven hopen. Van het moment af, dat hij zich naam had
.worven, trachtten vele uitgevers hem aan zich te binden. Slechts met veel moeite en financiële
offers heeft hij zich aan him machtsgreep kunnen onttrekken. Er was de toen nog kort geleden
gestarte Chapman and Hall veel aan gelegen, met deze schrijver verbonden te blijven. In zijn uitgave
van October 1838 besprak The Edinburg Review or Critical Journal onder het hoofd 'Dickens's Tales'
de Sketches by Boz, The Pickwick Papers, The Life and Adventures of Nicholas Nickleby en Oliver
Twist. Nickleby verscheen toen nog in maandelijkse nummers en Oliver werd nog steeds vervolgd in
Bentley's Miscellany. De critiek begint als volgt:
Dit grote belang van Charles voor zijn uitgever, maakte de laatste gevoelig voor de chantage door
zijn vader.
De chantage op Chapman and Hall en de hulp van Charles waren echter onvoldoende: John hep
gevaar weer uit zijn huis te worden gezet en voor de vierde maal te worden gearresteerd. Hij schreef
aan Chapman and Hall een briefje "to do the needful".
Johns wangedrag bleef nu niet langer aan zijn zoon verborgen. Deze greep in begin 1839 krachtig in.
Hij wilde zijn ouders uit de stad hebben vóór de huisheer hen uit hun woning zou zetten of schuldei
sers zijn vader gevangen zouden laten nemen. Daarbij was spoed en geheimhouding vereist om te
slagen. De enige kans om een schikking te bereiken (zonder volledige betaling) was, ook volgens
Forster, dat de schuldenaar niet gevonden kon worden, 'non inventus est' zoals dat heette.
Deze 'non inventus est' was niet zo moeilijk te bewerkstelligen. Een arrestatie geschiedde door de
sheriff of door een van zijn beambten. De sheriff kreeg daartoe een schriftelijke opdracht van de
rechter. Arresteren, beslagleggen en borg aanvaarden waren risicovolle taken. Indien hij of zijn
beambten iemand heten ontsnappen, was hij, de sheriff, verantwoordehjk aan de schuldeiser, of bij
een criminele zaak aan de koning. De sheriff was ook nooit zeker of hij zijn onkosten zou kunnen
verhalen. Zo was voor hem de verleiding groot om niets te doen en te melden, dat er geen goederen
Mr.Charles Dickens, the author of the above works, is the most popular writer of his day. Since the publication of the
poems and novels of Sir Walter Scott, there has been no work the circulation of which has approached that of the
Pickwick Papers. Thirty thousand copies of it are said to have been sold. It has been dramatized by several hands, and
played in sundry London theatres. A continuation of it by another writer, has been undertaken as a profitable speculation:
and no sooner has its genuine successor, "Nicholas Nickleby", by the same author, made its appearance in monthly
numbers, than it is published on the continent, translated into German.
10
