In 1823, had hij als 'shabby'jongetje deze oom herhaaldelijk bezocht. Zijn oom had zijn dijbeen
gebroken en werd verpleegd in kamers boven een boekwinkel in Soho, waar Charles boeken leende.
Barrow's been werd geamputeerd boven de knie.
ten The Pickwick Papers een groot succes waren, wendde vader John zich tot de uitgever,
Chapman and Hall, om een lening van ?4. Al voordat hij die moest terugbetalen, stuurde hij in
februari 1837 een promesse van ?20 met het verzoek om dit bedrag na aftrek van het verschuldigde
aan hem toe te zenden. Hij dreigde, dat weigering "would be productive of fatal consequences... I feel
it to be so; but recollecting how much your interests are bound up with those of my son..." In juli had
hij ?15 nodig om de huishuur te betalen. Korte tijd later was hij aan Chapman and Hall ?55.5s. schul
dig, maar had onmiddellijk ?50 nodig om zich te redden "from perdition". Hij stelde voor om zijn
leven ten gunste van Chapman and Hall te verzekeren voor 7100 gedurende driejaren. Als "a man is
placed in the situation in which I have placed myself, all but subjected himself to the laws of his
country, he will snatch at a straw to save himself not from drowning, but a scarcely milder sentence."
Maar het geld moest hij vóór één uur de volgende dag hebben. "I am sure it will reflect no disgrace
on you that you have to this extent assisted the father of one with whom it has been your lot to do
business."
Eind 1837 verontschuldigde hij zich bij de uitgever niet terug te kunnen betalen voordat "more
pressing demands, such as threatened my liberty, are satisfied". En hij bedankte hen, dat zij Charles
•"iets hadden verteld. "I am sure it could have led to a breach of a most distressing nature." In begin
.an het volgend jaar moest hij vragen om een verlenging van de lening.
Nog steeds werd John op zijn pensioen gekort, om de schulden, die bij uitspraak van de Insolvent
Debtors' Court waren vastgesteld, af te lossen, maar voor latere schulden moest zijn zoon inspringen.
Johns latere schuld aan zijn schoonfamilie (uit 1834) betaalde Charles. Uit de bankrekeningen van
Charles blijkt, dat hij herhaaldelijk geld aan zijn ouders deed toekomen: Op 28 april 1838 73.1 Os., 10
december 78. Hij schreef aan Forster in november 1838:
Toen een vriend hem om een financiële lening vroeg, antwoordde Charles o.a.: "Within the last three
months I have lost at one swoop the whole sum you mention, by one of my own relatives."
Sketches by Boz.
The great success of my book(a) and the name it has established for me among the Publishers, enables me to settle at an
earlier period than I at first supposed possible; I have therefore fixed Saturday next, for my marriage with Miss Hogarth -
the daughter of a gentleman who has recently distinguished himself by a celebrated work on Music, who was the most
intimate friend and companion of Sir Walter Scott, and one of the most eminent among the Literati of Edinburgh.
There is no Member of my family to whom I should be prouder to introduce my wife, than yourself, but I am compelle to
say - and I am sure that you cannot blame me for doing so - that the same cause which has led me for a long time past, to
deny myself the pleasure and advantage of your society, prevents my doing so. If I could not as a single man, I cannot as
a married one, visit at a relation's house from which my father is excluded: nor can I see any relatives here, who would
not treat him, as they would myself.
This is a very painful subject, and I have many associations connected with you, which render it much more painful in
this case, than in any other. I cannot forget that I was once your little companion and nurse, through a wear}' illness, nor
shall I ever cease to remember the many proofs you have given me, in later days, of your interest, and affection.
How is the tooth-ache? I have the heart-ache, for I paid fifty seven pounds, two and six pence for Edward Barrow this
morning. And so it always is; - directly I build up a hundred pounds, one of my dear relations comes and knocks it down
again.
9
