poorten van de gevangenis in de morgen tot 11 uur's nachts. Dat de 'day rules'
alleen in 'term time' werden verstrekt, valt te betwijfelen.
Wat het Comité van 1815 t.a.v King's Bench rapporteerde is heel wat bedenke
lijker. Ook hier zouden de day rules beperkt zijn tot term time. Zij werden via de
Marshal als routinezaak verleend door de Court of King's Bench. De fee was over
eenkomstig de 'table of fees'. Bij schulden onder de £600 gaf echter de tipstaff voor
eigen risico toestemming. Waren de schulden hoger, dan moest het via de Marshal.
Kon de schuldenaar echter niet voldoende zekerheid stellen, dan gaf hij de tipstaff 1
guinea, waarop iemand om op de schuldenaar te passen met deze mee ging. Men
kon echter ook nog uit de gevangenis komen door middel van een 'run on the key'.
Een van de gevangenen getuigde, dat hij daarvoor de man onder de Marshal, die
in feite de gevangenis beheerde, een pond gaf, die verdeeld werd onder de
turnkeys. Het mocht niet van de Marshal, maar zijn beheerder was van mening, dat
hij hierin vrij was. Het Comité vond, dat deze en andere omkoperijen tot allerlei
misstanden leidden.
In Nicholas Nickleby schrijft Dickens dus terecht:
The place to which Mr. Cheeryble had directed him was a row of mean and
not over-cleanly houses, situated within "The Rules" of the King's Bench Prison, and
not many hundred paces distant from the obelisk in Saint George's Fields. The
Rules are a certain liberty adjoining the prison, and compromising some dozen
streets in which debtors who can raise the money to pay large fees, from which
their creditors do not derive any benefit, are permitted to reside by the wise
provisions of the same enlightened laws, which leave the debtor who can raise no
money to starve in jail, without the food, clothing, lodging or warmth, which are
provided for felons convicted of the most atrocious crimes that can disgrace
humanity. There are many pleasant fictions of the law in constant operation, but
there is not one so pleasant or practically humorous as that which supposes every
man to be of equal value in its impartial eye, and the benefits of all laws to be
equally attainable by all men, without the smallist reference to the furniture of their
pockets, [ch.46)
5. Ontsnappingen.
Het risico, dat de gevangenisbeheerders liepen ten aanzien van ontsnappingen
was niet gering. De Marshal van de King's Bench berichtte, dat zij soms zeer aanzien
lijk waren. Er waren gevangenen, schreef hij, met schulden van veertig of vijftig dui
zend pond. De warden van Fleet gaf voor de jaren 1813/1815 een gemiddelde op
van £300. Van de Marshalsea zijn geen opgaven. Bezien wij de oude wetten t.a.v.
ontsnappingen, dan hebben die steeds betrekking op King's Bench Prison, Fleet
Prison en hun 'Rules'. De wet 1 Ann.st.2.c.6 heet zelfs 'An Act for better preventing
Escapes out of the Queen's Bench and Fleet prisons.' 59 Geo.iii,c.64 is er speciaal om
de mogelijkheid te openen, dat buiten de zittingstermijnen, 'in Vacation', de warden
voor ontsnappingen aangesproken kon worden. Werd de Marshal of Warden ge
waarschuwd, dat iemand buiten de 'Rules' ging, dan werd hij binnen de muren terug
geroepen. In 1832 getuigde de lawyer Mr.F.Place:
