hoofdpersoon van onnozele voetveeg in een gat in de staat Missouri eindigen als geslaagde politicus in
Washington, die terug kijkt op zijn leven. In de tussentijd komen allerlei schurken en oplichters langs en
verandert de alkeer voor zijn moeder in een diepe genegenheid. Op het eind moet er een plotselinge reddende
engel langs komen om hem uit de gevangenis te halen waar hij als het verhaal logisch was vervolgd nooit meer
uit was gekomen.
Waarom dan toch tot het einde toe doorgelezen? Omdat er zoveel Dickens in het boek zit. Soms is dat letterlijk
het geval als onze hoofdpersoon de romans van Dickens leest. Ook het bezoek van Dickens aan Amerika wordt
redelijk betrouwbaar uit de doeken gedaan. Verder heeft de schrijver zijn personages in dezelfde soort situatie
geplaatst als Dickens met zijn karakters heeft gedaan. Natuurlijk bleef bijna tot het einde toe ook het antwoord
op de vraag intrigeren: ontmoet de hoofdpersoon Dickens en hoe wordt de kwestie van het vaderschap opgelost?
Mijn eindoordeel is daarom: een leuk boek als Dickens er tijdens het lezen maar naast ligt.
Guus de Landtsheer
