geneesmiddelen e.d betaalde de 'deputy warden' uit eigen zak.
Evenals bij de 'allowances' kwam van de uitvoering van de voorschriften weinig
terecht. De aandacht van de dokter was minimaal. Hoe het toe kon gaan blijkt uit
de geschiedenis van Thomas Culver. Deze arts prefereerde een veilige afstand
boven een goede diagnose.
Een paar jaar later, in 1815, waren de toestanden niet beter:
The prison [King's Bench Prison] is ill lighted, and, even when the Committee
saw it, extremely dirty: though they were informed, that for some months it had not
been so clean. It smells not only from the sewers, but from the piles of the dirt
heaped up behind the prison, which are offensive and unwholesome. The
scavengers are paid by the Marshal, but they make a profit by the dirt, and of
course only take it away when the quantity repays the labour of removal. They sell
also the urine, which is collected in tubs, the smell of which is generally
complained of.... At present no attention is paid to cleanliness in the prison: each
individual is as cleanly or as dirty as to him seems meet, and the apartments are
kept according to the habits of the occupier; there is no attention paid by the
officers of the prison to these particulars.
In de Marshalsea Prison viel het Committee cle slechte staaf van de riolen op, de
beperkte wandelruimte en cle slechte luchtcirculatie.
De Pleet daarentegen mocht als gezond worden aangemerkt.
De Marshal van King's Bench durfde te beweren 'that the prison is uncommonly
healthy'. Er was gedurende 24 jaren geen 'contagious fever1 geweest. Op dit
moment was er slecht één zieke. Een van de gevangenen was echter een 'surgeori',
Mr.Burnet. Deze stond gratis de zieken bij en kreeg af en toe geld om medicijnen te
kopen. Op 16 maart 1815 had hij ongeveer dertig zieke gevangenen orider
behandeling. Vanaf zes uur in de morgen was hij mei hen bezig. Hij voegde eraan
toe, dat hij nooit iets had vernomen van medicijnen, versterkende middeien of
kleren voor cte zieken. Een arrne Nederlander was stervende aan eeri leverziekle en
zeil op de koude stenen.
In cle Fleet Prison waren in cle 'rules and orders' nadrukkelijk Iwee kamers voor
zieken voorgeschreven, er was er echter slecht één. Daarin lagen twee personen,
zonder enige medicijn en zonder verzorging, dan van een medegevangene.
De Marshalsea Prison had nog steeds Mr.Phillips, die wij al kennen uit 1811. Er was
een 'infirmary'. Maar ten tijde van het Committee werd die gebruikt om
gevangenen van cie Admiraliteit die opstandig of wanordelijk waren, op te bergen
en vcjst te leggen aan ringen, die in cte vloer waren verankerd. De 'strong rooms', die
eigenlijk hiervoor waren bestemd, waren zo slecht, dat eeri opstandige gevangene
er niet zonder gevaar voor zijn gezondheid kon worden opgesloten.
In 1818 heeft cte Fleet Prison nog geen gevangenisarts. De Marshalsea Prison heeft
clan twee ziekenkamers, maar die voor vrouwen werd zelden gebruikt en diende
voor opvang van nieuwe gevangenen voor de eerste nacht. De drainage was
echter slecht en hef water van niet al te beste kwaliteit. De admiraliteitsgevangenen