MR.PICKW1CK EN SAM WELLER iN DE FLEET PRISON.
DERDE DEEL EN SLOT.
J.A. Ebbinge Wubben.
8. Morele euvels.
De Marshal van King's Bench Prison moest zorg dragen, dat er blokken
waren om gevangenen in vast te zetten, die de naam des Heren lasterden of
vloekten. In 1760 werd de Mcrshal zelfs bevoegdheid gegeven de daaraan
schuldige over te brengen naar bepaalde strafgevangenissen voor ten
hoogste drie maanden. Hij moest ook zorg dragen voor de kapel, en de
gevangenispredikant moest diensten houden volgens de riten van de Church
of England.
De gevangenispredikant werd benoemd door de Marshal. Hij kreeg geen
salaris, maar hij ontving een 'fee' voor iedere nieuwe gevangene. Hij was
echter oud en zwak en telkens hield iemand anders de zondagsdienst. Enig
andere taak werd niet vervuld. Er kwam nauwelijks een gevangene naar de
kapel. De Marshal of gevangenbewaarders waren er nooit en gaven zo een
slecht voorbeeld. Het Comité verwonderde zich daarom niet over de
verwaarlozing van de dag van sabbat. Er moest een krachtdadiger
gevangenispredikant komen.
In de Fleet was het niet veel beter, ook al was daar het bijwonen van de
diensten verordonneerd. De predikant ontving van de Warden £30 per jaar en
verzorgde de diensten op zondag, Kerstmis en Goede Vrijdag. Hij werd
geholpen door een klerk, die daarvoor £5 per jaar ontving, ook van de
Warden. Voorts gaf de Warden nog £5 per jaar uit voor het onderhoud van de
kapel.
Echter, na allerlei wantoestanden als dronkenschap, ruzies en hoererij
vermeld te hebben, schreven de Commisioners van 1818, dat zij hoopten
daarin verbetering te brengen door een regelmatiger bijwonen van de
diensten. Zij wilden een voorschrift laten opstellen, dat de Warden, zijn
vervanger of de 'clerk of the papers' verplicht zou zijn de diensten bij te wonen,
dat tijdens de diensten de tapkamer, de 'cellar-head' en de koffiekamer dicht
zouden zijn, en de deuren van de gevangenis gesloten. Er moest een betere
honorering van de gevangenis-predikant komen.
In de Marshalsea waren de toenmalige admiraliteitsgevangenen verplicht
de diensten bij te wonen. De gevangenispredikant was voor het leven
benoemd en kreeg £50 per jaar uit 'Your Majesty's household', maar kwam
nooit zelf en besteedde zijn taak voor £20 per jaar uit aan een 'curate', die uit
de gevangenen voor 1 s. per maand een 'clerk' koos. De diensten waren om
half twaalf of twaalf uur, tot ongenoegen van de gevangenen. De
'Commissioners' vonden, dat er een redelijk betaalde predikant moest komen,
die zelf de diensten leidde en het sacrament bediende en dat er geld moest
zijn voor bijbels en gebedenboeken. De bediening van het sacrament was
jaren lang achterwege gebleven!
