in zijn Charles Dickens as a Legal Historian, geeft Holdsworth het verschil aan
tussen de 'bail below' (de bail to the sheriff) en de 'bail above' (de bail to the
Action d.i. voor de rechter), maar citeert dan de beschrijving door Dickens van
de sham-baii in The Pickwick Papers, zonder nader uiteen te zetten hoe deze
sham-bail naast of misschien tussen de twee eerder genoemde vormen
van borg kon functioneren.
Wij zagen reeds, dat in het bailable process onmiddellijk arrestatie kon
worden voorkomen door borg te stellen. Als de gedaagde een borg had
kunnen stellen, of een borgsom had gestort, of zich had overgegeven aan de
sheriff [rendered] was de 'appearance' eerst volledig. Eerst dan kon de
procedure verder gaan met de 'declaration' van de eiser. Als nu de
gedaagde een borg had kunnen stellen bij de sheriff (bail to the Sheriff, bail
below) en vervolgens bij de rechtbank (bail to the Action, bail above) en
daardoor vrij rondliep, kon er reden zijn te vermoeden, dat die borg niet
credietwaardig genoeg was. De eiser kon dan 'except' de borg. Deze
moest zichzelf dan rechtvaardigen: "they are to justify, that is prove their
sufficiency on their own oath, submitting, in some cases, to a personal
examination." Dit kostte uiteraard weer tijd. Het kwam bovendien herhaaldelijk
voor, dat de borg als onvoldoende credietwaardig werd verworpen, of dat
niet tot een onderzpek daarvan werd overgegaan. Aan de eiser bleef dan
alleen over een actie tegen de sheriff of tegen de bail below te beginnen, dan
wel zijn vordering in te trekken.
De bail below moest bestaan uit twee voldoende borgen of uit de
gevorderde som vermeerderd met een bedrag voor kosten. Na het antwoord
van de sheriff op het arrestatiebevel van de rechtbank (return of writ) moest
binnen bepaalde korte perioden (deze perioden waren verschillend
naargelang de regels van de betrokken rechtbank) de bail above gesteld
worden. Deze kon bestaan uit dezelfde personen als de bail below maar ook
uit anderen. Deze stelden zich verantwoordelijk, dat de gedaagde de
gevorderde schuld zou betalen, of zich zou gevangen geven. Hiervan werd de
attorney van de eiser in kennis gesteld. Deze had dan twintig dagen tijd om
bezwaar tegen de borgen te maken. Er begon dan een nieuwe termijn,
waarbinnen de borgen zich konden rechtvaardigen. In die termijn kon de
gedaagde de bail above door twee anderen vervangen: de 'added bail'.
Thus it will be observed that the system tends to bring into action three
different sets of bail, the bail to the sheriff, the bail originally put in to the
action, and the added bail who ultimately justify; and also to involve the
conflicting rights of five different parties, the plaintiff, the defendant, the
sheriff, the bail below, and the bail above.
Had iemand goede vrienden, die borg wilden staan, dan trachtte hij hen
zoveel mogelijk te sparen, door te voorkomen, dat zij voorafgaand aan de
rechtszitting persoonlijk 'at the judge's chamber' zouden moeten verschijnen.
Daarvoor kwamen twee andere personen, die later door de goede vrienden
als 'added bail' werden vervangen.
A defendant having prevailed upon his friends to become bail for him to the
action, naturally wishes to spare them all unnecessary trouble in respect of
