is The Drunkard's Death, dat als extra schets werd opgenomen in de tweede,
uitgebreide, uitgave van de Sketches by Boz op 15 december 1836. In die maand
verscheen van The Pickwick Papers de achtste aflevering, ch.21-23, en even later
verschenen in Bentley's Miscellany de eerste van de twee Mudfog Papers en de schets
Oliver Twist. Bovendien werden binnen de Pickwick Papers afzonderlijke schetsen als The
Stroller's Tale, The Convict's Return e.a. opgenomen, waarin herhaaldelijk het
zwaartepunt ligt op het thema menselijk verval. En terwijl er nog steeds afzonderlijke
Sketches ontstonden sloeg dit thema, als ware het een vonk of een vlam, over naar de
lotgevallen van Mr.Pickwick zelf, beginnend met Dodson and Fogg en eindigend met
de Poor Side van de Fleet Prison en de dood van de Chancery prisoner.
Deferring to the judgment of others in the outset of the undertaking, he [de
schrijver] adopted the machinery of the club, which was suggested as that best
adapted to his purpose: but, finding that it tended rather to his embarrassment than
othen/vise, he gradually abandoned it, considering it a matter of very little
importance to the work whether strictly epic justice were awarded to the club, or not.
Met de voortgang van de Papers ontstaat eigenlijk een verzameling schetsen,
waarin telkens Mr.Pickwick en zijn drie medereizigers voorkomen en waarbinnen de
eenheid verder wordt ontbonden door bijzondere verhalen of schetsen, waarvan het
verband met het hoofdverhaal niet direct duidelijk is.
Toch verandert geleidelijk iets en ontstaat meer samenhang. Eerst verschijnt de zeer
karakteristieke mr.Jingle. Wij ontmoeten hem later weer in de Fleet Prison. Dan verschijnt
de evenzeer karakteristieke Sam Weller, die in zijn interactie met Mr.Pickwick de laatste
ook menselijk maakt. Maar een duidelijk structureel verband ontstaat eerst met de
verbroken huwelijksbelofte van Mr.Pickwick aan Mrs.Bardell, de daaruit voortvloeiende
rechtsgang tegen Mr.Pickwick, diens veroordeling tot schadevergoeding en tot de
proceskosten en tenslotte de opsluiting in de gevangenis voor schuldenaren en de
beschrijving hoe het daarin toegaat. Wij hebben gezien hoe dergelijke gang van zaken
in de werkelijkheid herhaaldelijk voorkwam, met inbegrip van de obstinaatheid van
mr.Pickwick in het niet willen betalen vanwege vermeend onrecht. Wij hebben ook
gezien hoe buitengewoon nauwkeurig naar de werkelijkheid Dickens dit verhaal, dat als
rode draad door de Papers heen gaat lopen, beschreef, zelfs het wel móéten
terechtkomen in de Fleet Prison, daar ait niet alieen gebruikelijk was maar ook om de
chancery-gevangenen te kunnen ontmoeten. Wij zagen ook, dat het sponging-house,
The Pickwick Papers zijn een vervolgverhaal, dat dichtbij een raamvertelling staat. Zij
verschenen als een afzonderlijke serie uitgaven, een soort tijdelijke periodiek met tevens
advertenties, in 19 afleveringen. De eerste aflevering zag het licht in april 1836 en de
laatste, een dubbele, in november 1837. Er is aanvankelijk niet veel samenhang. Zij
beginnen als een raamvertelling. Het raam is het verhaal, dat Mr.Samuel Pickwick voor
de Pickwick Club op reis gaat om zijn bevindingen op te schrijven en aan de Club mee
te delen. Er volgen na 'het raam' een aantal reizen. Wat daarin beleefd wordt, heeft
nauwelijks onderling verband. Geleidelijk verdwijnt het raam geheel. Mr.Pickwick tekent
nagenoeg niets meer op. De wijze waarop zijn lotgevallen worden beschreven, maakt
het onwaarschijnlijk, dat hij het zelf ooit zo zou hebben gedaan. Dickens schreef
hierover in zijn voorwoord van de eerste uitgave in boekvorm:
