Herfst 2004 no. 50
zekere fascinatie voor de stad Londen:
dat het zo goed de atmosfeer oproept
van het Londen uit die tijd. Dat
element zie je ook terug in "Our
Mutual Friend". Op de kaartjes in
het boek en op oude kaarten van
Londen "retrace" ik de "steps"
waar het mogelijk is. Ik heb er
zoals dat heet behoorlijk veel
omheen gelezen over de stad zelf
in die tijd, plus een aantal
historische romans die zich op
diverse plaatsen in Engeland in
het Victoriaanse tijdperk afspelen.
Wat andere plaatsen in Engeland
betreft: een koetstocht naar een
noord-Engelse school? Leuk. Een
reizend toneelgezelschap naar
zuidwest Engeland? Ook leuk.
Maar er gaat toch niets boven een
beschrijving van Londen, als het
kan liefst zo gedetailleerd
mogelijk.
Als er in Dickens' boeken (of van
anderen uit die tijd) personen
door Londen lopen: een courtyard
oversteken, door een alleyway,
onder een arch door, trappen af
naar de Thames, dan pak ik een
kaart van Londen en probeer te
zien waar dat was. Tegenwoordig is dat
eigenlijk meer "waar dat zo ongeveer
was" want de vernieuwing heeft soms
hard en genadeloos toegeslagen. Neem
bijv. de beruchte wijk uit Victoriaans
Londen: St. Giles, grofweg ten noorden
van St. Martin-in-the-Fields tot
ongeveer Oxford Street. Een notoir
slumgebied, met slecht onderhouden
huizen, vele malen onderverhuurd, vol
met dubieuze zaken en lieden. Een zg.
"rookery" waar een respectabel mens
zich niet diende te vertonen en zeker
niet 's nachts. Dus trok het veel duister
volk. (Vergelijkbaar is o.a. "Tom-all-
alone's" waar Allan Woodcourt Jo vindt.)
Een focus point in St. Giles was de
"Seven Dials". Een kruising waar zeven
straten uit de buurt op uitkwamen. Als
je daar nu naartoe gaat moetje als het
ware je ogen sluiten om je nog iets
voor de geest te kunnen halen: het is
getransformeerd in een keurig mini-
pleintje waar toeristen langs slenteren.
In het midden ter herinnering aan de
renovatie een bescheiden gedenkteken
met een paar traptreden er om heen, in
tegenstelling met de Victoriaanse
"Seven Dials" alles heel schoon en
netjes, tot volle tevredenheid
26
The Dutch Dickensian Volume XXIV
