Voorjaar 2005 no. 52
The Dutch Dickensian Volume XXV
I came across the phrase King Charles' Head in the
Peter Whigham 1966 translation of Catullus in the
Penguin Classics series: "the phrase is the King
Charles's Head of Catullan biography". I must
confess that it has me floored simply because the
only thing of note I can think of relating to King
Charles' head is that he lost it. Any chance of an
exact meaning and derivation
Answer:
As you say, King Charles I lost his head by being
executed in 1649, though this historical fact has
only a tangential link to the phrase you're asking
about. The allusion is to something that's an
obsession with a person, especially one that keeps
intruding irrelevantly into other matters.
It's a literary reference. Mr. Dick, a gentle lunatic in
Charles Dickens' David Copperfield, lives with
David's aunt, Betsy Trotwood. For about ten years,
Mr. Dick had been trying to write a petition, a
memorial, to the Lord Chancellor on the subject of
some imagined dispute, exactly what the book never
makes clear, but the subject of King Charles' head
keeps intruding into the text. Betsy Trotwood
discusses his affliction at one point with the young
David:'Did he say anything to you about King
Charles the First, child'Yes, aunt."Ah!" said my
aunt, rubbing her nose as if she were a little vexed.
That's his allegorical way of expressing it. He
connects his illness with great disturbance and
agitation, naturally, and that's the figure, or the
simile, or whatever it's called, which he chooses to
use."
The allusion was picked up by other writers and by
about the 1890s had become common, as you can
tell from a gently waspish comment by George
Gissing in Charles Dickens: A Critical Study (1898):
"The craze about King Charles' head has been, and is
likely to be, a great resource to literary persons in
search of a familiar allusion."
Though less common now, that's still true.
Tot slot nog één klein voorbeeld ter afsluiting. Het
afscheidsmaal waar David voor werd uitgenodigd
in Canterbury de avond voordat Micawber zich de
volgende ochtend met de postkoets uit de voeten
maakte omdat er geen hoop was op een
'remittance' verbergt voor ingewijden ook nog een
aardige grap. Tijdens het schenken van de punch
neemt de stemming als maar toe en zingt men uit
volle borst het beroemde lied
Auld Lang Syne (geschreven in 1788, en voor het
eerst gepubliceerd in 1796).
Van de Schotse dichter Robert Burns (1759-1796)
And never brought to mind?
Should auld acquaintance be forgot,
And auld lang syne!
Chorus.-For auld lang syne, my dear,
For auld lang syne.
We'll tak a cup o' kindness yet,
For auld lang syne.
And surely ye'll be your pint stowp!
And surely Til be mine!
And we'll tak a cup o'kindness yet,
For auld lang syne.
For auld, &c.
We twa hae run about the braes,
And pou'd the gowans fine;
But we've wander'd mony a weary fit,
Sin' auld lang syne.
For auld, &c.
We twa hae paidl'd in the burn,
Frae morning sun till dine;
But seas between us braid hae roar'd
Sin' auld lang syne.
For auld, &c.
And there's a hand, my trusty fere!
And gie's a hand o' thine!
And we'll tak a right gude-willie waught,
For auld lang syne.
For auld, &c.
David vertelt in zijn onschuld, dat zij tijdens het
zingen van de zin: "And we'll tak a right gude-
willie waught" allen duidelijk onder de invloed van
de punch waren geraakt en geen idee hadden wat
ze zongen. Wel ik bevond mij dus in goed
gezelschap, want ik had ook geen idee wat het
betekende. Enig speurwerk leverde op dat er: 'and
we take a very hearty drink' mee werd bedoeld. Ik
had het kunnen weten! Met deze voorbeelden van
de wereld-achter-de-details is David Coppperfield
nog lang niet uitgeput. In tegendeel, ik ben er
zeker van dat er vast nog veel meer zijn te
ontdekken.
(1Wilt U het zelf ook eens beoordelen dan kunt U
na enig klikwerk met de muis een gedeelte van het
lied als mp3 bestand beluisteren op de website:
http://www.sheeba. ca/
(2) Er is een aardige verzameling van niet zo
bekende Engelse uitdrukkingen en gezegden te
vinden op: http://www.worldwidewords.org/qa/qa-
kinl.htm
Should auld acquaintance be forgot,
2 3
