deze monsterproduktie (want we moeten dat
allemaal relatief zien) begonnen in 2003.
Onbekend met het vak van conferenties
organiseren, hebben we veel geleerd in die
jaren, met name over het prijsniveau van dit
soort activiteiten (Amsterdam is erg in trek als
conferentiestad), en het is achteraf gezien nog
een wonder dat het betaalbaar kon blijven,
ook al door onze marketing truc om de
Conference een dag korter te laten duren dan
gebruikelijk.
Aan de basis van het succes lag in het bijzon
der het feit dat de gehele administratie van de
Conference gedigitaliseerd was en in de bek
wame handen van mevrouw Werdmuller lag,
maar ook het financiële beheer dat door de
heer David met fluwelen handschoen rond een
stalen vuist werd gevoerd, en zeker ook de
grote inzet, betrokkenheid en kennis van de
Fellowship en haar leden van de heer De
Groot, en voorts de medewerking van diverse
Dickensians, van wie ik hier met name noem
mevrouw De Munnik die de
Zuiderzeemuseum-excursie regelde, de heer
Kooiman die de eerste lezingen-ochtend leid
de en die valkuilen en dreigende probleemsit
uaties bekwaam onschadelijk wist te maken,
de heer Lokin die een lezing én de "immortal
memory" toast verzorgde, en er niettemin
blozend en gezond uitzag, de heer Van Kessel
die een lezing hield én de kerkdienst van een
voor hem onbekend merk organiseerde,
mevrouw Willemsen en mevrouw Vroom die
tijdens de Conference aan de Conference-tafel
De Munnik, Ferdinandusse, Vonk,
Werdmuller en Willemsen, en de heren David,
De Groot, Kooiman en Van Steenbergen, en
dan laat ik nog anderen ongenoemd die ook
bijdrages hebben geleverd.
Mijn persoonlijke ervaring was dat ik, wellicht
omdat ik af en toe huishoudelijke mededelin
gen deed tijdens de Conference, werd
beschouwd als een soort autoriteit,
die geacht wordt alles te weten. Nog nooit in
mijn leven heb ik zovele en zo diverse
opmerkingen en vragen gekregen, bijv. over
wat voor soort porselein er in museum Van
Loon staat, en waarom de vraagsteller met
zijn mobiele telefoon niet naar Italië kan
bellen, terwijl hij toch precies doet wat zijn
instructieboekje zegt. Gelukkig kon ik al deze
mensen tevreden stellen, hetzij door hun
vraag eerst te beantwoorden nadat ik die naar
een niveau van hogere filosofische orde getild
had, hetzij door te zeggen dat ik het door zou
geven (een tip van de heer De Groot).
Wat er rest van de Conference is een bundeltje
van positief getoonzette brieven en e-mails,
een positief financieel saldo, een paar foto's,
en leuke herinneringen. Dit is het soort ver
haal dat niet anders kan eindigen dan met de
constatering dat de thuisblijvers ongelijk had
den, een dieptepunt in literair opzicht, maar
geheel in overeenstemming met de waarheid.
zaten en de deelnemers met informatie en
advies van dienst waren, degenen die als
begeleiders van de groepjes zijn opgetreden
nl. de dames Adolfs, Bouwens, Den Hartigh,
15
