20 ren verscheen in 1916 bij J.M. Meulenhoff. De vertaalster Anna van Gogh-Kaulbach had niet alleen haar sporen als schrijfster al verdiend, alhoewel wellicht romans als Zomerland, Voor twee levens, Menschen in 't huwelijk en De verborgen kracht niet meer in ieders geheugen gegrift staan, maar ook als vertaal ster had ze een reputatie: ze vertaalde De gebroeders Karamazov ('uit het Fransch') en Neel Doffs Dagen van honger en ellende, De jeugd van Keetje Tippel, met een inleiding van F.M. Wibaut. Het is niet verwonderlijk dat Anna Maria Kaulbach (Velsen 1869 - Haarlem i960) van socialistische huize was. Meteen na de oprichting van de SDAP werd zij in 1894 lid, in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog verschoof haar sympathie rich ting de CPN. De 'Poor Law' is uiteraard in deze kringen niet onopgemerkt gebleven. In de loop der jaren verschenen diverse inge korte versies van dit verhaal, veelal gericht op de jeugdige lezers. In de jaren vijftig verschenen onder redactie van prof. A.G. van Kranendonk en J.W.F. Weremeus Buning bij uitgeverij Spectrum alle romans van Dickens in vertaling alsmede Sketches by Boz en Forster's Life of Dickens. Godfried Bomans vertaalde de Pickwick Papers, Cornelis Jan Kelk (1901 - 1981) ver taalde Oliver Twist or, The Parish Boy 's Progress. Ook C.J. Kelk had al enige bekendheid als schrijver verworven met romans als Bloem onder menschen, Reis door de wolken, Judaspenningen en pauweveeren en dicht bundels als Egel en faun. Hij vertaalde verder Madame Bovary, The Razor's Edge (Op het scherp van de snedevan Somerset Maugham en Grosjean et son curé van Sylvain Roche, dat hier de titel kreeg Als Jan Kalebas de pas sie preekt. In dezelfde Prisma-serie verscheen ook van zijn hand de vertaling van The Old Curiosity Shop, De oude rariteitenwinkel. Na deze serie is Dickens nog wel in het Nederlands vertaald, Teun de Vries vertaalde in de jaren tachtig nog eens Hard Times, maar van een poging het volledige werk opnieuw te vertalen is het nooit meer gekomen. Maar in oktober 2005 is een nieuwe vertaling van Oliver Twist verschenen bij L.J. Veen van de hand van Tilly Maters en Eugène Dabekausen, een ervaren vertalersduo (zij vertaalden o.a. een aantal boeken van Salman Rushdie) die hiermee wellicht de opmaat hebben gegeven tot een nieuwe serie. In 2001 verscheen van hun hand Grote verwachtingen en aan een vertaling van Hard Times wordt gewerkt. De vraag is natuurlijk of al hun inspanningen de vertaling van Kelk, overigens is dat de verta ling die wordt gebruikt in de Kruidvat-editie van Dickens, naar de achtergrond drukt. Is Kelk nog even leesbaar als Dickens of kan de lezer zich beter wenden tot Maters/Dabekaussen. Uiteraard staat recht overeind dat ieder boek zich het beste laat lezen in de oorspronkelijke taal. Maar beter genoten van een goede vertaling dan het origi neel halfbegrepen. Het begint al met de naam van de hoofdper soon: 'Oliver' wordt bij Kelk 'Olivier', de titel Oliver Twist or, The Parish Boy's Progress is door Kelk vertaald als 'De lotgevallen van Olivier Twist' en door Maters/Dabekaussen als 'De avonturen van Oliver Twist of, De leer school van een weesjongen.' In ieder geval is de titel hier volledig vertaald. Overigens is een goed equivalent voor 'Parish Boy' niet voorhanden, wees of weesjongen is in dit geval correct, maar de lezer weet dit pas aan het einde van het boek. 'Parish Boy' kan ook slaan op een jongen waarvan een of beide ouders onbekend zijn. In tegenstelling tot het enigszins voortkabbe lende proza van de Pickwick Papers zijn de eerste hoofdstukken van Oliver Twist wel haast staccato geschreven. Dickens houdt een hoog tempo aan, zowel qua gebeurtenissen als stijl. De beroemdste zin van het boek staat reeds in hoofdstuk twee: 'Please, sir, I want some more.' Het is de zin die alle gebeurtenissen verder in werking zet. Kelk vertaalt hem met: 'Meneer, mag ik u alstublieft nog om een wei- nigje verzoeken?' Terwijl de zin in het oor spronkelijke werk kort, krachtig en helder is, wordt deze bij Kelk tot een soort omfloerste vraag die wellicht zo gesteld beduidend min der dramatische gevolgen zou hebben gehad.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 2006 | | pagina 20