Het thema gevangenis versterkt het clair-
obscur karakter van Little Dorrit.
Compagnons de la Madeleine:
In de Working Notes staat de Franse tekst van
het liedje dat door John Baptist Cavaletto mee
wordt gezongen met het dochtertje van de
cipier. Een extra aanduiding dat het om een
gevangenis in Marseille gaat. Het liedje laat
zich zingen als een 'carmagnole' een volkslied
je, reidans uit de revolutionaire tijd uit het
Marseille* van de 90tiger jaren uit de 18de
eeuw.
Tattycoram:
Dit is naam door de familie Meagles gegeven
aan het gezelschapsmeisje voor hun dochter
Pet.
Tattycoram was een afstandskind, opgenomen
in het Foundling Hospital. De moeder deed
afstand van alle rechten, ook van de naam,
van haar kindje dat vervolgens door het
Hospital een nieuwe naam werd gegeven.
In dit geval Harriet Beadle. In de persoon
van mr. Meagles geeft Dickens wederom
zijn ongenoegen weer over de functiona
rissen die met de functie van "beadle"
belast waren. Het gezin van de Meagles
was het derde gezin voor Tattycoram:
eerst de moeder, vervolgens via het
Hospital uitbesteed aan een pleeggezin
ergens op het platte land om als gezel
schap meisje voorlopig te eindigen bij de
Meagles. Eigenlijk was het niet zo aardig
van mr. Meagles om iedere keer dat hij
Tattycoram zei haar expliciet aan haar
weeshuis verleden te herinneren. Immers
Coram was de Founding Father van het
Foundling Hospital (9)*. Vanuit de betrok
kenheid die mrs. Wade heeft voor
Tattycoram kan een soortgelijk verleden
voor mrs. Wade verondersteld worden.
Clara of Amy:
soon, zou het Clara,, Amy,Fanny of Ella wor
den? De combinatie Clara Dorrit heeft het niet
gehaald. Even goed spannend om nu nog te
kunnen zien dat hij heeft overwogen om de
vrouwelijke hoofdpersoon met z'n eigen initia
len te sieren. Wellicht een omkering van het
perspectief dat hij in David Copperfield geko
zen heeft? Of heeft hij onbewust zijn dochter
Catherine, Katey voor ogen gehad?
The end: very quiet conclusion
Op het laatste blad XIX XX van de Working
Notes, onderaan, staat te lezen: "very quiet
conclusion" Alsof hiermee het karakter van
de finale van een grootse symfonie wordt aan
gegeven. Het is de stap, getekend in clair-
obscur, die Amy vanuit de gevangenis in het
leven zet. Het titel vignet van de eerste druk
van Little Dorrit brengt die gebeurtenis in
beeld. Little Dorrit stapt over de drempel van
de deur in de grote poortdeur van de
Namen zijn belangrijk voor Dickens. Het
is dan ook uiterst illustratief om te zien
hoe hij op blad II gezocht heeft naar de
juiste naam voor de vrouwelijke hoofdper-
32
