Amerika aan de kaak gesteld. Hetgeen hem
niet in dank werd afgenomen.
American Notes is een merkwaardig boek; de
gebruikelijke humoristische observaties
hebben een onrustige ondertoon. Dit is enerzi
jds te verklaren uit een ongelofelijk ver
moeiende reis van ruim vijf maanden, door
een land waar hitte, primitieve vervoersmeth-
oden en slechte wegen, zelfs Dickens teveel
werden. Bovendien, hoewel hij graag bewon
derd werd, ergerde hij zich aan de wijze
waarop veel Amerikanen hem tegemoet
traden; bot en opdringerig.
In veel opzichten was hij teleurgesteld in de
Nieuwe Wereld zoals velen vóór en na hem,
maar sprak hij ook zijn bewondering uit voor
andere aspecten van de jonge republiek.
Een merkwaardig, maar ook boeiend boek dat
ons een beeld geeft van een maatschappij in
wording, die desalniettemin soms sterk lijkt
op het Amerika van nu; in 1842 flaneerden
varkens over Broadway, maar had ook elke
burger het recht, vuurwapens te bezitten,
zoals ook in onze dagen.
Teneinde een lang verhaal niet nóg langer te
maken, volgen hieronder enkele aantekenin
gen over zaken, waardoor Dickens gefasci
neerd werd, zowel positieve als negatieve.
Slavernij
De slordige twintig pagina's die Dickens aan
dit onderwerp wijdt, roepen een beeld op,
waarbij vergeleken het meest onmenselijke
regime in onze tijd verbleekt. Dit in een land,
dat zich 'God's own country' noemt. Het land
van vrijheid voor iedere man, vrouw en kind.
Waar een -vrije- passerende zwarte wordt
opgepakt, in de gevangenis gegooid en -na
vergeefse pogingen zijn meester op te sporen
- via een advertentie verkocht wordt aan de
hoogste bieder, teneinde de kosten van zijn
verblijf in de bak te betalen.
Dickens leest een krant, waarin men het vol
gende krankzinnige bericht aantreft: ...'that
abominable and hellish doctrine of abolition,
which is repugnant alike to every law of God
and nature...'.
Enige advertenties in dagbladen:
Dickens voegt hieraan toe, dat vrijwel alle
slaven dag en nacht ijzeren 'dogcollars' en
enkelbanden dragen. Buiten het brand
merken, steken en zwepen worden afgerichte
honden gebruikt als milde terechtwijzing. Ook
het uitslaan van tanden is bij sommige slaven
houders populair.
Bij het passeren van een brug, valt het oog op
de volgende tekst: 'bij overtreding van de
toegestane snelheid: blanken vijf dollars
boete, zwarten vijftien zweepslagen.
Over de publieke opinie waar het de wreed
heid van de heidense indiaan betreft, heeft
Dickens een duidelijk oordeel: als het terug
brengen van de wouden en de indiaanse dor
pen de schande van één ongelukkige slaaf kan
uitwissen, laat dat dan gebeuren. Want:
...'when knives are drawn by Englismen in
conflict, let it be said and known: we owe this
change to republican slavery.
These are the weapons of freedom. With sharp
points and edges such as these, Liberty in
America doth hew and hack her slaves or, fail
ing that pursuit, her sons devote them to a
better use and turn them on each other.'
De weerzin, die de slavernij in hem opriep,
bracht hem ertoe, in St. Louis zijn reis zuid
waarts te stoppen en rechtsomkeert te maken.
Gegeven de verschrikkingen waarmee hij werd
geconfronteerd, een wijs besluit.
Het spuwen en rochelen
Een nationale bezigheid die Dickens van wal
ging vervulde, was het gebruik van
pruimtabak. Het uitgekauwde product mét
een forse lading speeksel werd in een grote
boog uitgespuwd, helaas niet altijd trefzeker;
Dirk: dolk, vooral in gebruik bij de Schotse Hooglanders
42
Ran away, a negro woman and two chil
dren. A few days before she went off, I burnt
her with a hot iron on the left side of her face.
I tried to make the letter M'.
'Ran away, a negro named Henry. His left
eye out, some scars from a dirk* on and
under his left arm, and much scarred with
the whip'.
'Taken up, a negro man. Is very much
scarred about the face and body and has the
left ear bit off.
