no.57-
hoewel tot in het Witte Huis overal spittoons
- oftewel spuugbakken- te vinden waren, was
het gevolg van een gezellig avondje een tapijt
vol op oesters gelijkende plakkaten. Na een
oncomfortabele nacht aan boord van een
stoomboot, was Dickens de volgende morgen
genoodzaakt, zijn aangekoekte jas met rivier
water te reinigen. Zijn hutgenoten leken zelfs
in diepe slaap hun hobby uit te oefenen.
Gevangenissen
Hierover was Dickens ambivalent; hoewel als
organisatie ordelijk en gedisciplineerd, achtte
hij het Silent System wreed. De gevangenen
bleven dag en nacht in hun cel onder streng
spreekverbod. Een straf, die elke mens na ver
loop van tijd (en we spreken hier van twaalf
maanden tot dertig jaar!) reduceert tot een
zombie öf krankzinnige.
Op de vraag aan zijn begeleider in 'the Tombs'
(New York), of de ondergrondse cellen niet
ongezond waren, kwam het laconieke antwo
ord: 'probably, but we put only blacks in
them.' (De naam van deze gevangenis was
overigens ontleend aan het aantal zelfmoor
den.)
Public Charity
Op dit punt verloor Engeland op alle fronten:
waar in Groot Britannië de staat zich beperkte
tot het armenhuis en de gevangenis in de
opvang van 'onaangepasten', werden in
Amerika, in instituten gefinancierd door de
staat, de hulpelozen liefdevol opgenomen en
-voor zover mogelijk- opgeleid.
Een treffend voorbeeld is Laura Bridgman
(i829/'89) die, anderhalfjaar na haar
geboorte, begon te lijden aan 'fits' veroorzaakt
door scarlet fever, waardoor ogen en oren hun
functie verloren en zij uiteindelijk -acht jaar
oud en beroofd van vrijwel al haar zintuigen
-zij was blind, doofstom en niet in staat, te
ruiken en proeven - werd opgenomen in het
dr. Samuel Gridley House. Hier werd zij, met
eindeloos liefdevol geduld, opgeleid tot lerares
in de naaldkunst.
Staats Krankzinnigen Instituten
Ook hier werden met respect voor het indi
vidu en zijn achtergrond, resultaten bereikt,
waarbij eenzame opsluiting en dwangbuis vri
jwel overbodig bleken.
Heropvoedingsgesticht: House of
Reformation for Juvenile Offenders
Door middel van dagelijkse discipline van de
groep en het observeren van het individu,
teneinde passende opleiding en werk aan te
bieden, werden vele jongeren uiteindelijk fat
soenlijke burgers.
De Stoomboot
Dickens legde honderden mijlen af per stoom
boot, een gelegenheid tot het observeren van
de Amerikaanse medemens in 'close quarters'.
Too closemen moest zich benedendeks
gebukt voortbewegen, omgeven door teveel
mensen.
Op regenachtige dagen was de atmosfeer
ondragelijk door stoom afgevende natte
kleren van de heren rond de gloeiend gestook
te kachel. De maaltijden misten elk sociaal
contact; in razend tempo propte men zich vol
als stond de hongersnood voor de deur.
De slaapaccommodaties bestonden -op het
eerste gezicht- uit in rijen hangende boeken
planken, maar bleken bij nader inzien als bed
te fungeren. De aanwezigheid van een zeer
zwaarlijvige slaper op de doorbuigende plank
boven hem, riep het beeld bij hem op van
rouwende geliefden om zijn roemloos einde;
verpletterd onder een dikke Amerikaan.
Bij het ontwaken moet dandy Charles wat
zuinig hebben gekeken; een aan het dek
bevestigde lepel, diende om het vuile rivierwa
ter in een bakje te scheppen, waarmee men
het gelaat kon reinigen, een ritueel, waarvan
hij opmerkt: 'some gentlemen were superior
to this weakness.' Voor de tientallen, die de
dag wél 'fris' wilden beginnen, waren twee
handdoeken beschikbaar en de publieke haar
borstel en kam bevonden zich in de bar, onder
een héél klein spiegeltje. Naast het brood en
de kaas.
Conclusie
Na lezing van American Notes neemt onze
bewondering voor de energie en het aanpass
ingsvermogen van Dickens alleen maar toe.
Niet alleen het uiterst vermoeiende reiss
chema, maar ook de indrukken in een land,
dat in alle opzichten een andere wereld was;
43
