THE HUNT FOR DICKENS
landschap, klimaat, taalgebruik en vooral
omgangsvormen legden een voortdurende
druk op hem. Volgens Peter Ackroyd (Dickens
biografie) waren zijn drie dagen alleen in een
hotelkamer niet te wijten aan griep zoals de
kranten melden, maar puur overlevingstac-
tiek.
Op straat werd zijn bontjas in stukken
geknipt door hysterische vrouwen. Tijdens de
dagelijkse moordende 'levees' schudde hij
honderden handen en werd zijn geniale
schedel betast. En laten wij zijn arme vrouw
Catherine niet vergeten die -als het hem
teveel werd - in zijn plaats volslagen idioten
te woord moest staan.
Hoewel hij vrienden voor het leven maakte in
Amerika, getuigt zijn ongenadig oordeel over
slavernij, de copyright kwestie en de losgesla
gen, gewelddadige aspecten van de
Amerikaanse maatschappij, van moed en
eerlijkheid.
Dat zijn boek in Amerika verguisd werd, zegt
ook iets over diezelfde maatschappij die -jong
en onzeker- wel érg lange tenen had....
door Guus de Landtsheer
Een vakantie in Engeland is voor mij
altijd een mooie gelegenheid om op
zoek te gaan naar locaties die Dickens
in zijn boeken gebruikte. Soms wil het
toeval daarbij wel eens een handje
helpen zoals in onderstaand verhaal zal
blijken. Als bestemming stond Noord -
Engeland op het programma. Mijn
vrouw en ik behoren niet tot het slag
mensen dat per dag zoveel mogelijk
kilometers op de teller wil zetten. Met
een caravan achter de auto is daar ook
niet veel aardigheid aan. Al enige jaren
zij wij lid van de Britse Caravan Club en
dat betekent dat er altijd wel een boer
te vinden is waar we onze caravan op
een Certificated Location of te wel
kleine boeren camping kunnen zetten.
Naast de rust die deze campings bieden,
er mogen namelijk niet meer dat vijf
caravans worden toegelaten, bieden
deze kampeerplaatsen in veel gevallen
ook de mogelijkheid wat meer contact
met de locale bevolking te leggen. Het
resultaat hiervan is dat we het vakantie
-, of Zwitserleven gevoel niet pas krij
gen als we op onze bestemming zijn
aangekomen, maar al direct zodra we
voet op Britse bodem hebben gezet. Of
eigenlijk al eerder zodra we de boot van
Hoek van Holland naar Harwich in rij
den.
David Copperfield op lokatie
Harwich ligt in East Anglia en is slechts zestig
mijl van Norwich verwijderd. Daar is dus al
meteen volop gelegenheid om Dickens op
locatie op te zoeken. Dit jaar wilden we met
eigen ogen aanschouwen waar de inspiratie
voor David Copperfield was geboren. Ik heb al
eerder in dit blad een artikel aan dit boek en
de plaatsen waar het zich afgespeeld heeft
gewijd, maar de foto's die dit verhaal begelei
den waren afkomstig van het internet. Klopten
die echter wel of nog wel? Er gaat toch niets
boven het met eigen ogen zien van zo'n plaats.
Onze eerste doel was Blundeston
(Blunderstone) een mijl of vier ten zuiden
Great Yarmouth. Zoveel mogelijk gebruik
makend van B-wegen naderden we het dorpje
vanuit het zuidwesten. Wat opvalt is dat
Blundeston eigenlijk op een eiland ligt met in
het noorden Great Yarmouth en in het zuiden
Lowestoft als grote plaatsen. In het oosten
begrensd door de Noordzee en in het westen
liggen de Norfolk Broads. In Engelse ogen een
gebied van uitzonderlijke schoonheid
bestaande uit moeras doorsneden door veel
kleine kreekjes die weer uitmonden in recht
getrokken afwateringskanalen. Dit is voor een
Dordtenaar bekend gebied: dijken en bruggen
waardoor je altijd om moet rijden en veel riet
dat groeit in de modder. Het moet er rond de
schemering barsten van de muggen net zoals
in de Biesbosch en daar houd ik er ook al niet
44
