Winter 2006 no.59
Er is een rijke erflater, Harmon, die dochter
en zoon dan weer niet dan weer wel onterft,
vóórdat OMF begint. In zijn allerlaatste testa
menten mag zoonlief weer wel erven maar dan
ook weer wél indien die zoon trouwt met een
door erflater goed genoeg bevonden meisje:
Bella Wilfer. Erflater is reeds dood als OMF
begint. Zoonlief lijkt ook dood te zijn, ver
dronken? omgebracht? zelfdoding?, het is alle
maal schimmig en troebel als het water van
de Thames. De mystificaties rond de persoon
van de potentiële erfgenaam John Harmon,
alias Jules Handford, alias;John Rokesmith;
worden vergroot door een "waterside charac
ter, Gaffer Hexam" die van het opvissen van
alles wat er in de Thames rond drijft zijn
bestaan heeft gemaakt. Er drijft ook wel eens
een lijk in de Thames en soms wordt een rond
drijvend lichaam geholpen om lijk te worden.
Gaffer Hexam heeft een niet zo erg aardige
partner in de figuur van Rogue Riderhood
Het verhaal rond John Harmon wordt verteld
op een bijeenkomst van een stelletje nouveaux
riches die van de buitenkant hun bestaan heb
ben gemaakt. Het politour op lijf en goederen
is zo strak, zo nieuw dat iedere onverhoedse
opwelling van echt gevoel de zaak zou laten
barsten. Kortom we maken onverbloemd ken
nis met Podsnappery!
Er worden relaties gelegd tussen de 'onder'we-
reld van de Thames en de 'onder'kant van de
Society door de betrokkenheid van een koppel
Society advocaten dat geïnteresseerd is in de
identificatie van het aangebrachte lijk van
Jules Handford. Zo komt Eugene Wrayburn,
een van hen, op het spoor van de dochter van
Gaffer Hexam: Lizzie.
En dan zijn er natuurlijk de Dust-Mounts, de
afvalbergen, vuilnishopen waar de oude
Harmon zijn fortuin mee heeft gemaakt. De
Dust-Mounts zijn de eigenlijke erfenis en die
worden nu beheerd door ene Noddy Boffin
ega. Een vriendelijk kinderloos echtpaar dat
John Harmon goed gezind is. Boffin weet van
het eigenaardige beding in het testament van
Harmon dat zijn zoon alleen dan in rechte van
de erfenis kan genieten indien hij Bella
trouwt. Maar er rouleren meer testamenten
ook eentje waarbij Boffin de erfgenaam is.
Vandaar dat Boffin nu in weelde leeft en van
uit de goedheid zijns harte daar anderen, zoals
Bella, in wil laten delen. Boffin woont aanvan
kelijk in een huis op de Dust-Mounts dat pro
zaïsch door de omgeving Harmony Jail wordt
genoemd.
Rond en vanuit de interactie tussen de hierbo
ven geschetste drie thema's: de Thames, de
Podsnappery, de Dust-Mounds, ontwikkelt
zich het verhaal verder.
De personages die bij de Thames horen krij
gen relaties met personages uit de Society. Zo
wordt Eugene Wrayburn verliefd op Lizzie
Hexam. In eerste instantie zou hij haar wel
ergens in een optrekje willen onderbrengen
maar gaande het verhaal komt hij tot de ont
dekking dat hij daardoor nog zichzelf nog
Lizzie mee recht zou doen. Nadat hij door een
medeminnaar voor dood in een rivier is ach
tergelaten wordt hij op het nippertje gered
door Lizzie.
Binnen Society wordt zo'n huwelijk zeer mis
prijzend bezien. In tegenstelling tot een stelle
tje dat getooid met de fraaie naam Lammie
elkaar met een wederzijds huwelijks bedrag
opzadelt. Beiden zijn arm als kerkratten maar
een stand die ze hebben! Lammie, Veneering,
Tippins het zijn weinig fraaie namen waarme
de ze getooid worden, al die personen van de
Society.
Ze hebben ook nog eens intensief contact met
een geldschieter, Fledgeby, verscholen achter
de persoon van Riah, een Jood die de verve
lende klussen voor hem mag opknappen.
Ook de poppenmaakster Jenny Wren, die
behoort tot de wereld van de Thames, heeft
middels haar gewilde producten relaties met
Society. Jenny Wren, rachitisch, met haar
kind cq haar dronken lor van 'n vader, die als
ze op het dak gezeten de wereld beleefd als
ware het een dodenrijk waar ze op neer kan
kijken: come up and be dead!". (Kom
omhoog, in Society En wees dood)
En dan natuurlijk Noddy Boffin die maar over
de Dust-Mounds door blijft stappen en wroe
ten op zoek naar het door hem verstopte, echt
laatste testament van de oude Harmon. Boffin
die zich wil ontwikkelen en zich door Silas
Weggs de ballade verkoper uit de Rise and
Fall of the Roman Empire laat voorlezen, zij
het dat z'n vrouw af en toe maar even stukjes
niet moet horen. The Rise and Fall etc als
Het verhaal: de verpakking.
