146
De verkoop daalt dramatisch, de kritiek is niet mals:
"All this nonsense about the giants die Dickens introduceert in het eerste
nummer van MHC, protested the Monthly Review, "is only to usher in one
of the weakest and most unfortunate tales -the vilest attempt at pathosthe
veriest abortion in the shape of an endeavour to create interest or afford
amusement that ever perpetrated. How Dickens, with his talents and
experience could have suffered such a thing to go forth under the sanction
of his name is to us a matter of unfeigned marvel.".
Het opmerkelijke van deze kritiek is gelegen in het feit dat de grote
overeenkomst tussen de manier waarop de hoofdpersoon, de verteller, zijn
zegje doet, dat wil zeggen hoe Dickens dit weergeeft, en de beschrijving van
een soortgelijke situatie uit het Sketch Book: Bracebridge Hall uit 1822,
door Washington Irving, de criticaster is ontgaan. Overigens was Dickens
een groot bewonderaar van Irving, zie het navolgende citaat uit Christmas
Dinner uit het Sketch Book:
"When I returned to the drawing-room, I found the company seated round
the fire, listening to the parson, who was deeply ensconced in a high-backed
oaken chair, the work of some cunning artificer of yore, which had been
brought from the library for his particular accommodation. From this
venerable piece of furniture, with which his shadowy figure and dark
weazen face so admirably accorded he was dealing out strange accounts of
the popular superstitions and legends of the surrounding country, with which
he had become accuainted in the course of his antiquarian researches.".
De bovenstaande illustr atie uit MHC, aflevering 7, past er wonderwel bij.
De kritiek vroeg om bijstelling. Daar Dickens zeker in die dagen altijd een
aantal weken vooruit zijn copy klaar had, kon hij niet meteen het roer
omgooien. De Clock no 4 was uit met daarin het eerste optreden van Nell.
De volgende drie nummers van De Clock werden al bewerkt voor publicatie
dus Dickens kon pas vanaf nummer 8 gedeeltelijk verder met OCS en met
aflevering 10 gaat dan ook alle aandacht naar Nell. Het concept zoals
beschreven in het contract met Chapman Hall werd verlaten en al zijn
inspanning werd gericht op uitwerking van het verhaal rond Nell. Daar zij
het eerst was opgetreden in The Old Curiosity Shop kreeg dat verhaal een
veel grotere status dan aanvankelijk bedacht en de roman The Old Curiosity
Shop was geboren.
Een aardig punt van aandacht bij de romans van Dickens is het vast kunnen
stellen in welke tijd een en ander zich afspeelt. MHC geeft een duidelijke
indicatie, het verhaal speelt zich af in het NU, dat wil natuurlijk zeggen het
Engeland van 1840. De clue daarvoor wordt aangetroffen in aflevering 6.
daarin komen de Weller's, Tony Samivel, met de trein aan om met de
oude Humphrey, die binnenkort in het verhaal getransformeerd gaat worden
tot oud-oom van Nell, om de tafel te gaan zitten en verhalen te vertellen.
Pickwick is daar reeds aanwezig en we maken ook nog kennis met Jack
