Kleine uitzonderingen zijn de grootste vijanden vaw Zondagsrust.
Zending.
FEUILLETON.
Zaterdagavond 1.1. vond ik in mijn brievenbus een
couvert, inhoudende f6, tot opschrift hebbende: 2°/0
van het verhuren voor de Ned. Zending, Rotterdam."
Deze verrassing komt jaarlijks terug, maar dit is de eerste
keer, dat ik er in dit blaadje van gewag kan maken. Nu
komt het bericht onder de oogen van velen uit onze
gemeente, die ook verhuren, maar er misschien nog nooit
aan gedacht hebben om een deel van de opbrengst daar
van te bestemmen voor het werk der Zending. Het verhuren
is nu voor eerst weer achter den rug, ik ga nu geregeld
iederen avond mijn brievenbus onderzoeken.
A.s. Donderdag 7 Nov. v.m. 11 uur zal de Huwelijks
inzegening plaats hebben van Willem Drayer en Aaltje Paap.
Prof. A. van Veldhuizen, kerkelijk hoogleeraar te Groningen,
heeft, bij het hervatten van zijne colleges, een toespraak
gehouden, getiteld„de gezondheid van den Evangelie
dienaar".
Daarin komen o.a. deze woorden voor„Wat voor rust
dag moet de Predikant hebben? Één per week komt hem
toe. Als hij zelf 7 dagen zwoegt, klopt dat niet met wat hij
de gemeente voorhoudt. Velen nemen den Maandag als zij
afgemat zijn van de Zondagsinspanning."
Tot die velen heb ik ook altijd trachten te behooren. Ik
zeg trachten, want het is mij maar zelden gelukt lk wil
het nu nog eens probeeren en rioht daarom tot allen het
vriendelijk en dringend verzoek om mij, tenzij dan in
ernstige, spoedeischende gevallen, het „Maandag-houden"
mogelijk te maken.
Evangelisatie arbeid. Zaterdag 2 Nov. 's av. 8 uur in
„Ons Huis" volkssamenkomstspr. A. J. Bosch van Haarlem.
Maandag 4 Nov. 's av. 8 uur Vrouwenkrans in „Ons Huis."
En Woensdag 6 Nov. 's avonds 8 uur. Bidstond, Kostver-
lorenstraatweg 28.
De extra-collecte 1 1. Zondag voor de Kerk gehouden,
heeft opgebracht f36.60. Aan de banken-rekening kwam
nog te kort f 10.89. De nieuwe som van f 1000. (zie
Zondagsbode van 20 Oct. 1.1.) is reeds verminderd door
de gift van N.N. ad f100.en de collecte van 1.1. Zondag
Er is dus nog maar f875 nootlig. Nog een paar van die
N.N's én nog een paar extra-collecten, en we zijn er!
De nieuw opgerichte krans van Zuster Dina en mej.
Koning vangt a,s. Maandagavond om 7uur in „Ons
Huis" aan.
De melaatschen op Suriname.
Vervolg)
Met dergelijke gedachten komt men onwillekeurig op
Bethesda, maar die gedachten worden teruggedrongen als
men de vlaggen ziet, die aankondigen dat het feestdag is
voor de zieken; als men, op het terrein gekomen, lustig
liet fanfarekorps hoort blazen ter verwelkoming en als men
de gelukkige gezichten ziet van al die ongelukkigen, die
om de blijdschap van een feestelijke afwisseling alle eigen
leed voor eenige uren schijnbaar vergeten zijn. De bewo
ners van Bethesda beschouwen het altijd als een feest wanneer
het Bestuur overkomt, en vooral nu ditmaal medekwam de
ondervoorzitter van het Bestuur uit Holland, die jarenlang
voorzitter van de Commissie van toezicht in Suriname was
geweest.
Van de landingsplaats, buiten het melaatschen-terrein
gelegen, loopt de weg naar Bethesda langs de directeurs
woning, waar, sedert den bouw van het Emmahuis de
diakonessenwoning de directeur van Bethesda met zijn
gezin alleen woont. Van deze woning af loopt een vrien
delijke, beschaduwde weg naar het terrein der zieken. Bij
aankomst voor de kapel werden wij verwelkomd door het
muziekkorps der verpleegden, bestaande uit een achttal
in witte uniform gekleede jonge mannen, die met' grooten
ijver hun muziekinstrumenten bespeelden. Aandoenlijk was
het, schoone koralen en marschen te hooren spelen door
zieken, die van de buitenwereld voor het leven zijn afge
zonderd en hen vroolijk onzen dank in ontvangst te zien
nemen, nadat hun spel geëindigd was. Wonderlijke samenloop
van het lothun leeraar is de vroegere kapelmeester van
de militaire muziek te Paramaribo, een gewezen sergeant
majoor, die nu portier is van het gouvernements-gesticht
en vroeger steeds de gezonde jeugd op de maat van de
muziek om zich heen zag springen.
Daarna nam de ommegang een aanvang. Eerst betraden
wij de kapel, die overdag als konversatie-lokaa! gebruikt
wordt en waar de meisjes werden bezig gehouden met
handwerk of wel rustig met hun poppen zaten en daarna
kwamen wij over een met „welkom" versierde brug op het
oude terrein, thans geheel ingericht tot vrouwenafdeeling.
Al die verschillende huisjes, van twee of drie kamers
Een Apostel van de Zuidzee
Eilanden.
l)
Zóó waarlijk mag loeli Bulu wel genoemd
worden, de inlandsche prediker van koning
Thakombau op Fidji Onder de vele uitnemende
inlandsche predikers en zendelingen van de
Zuidzee-eilanden, was hij een der uitnemendste.
Hij was geboortig van de Tonga eilanden en
een der eersten van zijn stam, die het Evangelie
geloofde, toen de zendelingen daar landden
Zijn heidensche bloedverwanten verzetten zich
natuurlijk met alle kracht tegen zijn overgang,
en waren van plan hem, op aansporen van hun
priesters, te dooden als de gemakkelijkste wijze
om alle moeilijkheden op te lossen. Later, toen
joeli zich met een machtigen christelijken stam
in de nabijheid verbonden had veranderden zij
van meening en richtten een groot godsdienstig
feest aan. waarbij zij hem plechtig aan de
„Lotu", dat is de Christenen, overgaven.
Na zijn bekeering begeerde Joeli. brandende
van liefde voor zijn Heer, voor dien Heiland
te arbeiden, en zeilde daarom naar de Fidji
eilanden. Daar waren onlangs de eerste zen
delingen geland en Joeli hielp hen trouw in
hun uiterst moeilijk werk onder die woeste
menscheneters. Vreeselijke tooneelen heeft hij
daar dag aan dag bijgewoond, eer die wilden
door het Evangelie veranderd waren in de
rustige, oprechte christenen, die wij daar thans
aanschouwen. In die dagen was er voortdurend
strijd tusschen de verschillende stammen, ter
wijl de verslagenen en gevangenen in groote
kuilen aan het strand werden gebraden en door
de overwinnaars verslonden. Zelfs vrouwen
en kinderen namen aan die afschuwelijke maal
tijden deel en vochten onderling en met de
mannen om de beste stukken.
Welk een verandering heeft het Evangelie
op die eilanden gebrachtMaar de strijd was
zwaar en lang, eer het kruis van Christus overal
geplant was en overwonnen had.
Eens werd Joeli naar een verwijderd eiland
gezonden om daar het Evangelie te verkon
digen en zeilde er, met andere inlandsche pre
dikers, in een groote kano heen Toen zij
eenigen tijd gevaren hadden, stak er een zware
storm op, die weldra zoo hevig werd, dat allen
in het grootste gevaar verkeerden en spoedig
alle hoop om behouden te worden, opgaven.
Na het zeil gestreken en stevig aan den mast
vastgesjord te hebben, zeide Joeli: .Komt. laat
ons bidden. God kan ons redden, maar indien
wij sterven moeten, kunnen wij niet beter
sterven dan in gebed tot den Heer'. Daarop
knielden zij allen neder en joeli bad. Zijn gebed
werd later door een zijner makkers opgetee-
kend en aan een zendeling medegedeeld. Hij
bad dan „Heer, indien het uw wil is, dat wij
dezen dag allen rusten van onzen arbeid, dan
is het goed maar indien gij ons nog een tijd
lang gebruiken wilt, doe dan den storm beda
ren en laat de golven stil zijn. Wij zijn zwak,
maar onze verwachting is van U; kom tot ons
o Heer, over de wateren, gelijk Gij eenmaal
tot uw discipelen kwaamt De storm woedde
toen ook, maar Gij zeidetZwijg, wees stil
en er was groote stilte, want Gij zijt de Almach
tige en alle dingen zijn u onderworpen".
Toen Joeli het amen had uitgesproken, zagen
allen elkander met verbazing aan, want met
het eindigen van het gebed was ook de storm
bedaard, niet langzamerhand, maar in één oogen-
blik En er was groote stilte. „Wij zagen
rond, waar de wind gebleven was zoo ver
haalde later een der medereizigers, „maar er
was geen wind meer en langen tijd zaten wij
stil neder, met harten te vol om te spreken,
totdat eindelijk een onzer uitriep: „Waarlijk,
nu zie ik wat de Heer doen kan en hoe goed
en heerlijk het is om Hem te dienen". „De
Heer heeft ons gered", zeide Joeli, „laat ons
Hem loven voor zijn genade!" En dat deden
wij met tranen in de oogen en eene van ont
roering trillende stem.
V. L.
Wordt vervolgd).
