In de kracht van den opgestanen Heer maken wjj van alle dagen Zon dagen.
Mededeelingen.
FEUILLETON.
LEES DIT BLAD EN LAAT HET LEZEN
Wij staan zelden hoog genoeg om eenvoudig te zijn.
T. Kuiper.
Gezegend het volk, waarvan de grooten naar de kleinen
luisteren des te beter zullen er de kleinen luisteren naar
de grooten. Talmud.
Wij zijn doorgaans te trotsch om aan den leiband van
anderen te loopen, maar doorgaans hebben wij er niets op
tegen door anderen op sleeptouw genomen te worden.
N. N.
Besteed uw tijd voor niets, dat u eens zou kunnen be
rouwen voor niets, waarop gij niet ten allen tijde Gods
zegen kunt afsmeekenvoor niets, dat u eens op uw sterf
bed onrust kan bereiden. Besteed uw tijd alleen voor
zulke dingen, waarbij gij kalm zoudt kunnen blijven, ook
als de dood u kwam verrassen. Maclaren.
Is onbevangenheid iets, dat men zich geven kan? Al
leen van den bergtop is men in de gelegenheid naar alle
kanten rond te zien. Maar de berg moet bestegen worden.
Rothe.
Met alle dingen moogt gij tot den Heer komen, ook met
de kleinste en "onbeduidenste, al is het ook dat gij ze slechts
met een enkelen blik of met een enkele gedachte Hem aan
't hart kunt leggenals gij hierop let zult gij juist in de
kleinste dingen Gods groote opmerkzaamheid leeren ken
nen en door de teederheid zijner zorg worden verkwikt.
Blumhardt.
Mededeelingen, vragen, berichten enz. moeten, om in het eerstvolgend
nummer te worden opgenomen, aan het adres der Redactie worden
toegezonden des Dinsdags, vóór 1 uur namiddags.
De Kerkeraad heeft, in aanmerking nemende dat de Hemel
vaartsdag de uitgaansdag is voor velen in Zandvoort en
overwegende dat de opkomst des Zondags in dit jaar
getijde alles te wenschen overlaat, besloten om de gedachtenis
viering van Jezus'hemelvaart te doen plaats hebben in de
godsdienstoefening op Zondag, 24 Mei.
Zondag 24 Mei zal de gewone maandelijksche extra
collecte voor de Kerk worden gehouden.
1.1. Zaterdag werd mededeeling gedaan in dit blaadje
dat het tekort van de Naaischool f8.bedroeg. En
reeds Zondagochtend daarop was mevr. P. M. door mevr.
de Wed. B. te A. in het bezit gesteld van f 10.—, zoodat
niet alleen het tekort gedekt is, maar er nog een batig
saldo van f2.is. Echt een verrassing! Uitkomst, voor
de zóóveelste maal. Groote blijdschap. Diepe dankbaarheid.
Verlevendigde hoop.
Het vóórlaatste boekjaar van de Naaischool sloot met
een batig saldo van f76.78. Toch bedroeg het tekort nü
f8.Thans sluit het boekjaar met een batig saldo van
f2.Hoe groot zal dus wel het nadeelig saldo het vol
gend jaar zijn? Maar... er zijn nog wel meer vriendelijke
lezers en lezeressen van den Zondagsbode, die mevr. P. M.
eene verrassing zullen willen bereiden. Goed voorbeeld
doet goed volgen. De hoop beschaamt niet.
Donderdagavond houdt de heer van Brummelen bij zich
aan huis om 81 /2 uur een bidstond.
De Knapenvereeniging vergadert eiken Zondagavond
van 7—8 uur in „Ons Huis".
Zuster Dina is van plan om ook in het a.s. seizoen weer
een gezellige bijeenkomst te houden met meisjes die tijdelijk
in Zandvoort zijn. Die samenkomsten zijn bepaald op
Donderdagavond om 8 uur in „Ons Huis". Wie lust heeft
en vrij is, is hartelijk welkom. Het meebrengen van een
handwerkje is gewenscht. In dit blaadje wordt nader be
kend gemaakt wanneer die avondjes beginnen.
Zegt het voort
Volgens opdracht van wijlen Mej. P. alhier heeft de Wijk
verpleging f 10.ontvangen, uit dankbaarheid voor de
liefdevolle hulp door zuster Dina aan de overledene, ge
durende hare ziekte, bewezen.
Bladzijden uit het leven van een Chris ten
door Don Camilo Calamita.
(Vervolg.)
Hoe zal ik den volgenden nacht beschrijven
het nieuwe middel gaven wij geregeld, maai
zonder daarvan eenig goed gevolg te bespeuren.
Mijn vrouw weende in stilte, en ik smeekte
den Heer ons geloof te sterken en ons door
Zijn nabijheid te ondersteunen en te troosten.
Te zeven uur begon de doodstrijd welke een
vol uur aanhield, doch aan mijn vrouw, die
eerlang hoopte weder moeder te worden, viel
het te zwaar om dien bij te wonen. Toen alles
voorbij was, viel het haar even als mij mogelijk
den alouden geloofsheld de woorden na te
zeggen: De Heer heeft gegeven, de Heer
heeft genomen, de Naam des Heeren zij ge
loofd!" Door Gods genade was ons geloof
staande gebleven, Gods vrede vervulde onze
harten, en wij konden met volkomen overgave
in Zijn wil berusten. Hem zij daarvoor alle eer
en dankzegging toegebracht
Destijds ondervonden wij veel vriendschap
en deelneming van onze geloofsgenooten in
Madrid en namen de uitnoodiging aan van een
der predikanten aldaar om eenige dagen bij
hen door te brengen, terwijl ik naar een andere
woning uitzag terwille van mijn vrouw, voor
wie een verandering van omgeving mij geraden
toescheen; daarin mocht ik naar wensch slagen.
Intusschen wat mij betrof, vermeerderde mijn
droefheid van dag tot dag; en hoewel ik steeds
mijn toevlucht tot den Heer nam, en ook slechts
in Zijn gemeenschap eenigen troost vond voor
mijn beklemd gemoed, toch verteerde mij in
wendig de smart zoozeer, dat ik evenmin kon
slapen als eten. Wat mij soms eenige oogen-
blikken van verkwikking gaf, was het gezamen
lijk gezang en gebed op onze jongelingsbij
eenkomsten doch weldra verlangde ik alleen
gelaten te worden om door het storten van
een vloed van tranen aan mijn gemoed lucht
te geven, hetgeen mij evenwel niet altoos
gelukte.
Daar mijn toestand in weerwil van mijn
gedurig gebed tot God om van die groote be
druktheid verlost te worden, allengs verergerde,
begreep ik, dat het Zijn wil was mij dit kruis
te doen behouden, en dat wellicht ook op mij
het aan Paulus gerichte woord toepasselijk
was: „Mijne genade is u genoeg'. Mijn vrouw
en mijn vrienden stelden zich hiermede echter
niet tevreden, en drongen er zoo lang bij mij
op aan dat ik een dokter zou raadplegen, dat
ik eindelijk toegaf. Zoo als te begrijpen is,
wendde ik mij niet tot den geneesheer, dien
ik ter kwader ure bij mijn dochtertje had ge
roepen, maar tot dengene. die haar eens, en
ook mij tijdens de zware ziekte welke ik kort
na mijn huwelijk had, zoo goed had bijgestaan.
Zoodra ik hem zau. verhaalde ik hem al het
geen in ons huis was voorgevallen.
„Maar, waarde vriend, waarom hebt gij u
niet tot mij gewend? Ik heb uw verlies ver
nomen en het van harte betreurd want uw
kindje had ik zeer lief gekregen."
„Buiten mij lelven van schrik en angst was
ik naar den meest nabij wonenden dokter ge
gaan gij woont ongelukkig aanhetandere
einde van de stad." T oen ondervroeg hij mij
en na zich te hebben overtuigd dat mijn on
gesteldheid voornamelijk uit het gemoed voort
kwam, zeide hij, dat hij er minder dan ik zelf
aan kon doen om mij te genezen
lk begrijp u volkomen' zeide ik, „en als
christen voel ik ook, dat het zondig is mij door
droefheid te laten overheerschen, waardoor
God niet wordt verheerlijkt
„Ongetwijfeld; gij moet u mannelijk gedragen
en met de daad toonen dat uw geloof u daar
toe in staat stelt. Gij weet, dat ik meermalen
met belangstelling naar de uitlegging heb ge
luisterd van de leer, welke gij zijt toegedaan,
en gaarne zou ik zien. dat het Christendom
zich bij u niet tot loutere beschouwingen be
paalde, maar zich ook in de praktijk openbaarde.
Wat ik echter voor u doen kan, zal ik niet
verzuimen, hoewel het niet veel is." Daarbij
overhandigde hij mij een recept en nam ik van
dien goeden vriend afscheid met een diep
gevoel van schaamte, dat ik aan iemand die
niet in het bezit was van dien hemelschen
schat, waarmede het God behaagd had mij te
verrijken, gelegenheid had gegeven mij op die
wijze te moeten toespreken. Dit deed mij zeer
pijnlijk aan, niet omdat mijn hoogmoed daar
onder leed, maar omdat ik mij diep schaamde.
(Wordt vervolgd.) v. L
