WAARSCHUWING.
Bouwkunde.
N.V. AMSTERDAMSGHE NAAIMACHINEHANDEL
a; j. w. denekamp,
Zending.
Vragenbus.
Pn vE d» 6eeü? SCerkstpaat te Zandvoortr,
HAARLEM - Barteljorisstraat 4 - Telefoon 2472
Steuncomité. Laagste inschrijver voor het vervoer van
700 H.L. cokes van Heemstede naar Zandvoort, bleek A.
Schuiten, voor f 44.70. lntusschen gaf M. Hollenberg toe
zegging van gratis vervoer van 100 H.L.zoodat A. Schuiten
600 H.L. zal vervoeren voor f 38.40 en mogelijke meerdere
hoeveelheden voor f 6.40 de 100 H.L.
Nog ontving het Comité van K. de som van f 5.
Burgerlijke Stand van Zandvoort.
9—16 Oct. 1914.
Ondertrouwd: D. van Zetten en M. Stok.
Getrouwd: A. Visser en A. Koper.
Geboren: Zoon van J. M. Seders—Vink.
Zoon van M. Koper—v. Keulen.
Overleden: Mr. Q. van Tienhoven, 73 jr.
M. Loos—Vooijs, 93 jr.
De Medische Zending in Noord-Afrika.
(Slot.)
De zendeling-arts, Dr. Cliurcher heeft ook in Susa, een stad in
Tunis, den arbeid begonnen en dezen ook ver buiten die stad uit
gebreid. Een ziekenhuis is er nog niet, maar wel een barak, waar
kranken voor korten tijd opgenomen kunnen worden- Jaarlijks komen
ongeveer 4000 zieken daar, velen van zeer ver verwijderde streken,
om in de polikliniek hulp en troost te zoeken. Dr. Cliurcher zoekt
ook zijn patiënten in de omliggende plaatsen op en tracht op deze
wijze nieuwe aanknoopingspunten te vinden. Op deze tochten heeft
hij veel ongemakken te verduren, des daags in de gloeiende zon, op
hobbelige wegen in een wagen zonder veeren reizende, des nachts
door allerlei insekten geplaagd, die het uiterlijk van den reiziger des
morgens veel doen gelijken op een van de pokken herstellende.
Bij aankomst in een dorp gaat er een omroeper rond en verkondigt
luide: -de dokter van Susa is gekomen en brengt gratis geneesmid
delen mede." Dan komen de zieken uit de hutten en scharen zich
rondom den geneesheer. Eerst wordt er godsdienstoefening gehou
den en later wordt ook geen enkele gelegenheid verzuimd om het
zaad des Evangelies uit te strooien.
De stille arbeid der zendeling-artsen is niet te vergeefs en menig
maal mogen zij vernemen, dat Gods Woord de harten heeft getrof
fen. Een vroegere patient ontmoette eens Dr. 'Churcher en vroeg
hem om een ander evangelie, daar hij het evangelie van Mattheus,
dat hij vroeger gekregen had, gelezen had en gaarne nog meer wilde
weten. Ook kwamen zijn dorpsgenooten des avonds tot hem om met
hem te lezen. Zulke ervaringen bemoedigen den zendeling om, trots
alle moeilijkheden en gevaren, vol te houden.
Het jaar 1907 pracht moeilijkheden van bijzonderan aard. Dr.
Churcher werd toen namelijk voor de Fransche rechters in Sfax ge
roepen, beschuldigd van de wet te hebben overtreden, daar hij
geneesmiddelen gaf en als apotheker werkzaam was, terwijl hij zich
alleen als geneesheer opgegeven had. Op de tafel stonden, als stille
en toch welsprekende getuigen, medicijnfleschjes uit de zendings
apotheek met etiketten en bijbelwoorden er op. De zendeling werd
tot een boete veroordeeld. Toen hij vergunning vroeg om verder te
praktiseeren, werd hem dit toegestaan, onder voorwaarde dat hij
geen woord over godsdienst zou zeggen. Hij legde toen echter ter
stond zijn vergunningsbrief weder neder, zeide aan den ambtenaar,
dat de reden van zijn verblijf in het land juist was om als zendeling
werkzaam te zijn en nam de gelegenheid te baat om enkele ernstige
woorden ook tot dien ambtenaar te richten. Deze gaf den zendeling
toen met een onvriendelijk woord den vergunningsbrief weder terug
hij mocht dus wel voortgaan met praktiseeren, maar de recepten
moest hij door een Italiaansch apotheker in de stad laten gereed maken.
Onder de zieken, die zich aanmelden, zijn zeer vele chirurgische
gevallen en oogziekten. Vooral de vaak voorkomende beten van
kameelen zijn moeilijk te genezen. De verregaande onachtzaamheid
omtrent wonden, die het volk eigen is, vermeerdert natuurlijk steeds
het lijden en maakt de genezing dikwijls onmogelijk. Zulke gevallen
vereischen veel geduld en zelfverloochening van de zijde der artsen,
doch daardoor zijn de mohammedanen ook in de gelegenheid een
treffend aanschouwelijk onderwijs in de christelijke liefde te zien.
Toen een mohammedaansche vrouw eens afschuwelijke wonden
van een patient door de vrouw van Dr. Churcher zag verbinden,
riep zij uit: „dit is ongehoord! Men heeft mij altijd geleerd, dat alle
Christenen naar de hel gaan, doch ik zie duidelijk, dat gij ten minste
naar den hemel zult gaan." Zoo wint de zendeling-arts, op het voor
beeld van den Heiland, die het land doorging, goeddoende, door de
hulp die hij aan het lichaam geeft, de harten der menschen. v. L.
(Niet onderteekende vragen worden niet beantwoord.)
Vraag. Is de uitdrukking: „iets onder de voorwaarde
van Jacobus doen" aan den Bijbel ontleend? En wat wil
men daarmee zeggen
Antwoord. Wat men „de voorwaarde van Jacobus"
pleegt te noemen, lezen we in den zendbrief van den Apostel
Jacobus. Hfst. 4 vs. 15. De Apostel neemt in de voorgaande
vei zen de plannen-makers onder handen. Dezen voert hij
in vrs. 13 zoo sprekende in „wij zullen heden of morgen
naar zulk een stad reizen (een andere lezing heeft: „wij
zullen heden èn morgen reizen", hetgeen nog brutaler is)
en „wij zullen aldaar een jaar overblijven, en wij zullen
koopmanschap drijven en wij zullen winst doen." Dan gaat
Jacobus hen hartelijk uitlachen„gij die niet weet wat
morgen geschieden zal." Met souvereine luchthartigheid
beschikkende over heel een jaar, zijn ze niet eens zeker
van den dag van morgen. Immers is hun leven een dump,
der verdwijning nabij. In plaats van te doen alsof we over
de toekomst hadden te beschikken, voegt ons 't ootmoedige
„indien de Heer wil en wij leven zullen, zoo zullen wij dit
of dat doen." Jacobus bindt het „wij zullen" dus aan twee
voorwaarden wij zullen indien de Heer wil èn wij zullen
indien wij leven. Deze dubbele voorwaarde is wel wat
vreemd, want als de Heer wil dat wij dit of dat doen
zullen, zullen we natuurlijk ook leven. De kantteekenaren
onzer Statenvertaling vermelden een andere lezing van
vers 15, die ongetwijfeld de voorkeur verdient.
Deze luidt zoo: „in plaats dat gij zoudt zeggen: indien
de Heer wil, zoo zullen wij leven èn dit of dat doen."
Zoo krijgen we niet twee voorwaarden maar één enkele
„zoo de Heer wil". Derhalvezeg gerust hardop of denk
veilig bij uzelf: „ik zal", maar altijd onder de voorwaarde
van Jacobus, dusik zal, als de Heer wil dat ik zal.
Natuurlijk is het volstrekt niet de bedoeling van den
Apostel dat we bij al onze plannen voortdurend de woorden
„indien de Heer wil" zullen gebruiken. Laten we toch nooit
meenen dat we God voor onze plannetjes kunnen winnen
door een paar vrome woorden, of dat Hij kleingeestig
genoeg is om op schoolmeester achtige wijze te controleeren
of we wel altijd de letters „D. V." gebruiken (afkomstig
van het Latijnsche „Deo Volente" „indien God wil".)
Het „D. V." moet bij al ons doen en laten in ons hart
staan geschreven. Of we het uitspreken of neerschrijven,
is van niet het minste belang. Het plannen maken buiten
God om en het plannen maken tegen God in, moet plaats
maken voor het plannen maken met God, d. w. z. in plaats
dat we zeggen: „ik zal" moeten we zeggen: „Hij zal".
EEN DAGMEISJE GEVRAAGD,
bij L. TEN BROEKE, Zandvoort.
Ondergeteekende, Bouwkundige
te Haarlem, Lange Begijnestraat
22, belast zich met het maken van
PLANNEN en uitvoeren van BOUW
WERKEN, tegen zeer billijke conditiën,
en tevens met den aan- en verkoop
van Bouwterreinen.
Inlichtingen gratis.
BOUWKUNDIGE.
(Tijdelijk Opzichter bii den bouw der 34
Arbeiderswoningen der Gem. Zandvoort.)
Hiermede berichten wij, dat de heer
niet meer voor ons optreedt als agent en zijn voortaan onze Naaimachines alléén
verkrijgbaar te HAARLEM, Barteljorisstraat 4.
v/h A. LEWENSTE1N,
