VOOR ZANDVOORT ENAERDENHOUT
No. 38
ZONDAG 24 JANUARI
3de Jaargang.
Een zalig einde.
BODE
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG
Abonnementsprijs
Per Jaargang voor Zandvoort 1.50
buiten (franco) 2.50
Afzonderlijke nummers005
REDACTIE:
G. POSTHUMUS MEYJES - Zandvoort.
Jhr. Dr. M. F. van LENNEP - Aerdenhout.
Adres voor de Administratie
P SA AF, Burgemeester Engelbertsstr. 9-13
Zandvoort - Telefoon No. 27
Advertentiën 15 regels f 0.55
Elke regel meer0.10
Dienstaanbiedingen 1—5 regels 0-35
Elke regel meer0 06
Bij abonnement extra korting
Zondag 24 Januari 1915, Ned. Herv. Gemeente:
v.m. 10 uur: Ds. N. VAN SCHOUWENBURG,
predikant te Amsterdam.
En als bij dat gezegd had,
ontsliep hij.
Hand. 7 60.
Van wien is hier sprake Van Stefanus, een der zeven
eerste diakenen van de Jeruzalemsche gemeente, en de
eersteling van die duizende martelaren, die hun leven
gaven voor dien Heiland, welken zij liefhadden omdat
Hij hen het eerst had liefgehad en voor hen gestorven was.
En wat had hij dan voor dat ontslapen gezegd? Twee
gebeden, beiden tot zijn Heiland gericht en van zijn
Heiland geleerd. Stervende, spreekt hij de woorden na,
ook bij hem uit het diepst van zijn hart voortgekomen,
die de aan het kruis geklonken en stervende Heiland zelf
had gesproken. „En zij steenigden Stefanus, aanroepende
en zeggende: Heer Jezus, ontvang mijnen geest!" Is er
heerlijker gebed in het stervensuur denkbaar? „En
vallende op de knieën, riep hij met groote stem Heer,
reken hun deze zonde niet toe 1" Nadat hij zijn ziel aan
den Heiland heeft overgegeven, is zijn laatste gedachte,
zijn laatste gebed voor zijn moordenaren. Ook zij „weten
niet wat zij doen." Allerminst weet dat de jongeling, ge
naamd Saulus, aan wiens voeten de getuigen, die Stefanus
beschuldigd hebben en die straks den eersten steen op
hem zullen werpen, hun opperkleed neerleggen, opdat hij
het bewaren zal. Hij meent Gode een dienst te doen door
de discipelen van den gehaten Nazarener te vervolgen en
te dooden. Hij weet niet wat hij doet. Straks zal hij tot
zijn bittere smart het weten.
„En als hij dat gezegd had ontsliep hij." Vriendelijk
woord. De harde steenhoop, waarop hij ligt en waaronder
hij bedolven is, wordt een zacht bed, waarop hij vredig en
rustig inslaapt, als in de armen van zijn Heer, dien hij
heeft aanschouwd eer zijn oogen zich voor goed op deze
aarde sloten, staande aan Gods rechterhand, om hem te
wachten en te ontvangen in het Vaderhuis waar vele
woningen zijn en waar Stefanus de naam beteekent krans,
kroon de onverwelkelijke krans van den overwinnaar,
de onverderfelijke kroon der rechtvaardigheid uit de hand
van zijn Heiland en Heer zal ontvangen.
Ontslapen. Vriendelijk woord, dat ons doet denken
aan rust voor den afgematten strijder, voor den vermoeiden
pelgrim. Maar dat ons tegelijk in herinnering brengt, dat
het sterven een inslapen is, waarop een ontwaken volgt.
Slapen, inslapen om eenmaal door Jezus te worden gewekt.
„Het dochtertje is niet gestorven, maar het slaapt!" sprak
Jezus van Jairus' twaalfjarig kind. Zij belachten Hem, maar
op zijn woord „Talitha kumi „meisje sta op," werd zij
wakker uit den doodslaap. „Lazarus, onze vriend slaapt",
klonk het later uit Jezus mond tot zijn discipelen, „maar
ik ga heen om hem uit den slaap op te wekken.En op
het machtwoord „Lazarus kom uit 1" kwam de gestorvene
uit het graf waarin hij vier dagen gelegen had. Zoo
zullen ook eenmaal, aan het einde der dagen, allen die in
de graven zijn, Jezus stem hooren en ontwaken en uitgaan.
Uitgaan. Ja, waarheen „Die het goede gedaan hebben,
tot de opstanding des levens, en die het kwade gedaan
hebben tot de opstanding der verdoemenis (Joh 5 29).
Neen, voorwaar, elk sterven is niet een ontslapen in Jezus,
elk ontwaken is niet een ontwaken in de heerlijkheid. Er
is helaas, een sterven zonder Jezus, er is helaas, een ont
waken „tot versmaadheden en tot eeuwige afgrijzing,"
(Daniel 12 2).
En als hij dat gezegd had, ontsliep hij. - Bij het ster
ven van Stefanus, roepen wij uit„mijne ziel sterve den
dood der oprechten en mijn uiterste zij gelijk het zijne 1"
(Numeri 23 10). Maar wenschen wij het leven der op
rechten, der kinderen Gods te leiden Het leven met
Jezus is de noodzakelijke voorwaarde om in Jezus te ont
slapen het ontslapen in Jezus is niet anders dan het
noodzakelijk gevolg van het leven met Hem. Dat niemand
onzer, die op een zalig sterfbed hoopt, dat vergete. Dat
niemand onzer verzuime reeds in het leven zijn ziel aan
den Heiland over te geven, opdat in het stervensuur vrij
moedig en blijmoedig het „Heer Jezus, ontvang mijnen
geest" van onze lippen moge weerklinken. Die nooit zijn
hart geloovig in het leven tot den Heer heeft opgeheven,
hoe zou hij dit in het sterven kunnen doen
„Heer, reken hun deze zonde niet toe!" Ook dit
gebed van den stervenden martelaar is verhoord. „Aan het
gebed van Stefanus", heeft eens een kerkvader gezegd,
„heeft de kerk Paulus te danken." Ja voorwaar, die jonge
ling genaamd Saulus, die een welbehagen had aan Stefanus
dood, heeft bij dit sterven toch een onuitwischbaren indruk
ontvangen. Door met steeds feller woede de christenen te
vervolgen, poogde hij dien indruk weg te vagen, maar het
gelukte hem niet. Het was hard de verzenen tegen de
prikkels te slaan. En eindelijk gaf hij zich met een „Heer,
wat wilt gij dat ik doen zal voor tijd en eeuwigheid
aan den Heiland van Stefanus over.
En als hij dat gezegd had, ontsliep hij. Ik eindig
met een treffend voorval uit de zendingsgeschiedenis. In
Maart 1872 werd een der uitnemendste zendelingen van
W. GERTENBACH - Van Ostadestraat 13 - Telef. 145.
Depót van de STOOMVERVERIJ en CHEMISCHE WASSCHERIJ
J. LOTTGERING, Groote Houtstraat 5a, Haarlem - Telef. 1561 en 771.
Stoomt eo verft alle soorten Dames- en Heeren-Garderobe ving en onberispelijk
a*- Speciale inrichting voor bet stoomen van Dekens, Bedden en Matrassen, -g*g
