Uit de Gemeente.
lan den cJiaad der Gemeente Zandvoort.
TOELICHTING.
Allerlei. Verzameld door C. B.
MOED.
Zandvoort.
Alhier wordt rondgegaan met lijsten ter verzameling van
handteekeningen als betuigingen van instemming met onder
staand, aan den Gemeenteraad te zenden. Adres
Ondergeteekenden, overtuigd dat het exploiteeren van
rijdieren aan het strand Uwer Gemeente, waardoor deze
dieren onvermijdelijk moeten blootstaan aan mishandeling,
niet meer in overeenstemming is met de hedendaagsche
begrippen over dierenbescherming, verzoeken U, de politie
verordening voor Uwe Gemeente zoodanig te wijzigen, dat
het te huur aanbieden en stationeeren van rijdieren aan
het strand verboden wordt.
Het Comité tot Afschaffing van Rijdieren aan
het strand van onze Nederlandsche Badplaatsen.
Mevr. Jhr. Hooft, Elburg, Eere-Voorzitster.
Mevr. Jhr. A. TripTrakranen, Hilversum, Voorzitster.
Mevr. Ch. Carno Barlen, Amsterdam, Gerard Brandtstr. 16,
Secretaresse.
Mevr. Crone—Hulsteede, Amsterdam, Penningmeester esse.
De Heer J. Karres Jr., Amsterdam, Gecomm. Lid.
De Heer Jhr. L. J. Quarles v. Ufford, den Haag, Voorzitter
der Ned. Ver. tot Besch. van Dieren.
De Heer T. Vorstius, Wapenveld, Voorzitter der Sophia-
Ver tot Besch. van Dieren.
Mej. J. E. Brüggemann, den Haag, Secretaresse der Ned.
Maatsch. tot Besch. van Dieren.
Mevr. Jhr. v. Eijsinga-Rinia van Nauta, Leeuwarden.
Mevr. v. Roggen—Dyserinck, Doesburg.
Mevr. Merkus—van Citters, Velp.
Dames Kuijper van Harpen, Amsterdam.
Mevr. Hasselbach—Jonker, Oegstgeest.
Mevr. Cremers—te.r Meulen, Scheveningen.
Mevr. Levenb'achKoning, Amsterdam.
De Heer Jhr. W. E. Engelen, Hilversum.
Adressant van bijgaand adres heeft de eer U er op te
wijzen, dat het een overgroot deel der bezoekers van Uwe
Gemeente pijnlijk treft om bij elk bezoek te zien, hoe op
het strand paarden en ezels, veelal in erbarmelijken toestand
verkeerend, te huur worden geboden voor ritten langs het
strand en dan door hunne berijders worden mishandeld
dat het aan gegronden twijfel onderhevig is, of dit te huur
stellen eenig nut heeft
dat immers de berijders die dieren slechts huren om bij
wijze van vermaak langs het strand op en neer te rijden,
daarbij de dieren tot de uiterste inspanning drijvend
dat naar gezonde opvatting der hedendaagsche moraal
zulk rijden niet meer als een volksvermaak kan en mag gelden;
dat integendeel dit rijden en dierenmishandelen de ergernis
van velen opwekt en naar veler oordeel den naam Uwer
badplaats schade doet;
dat wel is waar reeds thans in de artikelen 58, 59, 61
en 63 der Algemeene Politieverordening voor Uwe gemeente
bepalingen voorkomen, die strekken en kunnen strekken
tot het tegengaan van zulke misstanden als bovenbedoeld,
doch klaarblijkelijk niet afdoende zijn
dat in verband met het vorenstaande het adressant voor
komt, dat door wijziging en aanvulling der Algemeene
Politieverordening, wordt verboden paarden en ezels op
het strand voor ritten onder den man ten gebruike aan te
bieden, opdat de thans voorkomende mishandeling dezer
dieren zal eindigen
dat deze wijziging en aanvulling naar adressants meening
in deze voege zou kunnen geschieden
I. in artikel 58, tweede lid vervallen de woorden „zonder
schriftelijke vergunning van Burgemeester en Wet
houders"
II. artikel 59 vervalt
dat bovendien met boete of hechtenis wordt bedreigd,
hij die het strand berijdt op een in de Gemeente Zandvoort
gehuurd Rijdier, bedoeld in art. 45, met uitzondering van
manegepaarden.
Indien iemand niet in de gelegenheid is gesteld boven
staand adres mede te onderteekenen en toch met het doel
instemt, kan hij, of zij, zijn handteekening plaatsen op een
lijst die daarvoor in de Pastorie is neergelegd.
Onderteekenaren moeten meerderjarig zijn.
Overigens is het niét de bedoeling dat alléén in Zand
voort woonachtigen hun adhaesie betuigen, maar allen, zoowel
mannen als vrouwen, die sympathiseeren met het Adres.
P. M.
Een Evangelisatiesamenkomst op Java
door Zendeling J. VAN DE WEG.
I.
Het is Donderdagavond. Reeds tweemaal heeft de kerkbel geluid,
ten teeken dat er samenkomst is. Tegen het donker worden begeven
we ons op weg naar de bijeenkomst in de dessa. Voorop gaan enkele
pleegkinderen; de een draagt groote Bijbelsche platen, een ander
een raam om de platen op vast te maken, een derde een lamp, enz.
Na een kwartiertje zijn we in het huis van den ouderling aange
komen, waar de bijeenkomst gehouden zal worden. Het huis is ge
heel opgeruimd. De tafel met koopwaren (er wordt een waroeng
gehouden) is weggenomen. Enkele groote banken, een tafel met een
paar stoelen voor de zendingsfamilie en enkele matjes op den grond
vormen het meubilair. Als de platen opgehangen zijn en het buiten
geheel donker is geworden, komen de meeste toehoorders binnen;
bij daglicht durft men niet zoo. Degenen, die reeds meer deze
samenkomsten bijwoonden, zitten op de banken, de anderen blijven
staan of zetten zich op de matjes op den grond neder. Vóór het
raam bewegen zich vele hoofden.
Als er stilte gekomen is, wordt de bijeenkomst geopend met een
kort gebed, waarna de zendeling aan de hand van de platen vertelt
van Adam en Eva, Kaïn en Abel en de ark van Noach. Hoewel de
menschen aandachtig luisteren, moet het vertellen wel eens even
gestaakt worden, daar degenen, die achteraan staan, de platen niet
kunnen zien en beginnen op te dringen. Onder het vertellen hoort
men opeens; „Eh bendara" (wel, mijnheer). Het is Dangi. Hij komt
een beetje te laat. Even later hoort men weer „Koela noen" roepen,
door iemand die binnen komt. Het is Sewi, een ex-patiënt, die uit
een klapperboom was gevallen, maar nu weer genezen is. Zijn vriend
Wasyem vergezelt hem. Dit is een zeer geziene santri. Even wordt
het vertellen gestaakt, want zij willen een hand geven en verlof
vragen om te gaan zitten.
Zij komen zeer laat, reeds wordt verteld van Noach in de ark.
Het verhaal heeft de volle belangstelling van Wasyem, en bij de
toepassing laat hij telkens zijn goedkeurend „inggih" „leres" („ja",
„juist") hooren.
Als de vergadering met een kort dankgebed gesloten is, blijven
we nog een poosje napraten met enkele vrienden. Thuis gekomen
hooren we reeds spoedig aan de deur roepen: „koela noen". Het
zijn Sewi en Wasyem, die een bezoek komen brengen. Reeds lang
hadden zij willen komen, maar gedurende de Vastenmaand was het
te druk op den weg geweest voor deze twee oudjes. Nu echter
durfden zij weer.
Onder het rooken van een „strootje„ komen de tongen los. Daar
zij slechts één verhaal gehoord hadden in de bijeenkomst, werden
de andere platen nog eens gehaald en verteld. Van den zondeval
hadden zij ook gehoord, waarom ik Wasyem verzocht mij dat ver
haal eens te vertellen, zooals hij dat van zijn leermeester vernomen
had. Onder voorwaarde dat ik hem zou verbeteren als hij fouten
maakte, begon hij evenals een oud man, die aan kinderen en klein
kinderen vertelt, wat er vroeger gebeurd is.
(Slot volgt.) M. F. v. L.
Hoeveel gaat er verloren door gebrek aan moed! Er is
wel goede wil om iets te doen, maar er wordt niet doorgetast.
De toestand der wereld is van dien aard, en er hangt zóóveel
af van een daad, dat het is alsof alles roept tot den mensch
„doe toch iets! doe toch iets!" De arme dorpspredikant,
