Zandvoort, Aerdenhout, Bloemendaal en Overveen
No. 44
ZONDAG 3 Maart 1918
6de Jaargang.
Predikbeurten
Ten afscheid.
DE ZONDAGSBODE
VOOR
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS:
Per Jaargang voor Zandvoort en
Bloemendaal f 1.50
elders (franco) 2.50
Afzonderlijke nummers0.05
R E D A. C T I E
G POSTHUMUS MEYJES - Zandvoort
Jhr. Dr. M. F. VAN LENNEP - Aerdenhout
J. A. VAN LEEUWEN - Bloemendaal
Mej. Dr. C. GERLINGS - Zandvoort
Adres voor de Administratie:
P. SAAF - Zandvoort - Telefoon No. 27
PRIJS DER ADVERTENTIËN
1—5 regelsf 0.55
Elke regel meer0.10
Dienstaanbiedingen, 1—5 regels 0.35
Elke regel meer0.06
Bij abonnement extra korting
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
Ned. Herv. Gem. Zondag 3 Maart 1918.
Zandvoort: v.m. 10V« uur: Ds. G. POSTHUMUS MEYJES.
(Doopsbediening).
's av. 7]/s uur Mej. Dr. C. GERLINGS.
Bloemendaal: v.m. 10 uur: Ds. J. A. VAN LEEUWEN.
's av. 6!/s uur De Heer MARSBERGEN.
Jezus, wetende dat de Vader Hem alle dingen
indehanden gegeven had, en dat Hij van God
uitgegaan was en tot God heenging, stond
op van het Avondmaal, en leide Zijne klee
deren af, en nemende eenen linnen doek,
omgordde zich zeiven. Daarna goot Hij water
in het bekken, en begon de voeten der dis
cipelen te wasschen, en af te drogen met
den linnen doek, waarmede Hij omgord was.
Joh. 13:3-5.
Zijn de uren, wanneer daar tusschen ons en een die we
liefhebben, zich inschuift de stille, kille, raadselvolle dood,
niet zulke, waarin alle taal en alle sprake slechts kreupel
stamelt, hoe breed en diep, hoe mateloos onze liefde is
Zijn de uren van scheiding voor goed, geen uren waarin
wij zouden willen zijn als de zco, die al stralend, enkel
maar stralend, zonder spreken en zonder woorden zeggen
kan, hoe groot haar warmte is en haar wil om zich te geven.
In de scheidingsure heeft Jezus dat gekund. Door ééne daad.
't Mooiste lied bezingt de wijde pracht der aaide nooit
zóó, dat woord en zang gelijk zijn aan die schoonheid zelve.
De aangrijpendste zang zegt de grootsche majesteit van
den hemel die vol sterren staat nooit zóó, dat het juichend
woord gelijk is aan die heerlijkheid zelve.
Zoo is geen enkel woord van Jezus bij machte zóó vol
komen, zóó aangrijpend te zeggen hoe groot Zijn liefde is,
als die ééne daad Hij stond op van het Avondmaal, en
leide Zijne kleederen af, en nemende een linnen doek, om
gordde zich daarna goot Hij water in het bekken, en begon
de voeten der discipelen te wasschen.
Dit was heel Zijn leven liefde.
En als van dat leven het bitter einde nabij is, blijft het,
tot het op aarde eindigtliefde.
Als het kruis komt, dan is de betooning Zijner liefde
niet getemperd, verstild door 't felle lijden. Maar zij betoont
zich overvloediger. Als de dood wenkt, dan slinkt in diens
harde schaduw het licht Zijner liefde niet zwijgend weg.
Maar het licht Zijner liefde straalt dan 't uitbundigst. In
die ééne daad. In dat neerbuigen aan de voeten Zijner
discipelen, spreekt Jezus zoo ontroerend uit, hoe zonder
grens of maat Hij hen liefheeft.
Waarom kiest Jezus juist dezen vorm, om hen te zeggen
dat Hij zonder grens of rnaat Zijne discipelen liefheeft
„Hij begon de voeten der discipelen te wasschen, en af te
drogen met den linnen doek, waarmede Hij omgord was"
't Zal wel zóó geweest zijn, dat er pas geleden iets ge
beurd was, waarin Jezus aanleiding vond voor die voetwas
sching. Want alle gebeuren, alle ding is voor Jezus aanlei
ding tot het eeuwige. Niets staat voor Hem op zich zelf.
Alles heeft zijn stem en taal. Een woord en n bloem,
'n vraag en 'n kind wie luistert hoort de eeuwigheid
hem tegenkomen uit hun stille wezen. En alle daad heeft
ongeziene draden, die haar verbinden met God of Satan.
Bleek het niet weer kort te voren in den discipelkring
't Was al eens meer gebeurd, dat zij er onder elkander
woorden over hadden, wie van hen „de meeste" was. 't Schijnt
ergprettig te wezen om „demeeste" te zijn. Zelfs voor menschen,
die ootmoed en nederigheid kenmerk achten van het toebe-
hooren aan Christus. Daarom maken ze onmiddellijk ruzie,
als een ander beweert „de meeste" te zijn. 't Was al meer
gebeurd, die twist. En nu weer. Diep, blijkbaar, is elk
overtuigd, dat hij „de meeste" is. Want als ze het huis
binnengaan, waar zij met Jezus het Paaschfeest gaan vieren,
dan stichtelijke voorbereiding! dan wil de een voor
den ander niet buigen. Of beter, in den letterlijken zin
Niet bukken. Naar Oostersche wijze bewezen zij elkander
anders den dienst der voetwassching. Anders. Maar nu niet.
Ieder van hen is immers „de meeste"?
Jezus heeft dat laten gaan. Maar als dan het Avondmaal
begint, staat Jezus op. En Jezus bewijst hun den dienst,
dien zij elkander geweigerd hadden. Ten afscheid, den laat-
sten dienst. Ten afscheid, het ontroerend betoon Zijner
liefde. Was Hij niet „de meeste"?
Hebben zij 't begrepen Johannes zeker. Ik lees bewogen
schaamte achter dat rustig-hooge woord „Jezus, wetende,
dat de Vader Hem alle dingen in de handen gegeven had.
begon de voeten der discipelen te wasschen". Hoe bescha
mend Later, veel later, als Johannes neerschrijft wat er
toen gebeurde bij 't begin van het Avondmaal, doorleeft
hij weer wat door zijn ziel is heengegaan. Hij heeft Jezus
aangezien. Elk woord, elk gebaar werd gedragen door de
zekerheid 't is voor het laatst. Jezus wist „dat Hij tot God
heenging". Maar die onvergelijkelijke majesteitHoe zal hij 't
onder woorden brengen Zóó „Jezus wist, dat de Vader
Hem alle dingen in de handen gegeven had".
Maar dan het beschamende. Al die macht, die Hij heeft,
al die majesteit waartoe brengt zij Jezus Tot neerbuigen
voor menschen, die twistten over de grootheid van hun
W. GERTENBACH - Van Ostadestraat 13 - Telef. 145.
Depót van de STOOM VERVERIJ en CHEMISCHE WASSCHERIJ
J. LOTTGERING, Groote Houtstraat 5a, Haarlem Telef. 1561 en 771
Stoomt eo verft alle soorten Dames- en Heeren-Garderobe ving en onberispelijk
mSpeciale inrichting voor het stoomen van Dekens, Bedden en Matrassen.
