Hotel l'Océan - Zandvoort ADRESBOEK VOOR ZANDVOORT ADVERTENTIEN. Juffrouw C. A. H. GERKE, gebruikte le klas RIJWIELEN W WEBER. Modern ingericht Bekend Familie-Hotel P. SAAF te Zandvoort -8 «8 «8 «8 -8 8- Dirk Hermanus Abraham Kooy 8 8 8 8 8 8 8 8 -8 •8 ■8 8 8 8 8" J. VERBEEK - Rijwielhandel. mate de geestelijke vermogens meer ontwikkeld zijn. Van het verstand der dieren weet men niets met zekerheid. Men kan dus ook niet zeggen dat zij pijn hebben door kunst bewerkingen die óns pijn zouden doen. Wat ze bij de vivisectie wèl voelen, weet niemand. Oppert iemand zijn b.ezwaren tegen deze redeneering en meent hij dat dieren wel degelijk pijn kunnen voelen gelijk menschen, dan glim lacht Prof. v. R. medelijdend en zegt: ik neem U deze domheid niets kwalijk want gij zijt niet in staat een oordeel te vormen over dergelijke vraagstukken „welke een zekere inspanning van denken vereischen". Zoo'n argument is wat je noemt: 'n dood-doener. De tegenpartij wordt eenvoudig in 'n hoek geduwd met 't compliment dat zijn verstand niet ontwikkeld genoeg is om de redeneering van den Professor te kunnen volgen. Of zoo'n behandeling den voor minderwaardig verklaarde misschien pijn zou kunnen doen, laat den Hoogleeraar natuurlijk koud, krachtens zijn theorie dat 'n mensch alleen maar zijn eigen pijn voelen kan. Ortt neemt in zijn beschouwing van Prof v. R.'s pijn-hypothese, op geestige wijze 'n loopje met den dieren-pijniger en verwijst dan naar wat v. R.'s vakgenoot, de Leidsche paardenarts Dr. Roos, en de arts I. Zeehandelaar te'Amsterdam hebben geschreven om de onhoudbaarheid van des Professors uitspraak aan te toonen, om ten slotte te herinneren aan de beproefde spreuk „In dubüs abstine", d. i. onthoud u in twijfelachtige gevallen. Ge weet niet of het dier pijn voelt. Het kan dus ook wèl 't geval zijn. Welnu, wees dan humaan en laat uw twijfel het dier ten goede komen. Terecht herinnert Ortt in dit verband aan Paulus' woord: „Uwe groote geleerdheid brengt u tot razernij''. Want wie met dieren omgaat, weet dat ze voor pijn heel gevoelig zijn. Al kan hij dat niet wetenschappelijk bewijzen, dat is geen verhindering om met zekerheid te kunnen zeggen dat 'n dier vatbaar is voor pijngevoel. Als Prof v. R. staat op het wetenschappelijk bewijs, eer hij 't gelooft, verzoek ik hem de consequenties van zijn houding te aanvaarden. Hij moet dus b.v. aftreden als Hoogleeraar en Hoofdredacteur van het Ned. Tijdschrift voor Geneeskunde. Want bewijzen, wetenschappelijk bewijzen, dat hij bestaat, kan Prof. v. R. niet. Het is dus ook mogelijk dat hij heelemaal niet bestaat. Maar een niet-bestaande kan toch niet doceeren en redi- geeren! Als de Professor gehuwd is, wat ik niet weet, moet hij ernstig overwegen of hij geen echtscheiding dient aan te vragen. Want wetenschappelijk staat 't voor ZHGel. niet vast dat c. q. zijne Vrouw hem en hij haar liefheeft. Zij hebben elkaar dus niet lief. Enz enz. Ik kan hier natuurlijk de brochare van den Heer Felix Ortt niet op den voet volgen. Men koope en leze haar liever zelf. Ze is verkrijgbaar bij het Secretariaat van den Ned. Bond tot bestrijding der Vivisectie, Koninginneweg 30 te Hilversum. Alleen memoreer ik hier met instemming dat de Schrijver de echte vivisectors-moraal van Prof. R. in haar schrikkelijke immoraliteit laat zien. De Hoogleeraar ontziet zich niet te schrijven: „meedoogenloos gebruik maken van alles wat ons dienen kan, is hoogste wet, die wij in elk opzicht volgen". Barmhartigheid is dus niet alleen onwetenschappelijk, maar ook in strijd met de zedewet! Ik huiver als ik er aan denk dat aan zulke moralisten weer- looze dieren ter pijniging worden overgeleverd. Ik huiver nog erger als ik me voorstel dat de vorming van onze aanstaande geneesheeren is toevertrouwd aan een docent, wiens ethiek zóó goddeloos is, dat hij deze definitie geeft van het leven op aarde: „gebruik maken van alles, levend of dood, wat tot eigen voorstel strekken kan". Wordt het misschien ook tijd om, bij 't onderzoek naar de oorzaken van den beestachtigen wereldoorlog, minder rekening te houden met militairisme en diplomaten-gekonkel dan met hetgeen in de college-zalen der universiteiten aan de jonge lingschap wordt voorgehouden als de „hoogste wet?" In zijn „Naschrift" toont de Heer Ortt 't onhoudbare aan van de vaak geuite meening dat de dier-proeven onmisbaar zijn. Deze oorlog heeft ten duidelijkste gedemonstreerd dat voor „onmisbare" dingen andere gevonden werden die even goed aan het doel beantwoorden. Wat vroeger „nooit ge kund" had, bleek nu uitstekend te kunnen omdat het moest. Als de vivisectie wordt afgeschaft, zou het onuitputtelijk menschelijk vernuft andere wegen bewandelen om tot liet doel te geraken, zooals thans reeds door heilrijke, genees methoden als de physische therapie en de psychische genees-wijze wordt gedaan. P. M. Bij den Uitgever verschijnt het nieuwe tot op heden bijgewerkte met lijst der namen van Villa's en plattegrond. Prijs f 0.75 De gelegenheid tot het plaatsen van Annon ces is nog t ij d e 1 ij k opengesteld. 8^ •8 Zondag 21 April a.s. hoopt den dag te herdenken, waarop hij voor 25 jaar bij ons in dienst trad. Zijn voorbeeldige trouw en toewijding, waarmede hij ons al 0» »>j die jaren gediend heeft, maken, 0;» dat wij dien dag met hartelijke blijdschap tegemoet zien. Familie' du Marchie van voorthuysen. Bezoeken worden bij voorkeur H8 '"8 -8 -8 -8 afgewacht Maandag 22 April 0» Wouwermanstr. 29rood, Haarlem. Bloemendaal. Den Haag. Arnhem, Amsterdam. Mijdrecht. h8 DIRK HALDERMAN en Den 3den Mei hopen onzege liefde Ouders h8 JACOBA VAN DER SPEK den dag te herdenken dat zij 0^ Ja 25 jaar in den Echt verbonden gL, ziin- "w Hunne liefhebbende kinderen, (g 8» •8 8 Zandvoort, 12 April 1918. BIEDT ZICH AAN, een in de huishouding of ter assistentie. Brieven C. JANSEN, Haltestraat 30, Zandvoort. Gevestigd Med. Docts. Arts. Hoogeweg IO - Telefoon 199 SPREEKUREN: "Z.VI^jZr. Te koop gevraagd door Bloemendaal. T.o. de Herv. Kerk. - Telefoon 2183. DIACONIEHUISSTRAAT 36 - TELEFOON 217 ZANDVOORT Lood en Zinkwerker. Aanleg van Gas- en Waterleiding.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

De Zondagsbode voor Zandvoort en Aerdenhout | 1918 | | pagina 4