tot waar het meertje van Caprera in zijn oneffen riet-
ommanteling vlak ligt en staroogt omhoog en, de witte
wolken en de blauwe lucht weerkaatsende, spiegelstil
mijmert over het verleden, toen het nog een deel uitmaakte
van den eenmaal uren breeden rivierarm, die daar dood
liep tegen de uit zee gestoven duinen. Westwaarts van
de kom van weilanden en water en eenige van ouderdom
krom gebogen boomen met verwilderd loof, liggen de zware
zandbergen stil te rusten, zonder dat de op hun rug ge
groeide eikenboschjes met hun ruischen en de vroolijke
landhuizen met hun gerinkel van menschelijke huishouden
tjes, zonder dat de kleine menschenstemmetjes van die het
hooge Koninginneduin bestijgen, hun slaap van eeuwen
storen. Slaapt nog eeuwen door onbewuste, stoere wachters
voor ons lieve landDaarboven op het duin is het land
heel anders en weer anders mooi. Het rijkste vergezicht
van Holland ligt aan onze voeten. In fijnere schakeeringen
van groen dan in een droom de rijkste verbeelding zich
voortooveren kan, geurende in het voorjaar van hyacinth
en tulp en viool, in den zomer van tijm en duinroos, in
het najaar van verstervend blad en grijzig hout, strekt
breeduit de beboschte binnenduinzoom zich naar het zuid
westen en het zuiden uit, het torentje van 't Bloemen-
daalsche kerkje spitst er kinderlijk uit op, daar achter
de grijze Bavo, als een grootmoeder met breeden schoot
vertellende van oude dingen aan hare kleinkinderen, de
tallooze ietwat groezelige huizenrijen rondom haar heen
een spoortreintje, naar het zuiden glijdend, puft' er de
witte rij rookwolkjes omhoog en.verdwijnt waar weer
andere torens van Overveen, van Heemstede en van
Yogelenzang oppuntend uit de bosschen zich vervagen in
het verschiet, en keer u om, daar is de zilvren streep der
6
