8C2S
hun stoelen; ze stellen zich voor de deuren op, of
gaan reisbereid op het perron heen- en weer kuieren.
Zoo had ik meermalen in dezelfde volgorde zien
geschieden. Couranten wegleggen. Opstaan, naar buiten
wandelen. Dan kwam de trein en verdwenen de lezers
in deszelfs donkere lendenen.
Tot dat in èèn geval deze volgorde gestoord werd.
Eerst kwam een trein binnen. Toen stond een lezer op,
ineens, of liever: hij veerde op, als een floretkling
waarin een lus gelegd was. De man ijlde naar de deur,
terwijl hij het blad, hetwelk hem zoozeer had geboeid,
niet eens opvouwde. Open lag het op de leestafel. Ik
trad nader om eens te zien, wat dit zoo boeiende blad
wel was geweest, en zag: „Het Bloemendaalsch
Weekblad".
Menschen.
Reizende menschen, die wachten moeten, leest „Het
Bloemendaalsch Weekblad". Het kort den tijd als geen
ander.
Voor 3,per jaar krijgt ge het wekelijks thuis
bezorgd.
263
