JACOB CHRISTIAAN DE WIJS
1 November 1868 14 Februari 1928
's Menschen leven, kortstondig als het gras, dat zoo ge
groeid, zoo wordt gemaaid, als de vlucht van een vogel, hij
komt van ver en verdwijnt zoo weer aan den einder, is wel
eens vergeleken met het zoogenaamde zonnespectrum, de
lichtband, de band van regenboogkleuren, die zich uitstrekt
tusschen ultra-rood en ultra-violet, en die gevormd wordt
als een zonnestraal gebroken wordt door kristal. De verge
lijking gaat, als alle vergelijkingen, maar ten deele op; want
bij de menschen overweegt bij den een het rood, bij den
ander het blauw, bij weer een ander het groen.
Toch zijn er enkele menschen, die, naar het voorbeeld
van onzen Heiland, al zijn zij zich dit, gelukkig maar, zelf
niet bewust, alle uit het groote Licht gebroken kleuren
naast elkaar in zich bevatten en ten toon spreiden. En wie
den indruk, die hun leven achter laat, in zichzelf samenvat,
ziet een wit licht, hij beleeft een zonnig schouwspel. Zoo was
het leven van Jacob Christiaan de Wijs, zoo herdenken wij
hem en danken wij-voor wat in hem en door hem gegeven
werd. Wij, dat zijn, behalve zijne hem innig liefhebbende
vrouw en kinderen, verwanten en vrienden, de lieden, die
de Zeeën bevaren of doen bevaren, die mede aan zijn arbeid,
aan zijn helder verstand, aan zijn trouw in vak en werkkring,
het dankten dat schepen konden bevracht worden naar alle
werelddeelen, waardoor zij werden geholpen aan brood,
werk en leven; wij, dat zijn de mannen van handel en nijver
heid, die hem bewonderden als een wonderlijk geheel van
3
In memoriam, ter herinnering, opdat wij aan hem indachtig blijven
