I JfEDEMflTORHE POST
IUB Dai! ld Artistiek Bloemwerk!
1 „DE DAHLIA", W. BEUNDER,
Kenzen's Rijwielhandel
EaEaaE3E3SSSSSSEaE3mSE3SEaEE3EBSSB:ELSEE3ESEEa
Ea B» I B3
B3aEaEasaE5aE3BEaEaESEBBSEaGBE3E5SaEBSE,ffBESE3E3EBEa
Hoeveel moet Haarlem aan Heemstede betalen?
Bloemendaal
E3 n n is het adres voor m
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR BLOEM EN DAAL, OVERVEEN, AERDENHOUT,
BENTVELD EN VOGELENZANG.
UITGEVER: G. EIKELENBOOM
IN VEREENIGING MET DE
Het is voor een wielrijder(ster)
Verbindingsweg - Bloemendaal
GELOOF.
A. H. van der Steur Jr.
G* J* Gude - Cuisinier
Hotel Duin en Daal
Eerste Jaargang
ZATERDAG 3 JULI 1926.
■Jj Dit blad verschijnt minstens éénmaal per week.
No* 43
BLOEI*! EN DEAL'S EDITIE
BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE:
BLOEMEN DAALSCHEWEG 42 TELEFOON 22324
ABONNEMENTSPRIJS: VOOR EEN HALF JAAR f 1.50
ADVERTENTIEPRIJZEN: Per regel 0.15. Bij afname van 500 regels:
0.12'/2 per regel: 1000 regels: 0.10 per regel; 2000 regels: J 0.09
per regel: 5000 regels 0,07'/2 per regel. Kleine Advertenties, t.w.
Koop en Verkoop, Huur en Verhuur, Vraag en Aanbod, etc.: 0.50
per Advertentie van hoogstens 10 regels, mits bij vooruitbetaling.
van overwegend belang om bij het
aanschaffen van een nieuw rijwiel, te
letten op het merk dat men koopt.
Goede merken zijn B.S.A.-, Osmond
en Verika-Rijwielen, ze loopen licht,
worden gegarandeerd en billijk geleverd
door:
HERRIJZENIS.
Zoo zal dan nieuw geluid mijn klachten smoren,
ik, die mijn leven weg waande en verloren
zal nieuw ontbloeien als een bloem in Mei,
of als het graan dat in de diepe vore
der smart viel, en dan weer herboren
zich weervindt in een gouden halmenrij.
Zóó groot is mijn geluk, zóó schoon dit weten
zoo bovenmate troostend voor mijn ziel;
dat ik tot allen die in duister zijn gezeten
cp wie geen lichtstraal van vertroosting viel
het uitroep: mensch gij hebt geen kwaad te duchten
de smart zal tot nieuw leven u bevruchten!
Uit:
„De Tempel
Geloof, godsdienst, vroomheid is een
verschijnsel op het gebied van het geestelijk
leven, dat door den een belangrijk, door den
ander waardeloos geacht wordt, dat den één
tot een vurig strijder maakt en den ander
volkomen koud laat. Wat is toch dat geloof,
dat naast warme verdedigers ook even hef
tige bestrijders vindt, waaraan hooggestem
de lof zoowel als grove verguizing ten deel
valt en dat bij zijn belijders tot zoo verschil
lende uitkomsten leidt, dat het menigmaal
onder de menschen een bron van strijd, ge
twist en verdeeldheid is?
Geloof is een innerlijke verzekerdheid,
een vaste overtuiging aangaande een wereld
van onzienlijke dingen. Het is een gemoeds
gesteldheid, die den mensch een bepaalden
kijk op de dingen geeft en hem alles op een
bijzondere wijze doet waardeeren, doordat
het hem het leven laat zien onder hooger
licht.
De „geloovende" mensch brengt de ver
schijnselen des levens in verband met een
bovenzinnelijke orde en een hoogste macht,
God, die voor hem is de eeuwige werkelijk
heid, waaruit alles ontstaat, bron en oor
sprong, schepper en onderhouder van alle
leven, uit wien, door wjen en tot wien alle
dingen zijn. Hij kan het bestaan dezer boven
zinnelijke werkelijkheid niet wetenschappe
lijk bewijzen. Dit gaat boven zijn vermogen,
omdat hij van deze onzienlijke dingen meer
weet heeft door zijn gemoed dan door zijn
verstand.
Hij kan hetgeen hij voelt niet precies ver
standelijk beredeneeren, maar toch voelt hij
zich innerlijk heel sterk gedrongen tot zijn
geloovige levenshouding en zijn geloof is
voor hem sterker dan al de verstandelijke
argumenten, die er tegen .kunnen worden
aangevoerd.
Hoe komt het nu, dat er zeer velen zijn,
die blijkbaar zulk een geloof ten eenenmale
missen en die zulk een hoogere, bovenzin
nelijke werkelijkheid volstrekt ontkennen?
Laat mij probeeren dit met een beeld dui
delijk- te maken, ofschoon ik dadelijk wil
toegeven, dat elke, dus ook deze vergelijking
niet in alle opzichten opgaat.
Gij zit naast een vriend en luistert naar
een lied. Beiden hoort gij dezelfde wijs. Maar
terwijl gij door dit lied wordt ontroerd, gaat
dit alles aan uw vriend voorbij. En hij
vraagt: waarom zijt gij bewogen? Gij ant
woordt: hebt gij dan niet verstaan de smart
van den dichter, die in zijn lied tot uiting
komt? Hebt gij dat niet vernoroen en heeft u
dat niet ontroerd? Wellicht herneemt uw
vriend: Neen, ik heb dit alles niet bemerkt.
Maar het zal aan mij liggen, want ik 2
anderen evenzoo gestemd als u.
Zoo hooren twee menschen hetzelfde lied.
De één wordt ontroerd en de ander verstaat
het niet.
Twee menschen gaan door het leven en
bemerken beiden .de eindelooze tegenstel
ling die daar is. Licht en donker. Goed en
kwaad. Leven en dood. Worden en vergaan.
Rijzen en zinken. Bloei en verval. Opbouw
en Verwoesting. Geslachten zijn verschenen
en verdwenen. Duizenden, millioenen men
schen hebben geleefd, geloofd, geliefd, ge
haat, gezondigd; zij schreden over de aarde
met hun hoop en hun zorg, hun vreugde en
verdriet. De beide menschen trachten den
Ons werk werd op de Intern. Tentoonstelling met den hoogstei prijs bekroond
zin van dit alles te doorgronden. Ook zij
schrijden over de aarde met hun verwach
ting en ontgoocheling, hun blijdschap en
bekommernis. En zij bepeinzen wat toch wel
de beduiding van deze dingen is. Drijft alles
los daarheen? Is het nergens ingeankerd? Is
het alles zonder ziel?
Beiden worstelen om vast te houden aan
het licht. De eene mensch belijdt, dat hij in
alles iets speurt van Gods hand en Gods
macht, die deze dingen beschikt. De ander
haalt over deze belijdenis de schouders op
en acht zulks al te ongerijmd! De één voelt
zich heengedreven, voelt zich innerlijk ge
drongen tot zijn geloof aan een goddelijk
bestuur, een goddelijke leiding, een godde
lijke voorzienigheid. Het vervult zijn hart.
Het ontroert zijn ziel. Zonder dit kan hij
zich het leven niet denken. De ander ervaart
niets van zulk een innerlijken drang. Het
geloof lijkt hem een waan, een verbeelding.
Ligt het verschil tusschen beiden niet in
hun gemoedsgesteldheid? En zouden zij, om
dat zij geestelijk verschillend gebouwd zijn,
daarom elkander minderwaardig achten en
laatdunkend zich uitlaten over elkanders
denkbeelden en opvattingen?
Zij zullen elkanders standpunt weten te
eerbiedigen, zoodra zij beseffen, dat het
onderscheid tusschen hen beiden voortspruit
uit een verschillend gemoedsleven. Dit moet
hen leeren, dat het beter is elkander te ver
dragen dan elkander te verachten om een
afwijkende geloofsovertuiging.
De mensch is een zwerver. Hij is de
groote zwerver der eeuwen. Hij volgde de
zon op haar baan. Hij trok over bergen en
zeeën, zocht naar het spoor der vogels in de
lucht en groef rotsen door. Hij mat de
ruimte met zijn zintuigen en doorliep gansch
het heelal in zijn dorst naar doorgronden.
Hij zwierf rond met zijn begeerte.
De mensch van heden is niet anders dan
die van gisteren en eergisteren. Nog wordt
hij voortgedreven door een smachtend ver
langen naar levensbevrediging. Het doet
hem vergaderen wat de aarde biedt. Het
doet hem ingaan tot de uitbundige volheid
van levensgenot. Het doet hem zoeken naar
wetenschap en levensschoonheid. Hij drinkt
uit alle bronnen der aarde en gaat toch
dorstig weer voort. Eindeloos wisselt het
verlangen. Het wordt voortdurend gestild.
En toch voelt telkens de mensch zich weer
onbevredigd, omdat in hem leeft de onver
zadigbare begeerte om te doorvorschen en
te ontsluieren al de raadselen van het won
dere leven, waarin hij zich ziet geplaatst.
Zin en beteekenis, doel,en bestemming van
net leven wil de mensc.t, trachten te ver
staan. Onder alle denke t en zoeken tast hij
telkens weer naar den g..ind der dingen, om,
al zoekende te komen toe levensvernieuwing,
in welken vorm dan ook:
Mijn leven was een dorre zandwoestijn,
waarin de felle zonnestrden branden:
ik zocht naar laafnis t- naar begroeide
(landen
naar bronnen vol van kvend kristallijn.
Doch 'k vond ze niet, die klare
(waterstroomen,
schoon 'k wist ze waren daar; in stille
(droomen,
zag 'k aan den einder blanke koepels rijzen
en groene palmen naar den hemel wijzen.
Daar lagen lachende oasen in 't verschiet
en toch 'k bereikte' ze>rots mijn hegeeren
(niet.
Wel zijn mijn smarten alsfeen lange
(karavaan
van donk're schimmen, aan mijn zij gegaan.
Die bleven mij nabij al-s droeve metgezellen,
die deden tranenbeken uit'mijn oogen wellen,
totdat ik uitgeput ter neder zonk
en uit mijn mond een doff smartkreet klonk.
- - - ------- -■ -
Lang lag ik heer ais een dié" sterven gaat,
door 't felle schijnen van mijn vele wonden;
mijn keel was droog, mijn ziel van pijn
(verzaad;
mijn oogen blind van tranen om mijn
(zonden.
Toen klonk een stem zoo lieflijk als 't
(geruisch,
als 't ver verwijderd lied van vele
(waterstroomen:
en sprak: mijn kind, och keer terug naar
(huis,
't is nooit te laat om tot berouw te komen.
'k Ontwaakte als uit een angstigen droom
en ziet
het was een god'lijk wonder wat mijn oog
(aanschouwde:
een groenen gaard, een hemelklaren vliet,
waarin een lotosbloem haar blanke kelk
(ontvouwde.
Nu is al droefheid van mijn ziel geweken
en lichtvoets schrijd ik door bebloemde
(streken.
O. J. II.
Toch minstens het Jaarlijksch verlies gedurende
een aantal jaren, zijnde f 318.500.-°
Diep geheim wordt voor publiek gehouden hoe groot
het bedrag wel is, dat Ged. Staten zich gedacht hebben
uit de berooide gemeentekas van Haarlem te laten
overhevelen in die van Heemstede.
„Publiek" weet alleen wat een gunst eigenlijk!
dat door de belastingbetalers van Haarlem betaald zal"
moeten worden. En nu doet zich het zeer bijzondere
geval voor als het zaakje doorgaat dat de be
woners van het dan door Haarlem geannexeerde deel
van Heemstede, Haarlemmers geworden, aan hun
vroegere gemeente, die hen niet wilde missen en tot
welker gebied z ij wenschten te blijven behooren,
schadeloosstelling mogen helpen betalen. Want de be
taling aan Heemstede zal in termijnen mogen geschie
den en zijn de bewoners van een aangrenzende ge
meente of een deel daarvan eenmaal Haarlemmers, zij
kunnen het zich voor gezegd houden, dat zij in het
dragen der lasten niet vergeten zullen worden. Men
spreekt er van, dat Ged. Staten 2 millioen veilig ge
stelde Hollandsche guldens (met dit bedrag zal en kan
Heemstede geen genoegen nemen. - Red.) willen la
ten betalen door de tegenwoordige èn geannexeerde
Haarlemmers. Daarover zal dan 20 jaren gedaan kun
nen worden.
Zou er nu nog één Haarlemmer of te annexeeren
Haarlemmer zijn, behalve een aantal machtswellus
telingen! die meent, dat de toevoeging van groote
stukken grond, heele gemeenten zelfs, voor den Haar
lemmer als zoodanig ook maar eenig voordeel zal
brengen? Integendeel! Wij meenen dat, wanneer eens
openkaart werd gespeeld met de in het geheim geno
men beslissingen, de besprekingen e'tci vooral nopens
het te betalen bedrag aan Heemstede; wanneer
„publiek" eens de gelegenheid kreeg zich uit te spre
ken, b.v. bij referendum, over het annexatiegeleuter, er
van heel de grenswijziging geen sikke-pit terecht kwam
Haarlem gaat zich diep in de schuld zetten en Heem
stede wordt invalide; wordt nooit meer de bloeiende
gemeente van thans en het onlochenbare gevolg van
heel dat pretje is, dat belastingverlaging voor Haarlem,
Schoten, Spaarndam een utopie, blijft, terwijl de
Heemsteedsche Haarlemmers zeker op gespannen voet
komen te staan met den gemeentelijken, fiscus. Hindert
allemaal niet. Als Haarlem, de luxe (Provincie)-stad
maar grooter wordt; dronken van wellust. Wettelijk
verplichte samenwerking, de eenig billijke oplossing,
daarvan wil Haarlem's gemeentebestuur niets weten!
Wat de schade betreft voor de gemeente Heemstede,
deze wordt in het laatste verweerschrift, begroot op een
jaarlijksch verlies van ƒ318,417.00 p. jaar.
Het volgende rekensommetje is door het gemeente
bestuur opgemaakt:
Het aantal inwoners zou verminderen van 16029 op
10376.
De mindere ontvangsten van de gemeentebedrijven
zijn („na herhaalde en meest nauwkeurige bereke
ningeg") geraamd op: gasfabriek 81.075, waterlei
ding 9.863, en electrisch bedrijf 40.559.
Het rioolgeld zal 2000 minder opbrengen.
De rijksuitkeering (hoofdgeld 1.56 per ziel) wordt
ƒ8.818 minder.
Aan opcenten op de grondbelasting zal 25.803
minder ontvangen worden.
Kleverparkweg 154
Tegenover de Middelbaar Technische School
lste klas Heeren- en Dameskleermakerij
Opgericht 1903 - Telefoon 10303
Heeft steeds het nieuwste in stoffen en
modellen Stalen op aanvraag
Aan dividend- en tantièmebelasting van de E.S.M.
en N.Z.H.T.M. 2000 minder.
Aan hondenbelasting 2075 minder.
Aan openbare vermakelijkheidsbelasting 2500 (der
ving belasting H.F.C.-veld en Dreefzicht).
Het Vergunningsrecht zal met 225 verminderen.
Aan inkomstenbelasting zal 263.000 minder worden
ontvangen.
Betoogd wordt, dat op de jaarwedden van het secre
tarie-personeel niet bezuinigd kan worden. In de laatste
jaren is, hoewel de gemeente zicji uitbreidde, geen
nieuw personeel aangesteld.
Op de politie zal 2.050 bezuinigd kunnen worden.
1000 wordt bespaard door afschaffing van het
dienstgebouw in Bosch en Vaart.
De straatverlichting zal 22.000 minder kosten.
Bij de berekening van de overdracht van eigendom
men met de daarop rustende schulden zijn de prove-
nuen uit die bezittingen afgetrokken.
Aan rente en aflossingen van geldleeningen zal per
jaar 27.527 bespaard worden.
Op onderwijs zal worden bespaard ongeveer
ƒ25.000. Wel werd* aan Haarlem voor schoolgelden
ongeveer 54.000 betaald, waarvan alleen 48.000
voor H.B.S. en Gymnasium, maar de gemeente kreeg
29.200 van de ouders terug.
De bijdragen Voor het Nijverheidsonderwijs zullen
1400 lager zijn.
Op het Burgerlijk Armbestuur zal ƒ3535 worden
bespaard, op den werkloozensteun 100 en aan subsi-
diééring van werkloozenkassen 800.
Aan ziekenhuisverpleging zal 5500 minder uitge
geven worden.
Verder worden bespaard aan plansoenen 4100, aan
wegenonderhoud 16.200 en aan reiniging 8000.
De mindere baten zijp .dus-'-doon Heein-.tO'dc" cCït&al
begroot op 467:828, de mindere- lasten op 149.411,
zoodat er een jaarlijksch verlies geleden zou worden
van ƒ318.417.
De j.l. Woensdagavond gehouden protestvergade
ring in café „De Oude Beuk" te Heemstede/heeft een
goed verloop gehad. De zaal was geheel bezet.
Wij achten het niet onbelangrijk het gesprókene zoo
volledig mogelijk weer te geven en citeeren daarom het
volgende uit „Haarl. Dagblad":
Openingsrede Baron Van Hardenbroek.
De voorzitter, de heer A. H. baron Van Har
denbroek, opende de vergadering, die hij de
derde groote algemeene vergadering tegen de annexa
tie" noemde, met een woord van welkom. Uit de groote
opkomst bleek wel, zei hij, hoe groot de belangstelling
voor deze vergadering was. Spreker herinnerde aan de
vorige vergaderingen, die tegen de Haarlemsche
annexatieplannen gehouden, waren. Tot April 1925 had
het zeveri jaar gèduurd, eer de Haarlemsche annexatie
plannen weer op nieuw te. voorschijn kwamen. Ook
herinnerde de heer Van Hardenbroek aan de brieven,
te dezer zake aan de Regeering en aan de Koningin
door het Heemsteedsche comité gezonden; eveneens aan
de audiënties, die afgevaardigden van de vereenigin-
gen met de ministers hebben gehad. In Mei van dit
jaar was nog een adres aan de Tweede Kamer gezon
den, voorzien van 5000 handteekeningen van meerder
jarige Heemsteedsche ingezetenen. De voorzitter deelde
mede, dat sindsdien een Bond van anti-annexatiever-
eenigingen gevormd is. Die vereenigingen zullen nu
gezamenlijk streven naar samenwerking van gemeen
ten. Het kleine plan deugt evenmin als het groote
plan, zei spreker, maar het kleine plan is het aller
slechtste, omdat dit de gemeente Heemstede het meeste
fnuikt; het beste financieele gedeelte van Heemstede
zou bij Haarlem worden gevoegd, zoodat een armelijk
stukje Zuidelijk Heemstede zou overblijven. De afdee-
lingen der Tweede Kamer hebben dit kleine plan on
gunstig beoordeeld. Dit wijst op verwerping, zei spr.
die er nog eens aan herinnerde, dat het hier alleen en
uitsluitend ging om een annexatie van belastingbeta
lende burgers. Dit is openlijk gezégd, o.a. ook door
Mr. Bomans, die dit als lid van Ged. Staten (dus als
rechter over een zaak waarover hij zelf oordeelen
moest) eigenlijk niet had mogen zeggen. „Onze winst
is echter", zei spreker „d a t hij 't heeft gezegd!"
(Applaus).
De Raad van Heemstede heeft verder een waardig
antwoord' gegeven op de vraag, die minister Kan aan
het gemeentebestuur van Heemstede had gesteld, hoe
dit bestuur er over dacht, om geheel te worden opge
heven. Het antwoord zelf mocht spreker niet mededee-
len, omdat dit in een geheime raadsvergadering was
vastgesteld. En thans is er weer de schadevergoedings-
quaestie. Ook daarover mocht spreker om dezelfde
reden" niets meedeelen, maar de menschen hebben in
Haarlem's Dagblad kunnen lezen, zei spr, dat de door
Haarlem eventueel te .betalen som ƒ2.100.000 bedraagt.
Spreker kan, en mag de juistheid daarvan niet erken
nen. Wel wil hij als zijn meening zeggen, dat hij dit
bedrag veel te weinig zou achten.- Het is een fooi, die
niet in overeenstemming is met het verlies, dat Heem
stede zou lijden. De belasting voor het Zuidelijk deel
van Heemstede zal zeker niet lager worden dan van
het Noordelijk gedeelte, dat Haarlem annexeerèn wil.
Die belasting wordt drievoudig verhoogd. Hij herin
Uitzending van Diners aan huis
Jordenstraat 74 - Haarlem - Telef. 13132
Prijscourant wordt op aanvrage toegezonden
nerde er aan, dat Haarlem indertijd gezegd heeft, geen
schadevergoeding te willen en kunnen betalen. Spreker
weet niet, of Haarlem in dezen consequentie zal blij-*
ven. Het Heemsteedsche comité en het Heemsteedsche
gemeentebestuur denken er niet aan, om voor deze
annexatie haar medewerking te verkenen. Zij w i 1-
ln niet voor een handjevol zilverlingen een kostbaar
stuk van de gemeente Heemstede aan Haarlem verkoo-
pen! (Applaus.)
De heer Van Hardenbroek wees op het groote ver
schil van belasting in Haarlem en Heemstede. In Haar
lem worden vele belastingen geheven, die men in
Heemstede niet kent, zooals bijvoorbeeld de zakelijke
belasting op het bedrijf. Bij eeti inkomen van 2000
betaalt men in Haarlem drie maal zooveel als in
Heemstede, enz. In Haarlem bestaat ook minder con
tact tusschen gemeentebestuur en burgers, dan in
Heemstede. Als de annexatie doorgaat, dan zullen
velen de gemeente Heemstede verlaten; dan zullen ook
de belastingen spreker is er van overtuigd in
Haarlem wederom hooger worden» Als er geen eind
gemaakt wordt aan het vormen van monstergemeenten,
dan ziet spreker het er nog van komen, dat Haarlem
door Amsterdam geannexeerd wordt. (Gelach)
Dit is niet zoo gek als het lijkt, zei spr.. "Want Am
sterdam grijpt overal heen met zijn armen, zelfs naar
Velsen en IJmuiden. Amsterdam is onverzadigbaar. Die
heeft er al lang naar gestreefd om een staat in den
staat te worden. Den Haag en Rotterdam annexeeren
eveneens. Op een gegeven oogenblik zullen zij elkaar
over Delft ontmoeten; spreker is benieuwd, wie het
dan winnen zou: de eerste handelsstad van ons land
of de residentie. Interessant zal het zeker worden. Wij
Heemsteders, willen een samenwerking van naast
elkander liggende gemeenten, op punten waar dit mo
gelijk is.
Rede Mr. Scheffer.
De voorzitter verleende hierna het woord aan Mr.
H. E. S c h e f f e r uit 's-Gravenhage, die tot onder
werp gekozen had: „Beschouwingen over het annexatie-
vraagstuk".
De heer Scheffer herinnerde allereerst aan den oor
sprong de grenswijzigingswetten, waartegen in vroegere
jaren niet zooveel viel te zeggen, als thaas. De zaak is
nu veel moeilijker geworden, omdat de gemoedelijke
toestanden van vroeger verdwenen zijn. Men keert zich
thans tegen de „hakmes en snoeimethode". In den
loop der jaren zijn vele gemeenten met rondom haar
liggende gemeenten vergroot. De annexatie-zucht werd
steeds grooter. Aan plaatselijke bijzondere omstandig
heden werd te weinig aandacht geschonken. Het wordt
vaak als een axioma aangenomen, dat groote steden
steeds meer moeten worden uitgebreid. De buitenge
meenten krijgen op die wijze geen eigen leven meer;
zij ondergaan een proces van „verstedelijking". Aan
die wantoestanden moet een einde worden gemaakt.
Ons land komt anders voor moeilijlc op te lossen pro
blemen te staan. Tegenover den trek naar de stad
staat de trek uit de stad. Dit is een gelukkig ver
schijnsel, dat aan verscheidene gunstig gelegen buiten
gemeenten ten goede is gekomen. Het mag waar zijn,
dat het leven in landelijke gemeenten goedkooper is,
daar staan andere, veel grootere uitgaven tegenover,
zooals bijvoorbeeld de forensenbelasting, het geld voor
het gebruik van verkeersmiddelen, hooger schoolgeld
voor de kinderen, die in de stad onderwijs genieten,
enz. Gelukkig staan er ook weer vele goede dingen
tegenover. Nu de autobussen als paddestoelen uit den
grond verrijzen, bestaan er eigenlijk geen afstanden
meer. En de radio zorgt er voor, dat de inwoners van
buitengemeenten rustig thuis van muziekuitvoeringen
en concerten kunnen genieten; daarvoor behoeven zij
niet meer naar een groote stad te gaan.
Spreker kon zich vereenigen met"wat de heer Van
Hardenbroek gezegd had over de steeds groeiende ge
meente Amsterdam, die bezig is een wereldstad te
worden. Wanneer kleine gemeenten zich zelf goed kun
nen beheeren en uitstekend voor de Belangen van hun
inwoners zorgen, dan wekt dit altijd afgunst van de
aangrenzende groote stad op.
Het annexatievraagstuk houdt altijd ten nauwste ver
band met lokale en fiscale belangen. Wat de Haar
lemsche annexatie betreft, valt het op, dat men hier
een grens door bloeiende, volgebouwde villaparken
wil trekken. Er moeten wel degelijk bewijzen worden
geleverd, dat annexatie absoluut onvermijdelijk is, eer
men tot dit ruwe middel zijn toevlucht neemt. Oud
minister Cort van der Linden, heeft zich indertijd óók
ontpopt als een tegenstander van annexatie. Hij
meende, dat er een ander middel moest gevonden
worden, om tot een regeling van gemeenschappelijke
belangen te komen. De drang naar samenwerking van
gemeenten is den laatsten tijd vooral herhaaldelijk ge
bleken, men denke slechts aan de vele adressen, door
belanghebbende gemeenten tot de regeering gericht,
waarbij ook Heemstede en Bloemendaal behooren. Ook
in het buitenland ijvert men voor samenwerking van
aangrenzende gemeenten. Een dergelijke gemeenschap
is niet te verwachten bij een met geweld tot stand geko-
Zondag-Namiddag- en -Avond-Concert
