J&loetnencUiaC
I
J§
MUZIEK
KUNST
BOEKBESPREKING
KERK-AGENDA
erhandel
BIJVOEGSEL van
\SSEE
"werpen.
Het Wereldgebeuren.
BOEKEN EN TIJDSCHRIFTEN
- Telef. 22444
im een ernstige
terdeel hetwelk
lil werd gehecht.
niddag werd mej.
laan aangereden
Iden op den weg
ilde dit oprapen,
|eval geen geluk
den auto was on-
i het hoofd ern-
heeft haar ver-
ring gebracht al-
auto treft geen
Op Zondag 16
rdenking plaats
n diens geboorte
28).
rentjens deze fi-
Remonstrantsche
Dm 8 uur een sa-
orden in het ge-
nbond, waarvoor
llen worden be-
ie volgende per-
A. Baelde; prof.
inga; Hugo Bois-
uypers; ir. D. de
ds. J. M. Leen-
Tideman; ds. A.
-Andriessen.
van Mia Pelten-
:n Hendrik An-
vinden op Vrij-
ïma zal ditmaal
gewijd zijn. Mia
i Tulder zullen
ch zingen. Hen
iet orgel eenige
componist voor-
ihilderschool.
ember wordt in
derschool Kam-
i tentoonstelling
e belangstellen-
deze expositie
v aan de Kam-
tigen.
dere opwekking
tentoonstelling
eerder kennis
;en, welke daar
ij ervaring, dat
irsingel terdege
d. Aartsen, Zo
ndaal, een por-
riries Prins Hen-
gladde gouden
veg 43 Aerden-
naie met in-
6 Vogelenzang,
net inhoud; en
Pouwer, Lage
oemendaal, een
P. Rosenau, L.
en rijwielbelas-
Rollandspad 6
dngmerk 1928;
jterweg 100 III
heerenhorloge,
ïrd: „voor 30-
i een naam; J.
Overveen, een
einalda, Iepen-
ilveren hanger;
linlaan 8 Bloe-
e met inhoud;
gweg Bloemen-
No. 506; v. d.
arlem, een zil-
tjeN. de Vos,
:n kinderporte-
Kinheimweg 61
Iepenlaan 9
ït; Filiaal van
leweg 18 Bloe-
lichielsen, Zijl
en dames pols-
ist \Noordzee-
een kous, een
hoen; aan het
en, een sleutel,
:en kenteeken-
lpacca beursje
handschoenen,
portemonnaie
een rijwielbe
st opvalt, is de
n de grootheid
;noeg wint, zal
kt.
van Zaterdag 8 September 1928 4e Jaargang No. 1.
Buitenland,
In de Haagsche Courant van eenige da
gen geleden troffen wij het onderstaand ar
tikel aan, dat een zóó brandend vraagstuk
uit de internationale politiek betreft, dat
wi> niet aarzelen oo'k onze lezers daarvan
op de hoogte te brengen, temeer daar het
velen ten zeerste zal interesseeren.
Ons wékelijksch overzicht is hiermede
voor ditmaal geheel gevuld, zoodat wij, in
verband met de plaatsruimte, meenen, het
hierbij te moeten laten, om dan de vol
gende week weer meer van alle statén,
die daartoe aanleiding geven, het werke
lijk belangrijke te bespreken.
Het conflict PolenLitauen,
door Dr. Petras Klimas. Gezant
van Litauen te Parijs en perma
nent gedelegeerde bij den Vol
kenbond.
Mijn regeering is er zich volkomen van
bewust, dat de Poolsche en de buitenland-
sche publieke meening geschrokken zijn
van de proclameering van Wilna tot hoofd
stad van Litauen, in de nieuwe Litausche
grondwet. Deze opwinding ware gerecht
vaardigd, indien de Wïlna->kwestie geheel
afgedaan ware; dat is echter niet het geval.
Krachtens de bestaande verdragen en
volgens de formuleering van de Litausche
onafhankelijkheidsverklaring van 16 Febr.
1918 zelf, is Wilna doodgewoon de hoofd
stad van Litauen. Polen heeft zich niet
ontzien één dezer verdragen, welke de on-
derteekening van zijnen gevolmachtigden
minister dragen, te schenden. Daar volgt
echter nog niet uit, dat het 't recht verkre
gen zou hebben het een of andere besluit,
dat het zonder toestemming der weder
partij nam, tot eigen voordeel aan te wen
den.
De tegenwoordige stand van zaken in
het gebied van Wilna is slechts een de
facto bestaande toestand, die op het recht
absoluut niet vermag te praejudiceeren.
Aan den anderen kant heelt het door
den Volkenbondsraad, met Polen's instem
ming, op 10 December 1927 genomen be
sluit, duidelijk aangetoond, dat de beide
betreffende regeeringen zeer wel een te
genovergestelde meening toegedaan kun
nen zijn, vooral waar het de Wilna-kwestie
betreft. Hieruit volgt, dat, als Polen Wilna
als zijn eigendom 'besdhouwt, Litauen het
volste recht heeft, in dit opzicht een dia
metraal tegenovergestelde opvatting te
huldigen. Dat is niets dan een, door den
Volkenbondsraad geoorloofd, verschil van
meening en er is dientengevolge geenerlei
aanleiding, zich daarover op te winden.
Men verwijt Litauen, dat het een uittar-
tende p'olitiek voert. Zoo'n beschuldiging
kan ons land ten hoogste krenken, maar
onze gemoedsrust kan er in het minst niet
door verstoord worden. Zeker, er is gepro
voceerd, maar niet van Litausche zijde; we!
deed Polen dit, toen het op gewelddadige
wijze Wilna in bezit nam, terwij' het nu
reeds 8 jaren volhart bij een houding, waar
van de Volkenbond de rechtmatigheid o;
de redelijke geoorloofdheid nooit erkende
Een zeker deel van de internationale pers
bewijst de Geneefsche Instelling een heel
slechten dienst, als zij haar de gevaarlijke
grondstelling van het fait accompli in de
schoenen schuift, terwijl in werkelijkheid
de Volkenbond slechts machteloos bleek
tegenover een daad van geweld.
Het is mogelijk, dat Polen vreedzame
bedoelingen heeft. Zou echter een waarlijk
oprecht streven naar vrede tegenover Li
tauen zulk een gruwelijk-ironischen vorm
aannemen, met de gebrekkig verborgen be
doeling een nauwelijks van zijn wonden ge
nezen Europa de vreeselijke gevolgen van
een verdragbreuk en de bezetting van een
hoofdstad te laten goedkeuren.
Welk een gevaar voor den vrede en de
internationale moraliteit ware er te duch
ten, indien de Volkenbond met een zuiver
demagogisch pacifisme tevreden ware en
de oogen sloot voor een misdrijf, dat bij
klaarlichten dag en voor de oogen van heel
de wereld gepleegd werd.
Hoe kon menigeen, op de laatste zitting
in Genève, Litauen verwijten, dat het licht
vaardig besluiten nam? 'Litauen had inte
gendeel slechts één wensch: de volledige
uitvoering der besluiten van den Volken
bondsraad. Het is dan ook slechts door een
allerbetreurenswaardigst misverstand mo
gelijk geweest, dat de Volkenbondsraad
zelf tegen deze, door Wóldemaras verlang
de, uitvoering stemde. Als Polen buiten de
grenzen van een genomen besluit gaat, als
men gedeelten van dit besluit, die een we
zenlijk onderdeel van de verzoeningsover-
ccnkomst vormen, onuitgevoerd laat, mag
men dan Litauen de les lezen over de lang
zaamheid waarmede heel deze ongelukkige
geschiedenis zich ontwikkelt?
Een deel van de internationale pers gaat
i.i haar gewetenloosheid zoover, dat het
/.ich over Litauens vereenzaming verheugt.
Litauen ziet echter zonder de minste vrees
een isolement onder de oogen, dat slechts
voortspruit uit zi,n volledig vertrouwen op
het recht en de gerechtigheid.
Om de oplossing van een ernstige kwes
tie enkel en alleen te verwachten van het
toegeven van een klein land, onder een
v erschrikkelijken "en ongerecht vaardigden
druk, dat zou in het onderhavige geval even
onjuist en gevaarlijk zijn, als wanneer men
zijn hoop vestigde op de erkenning der
grondstelling van het „vodje papier", welke
Polen tegenover Litauen verkondigde.
SCHUBERTJAAR 1928.
Verleden jaar in Maart herdacht de hee-
le muzikale en beschaafde wereld de 100-
jarige sterfdag van von Beethoven: den
meesten zal het bekend zijn, dat op 19 No
vember van dit jaar wederom een 100-
jarige sterfdag te herdenken valt, die van
Franz Peter Schubert, de groote liederen-
componist en schepper van tal van an
dere vocale en intrumentale werken. Veel
is en zal nog over hem geschreven worden
en evenveel zullen bij uitstek werken van
den meester op de programma's prijken.
Voor een volledige systematische levens
beschrijving is het hier natuurlijk niet de
plaats.
In Schubert's werken voelt men sterk
de sfeer van zijn tijd, tijd vol van goed en
overdreven romantisme. De 19e eeuw toch
was een bloeitijdperk van kunst en lette
ren: in Duitschland leefden toen al
leen al de' dichters Schiller, Goethe,
Heine, Hebei, Hauff, Herder, Keiler,
Müller, om maar éénige te noemen. Schu
bert wist de prachtigste gedichten hardop
te reciteeren, ze inspireerden hem bijzon
der en tot zijn mooiste en beste composi-
tie's behooren dan ook de getoonzette ge
dichten van verscheidene beroemde dich
ters.
Op 31 Januari 1797 werd Schubert te
Licbtenthal bij Weenen geboren. Als kind
had hij een mooie stem en kreeg hij viool
lessen. Later stond de bekende componist
Salieri verbaasd over zijn groote gaven voor
harmonie en compositie, een talent dat zóó
groot werd, dat v. Beethoven op zijn sterf
bed deed zeggen: „werkelijk, in Schubert
huist een goddelijke vonk". Typisch is, dat
Schubert een bijna overdreven achting voor
v. Beethoven aan den dag legde en hem
niet durfde benaderen.
Hoewel Schubert's vader in zeer behoef
tige omstandigheden verkeerde en een
zeer eenvoudig man was, hij stam
de van een boerenfamilie en was zelf
schoolmeester, heeft hij zijn talrijke
kinderen alle goed opgevoed, heeft hij alles
gedaan hen hun geestelijk deel te doen
toekomen. Aan de jonge Franz Peter mocht
hij natuurlijk bijzondere vreugde beleven:
als er b.v. quartetavonden thuis werden
georganiseerd, dan componeerde Franz
daarvoor de muziek. Op zijn 16e jaar
schreef hij reeds een opera: dit genre is
echter nooit zijn „fort" geworden, hij was
nu eenmaal niet dramatisch aangelegd,
hoewel hij (eigenaardig!) zelf dit zijn groot
ste kracht vond. Typisch ook is, dat Schu
bert zijn talrijke liederen, die toch van al
zijn werken het meest beroemd zijn ge
worden, en waarin hij zich op zijn best
gegeven heeft, bijna achteloos neerschreef
en het verhaal gaat, dat hij eens bij een
vriend was deze speelde een lied dat
Schubert gecomponeerd had toen 't uit
was zei Sch. daarop: „wel van wie is dat
liedje toch, dat klinkt lang niet onaardig!"
Soms componeerde hij wel vijf liederen op
één dag en de dag daarop alweer drie.
Zijn beroemde lied „Erlkönig" schreef
Schubert toen hij pas 18 jaar was. In al
zijn liederen is de muziek er, om de uit
drukking van het gedicht te verhoogen,
dus niet de muziek speciaal om haarzelfs
wille. Heel veel heeft Schubert in zijn kor
te leven (hij werd slechts 31 jaar) geschre
ven. Na zijn dood is gebleken, dat hij
600 liederen had getoonzet, waaronder al
leen al 80 gedichten van Goethe.
Prachtige quartetten heeft Schubert na
gelaten, waaronder het beroemde, waarin
het lied „Der Tod und das Madchen" ver
werkt is en het z.g. „Forellenquintet", naar
het lied „Die Forelle". Zijn beide sypmho-
nieën de C dür en de „Unvollendete" ko
men altijd minstens één keer per seizoen
terug op de programma's der vooraans' lan
de orkestverenigingen. Beroemd ook is
Schubert's „Wandererfantasie" voor kla
vier, waarin de prachtige melodie van zijn
lied „Der Wanderer"; een heerlijk werk
dat, zoo menigeen zich nog herinneren zal
in het afgeloopen seizoen door Nederland's
componist-pianist, Dirk Schafer, is uitge
voerd, Franz Liszt heeft het opus voor kla
vier met orkestbegeleiding bewerkt. Ook
zijn er de 10 klavier-sonate's, Missen, en
tal van kleinere kamermuziekwerken. Van
Schubert's vibolwerken bestaan verschei
dene in druk, waarvan sommige meer, an
dere minder bekend geworden zijn.
Hoewel Schubert dus veel en prachtig
componeerde, betaalden zijn uitgevers hem
schandalig slecht en daar Sch. gelukkig
voor zichzelf was en weinig van het aard-
sche zich toeëigende, gingen ook geldzaken
vrijwel langs hem heen en gebeurde het wel,
dat hij zelfs bijna geen geld had om mu-
ziekpapier te koopen, het éénige, dat hij
zoo heel veel noodig had.
Tot zijn beste vrienden behoorden de
zangers Michael Vogl en Schönstein, die
vele van zijn liederen vertolkten. Eigenaar
dig is, dat Schubert, en dan nog wel door
sterk aandringen van zijn vrienden, slechts
één keef een concert in 't openbaar ge
geven heeft in Maart 1828 en Weenen was
vol van hem. Tot een volgend optreden is
het echter nooit gekomen Schubert werd
ziek en op 19 November van datzelfde jaar
stierf hij. Het was zijn grootste wensch
naast von Beethoven begraven te worden,
wensch waaraan voldaan is en zoo rusten
de twee geniale componisten naast elkaar
op het Wahringer kerkhof te Weenen.
Elsa van den Bosch.
TENTOONSTELLING PLATEELBAK
KERIJ SCHOONHOVEN.
Naast het gewone plateel maakt de Pla
teelbakkerij Schoonhoven sinds jaren aar
dewerk voor den kunsthandel, welke door
vorm en kleur zeer naar voren treed.
Hun vormen zijn nieuw met een goede
contourlijn en dat is hier niet een nieuw
decor op een oude of reeds jaren bestaande
vorm.
In hun kleuren zijn zij altijd zeer sober
geweest.
Als een der eerste kleurcombinaties
brachten zij zwart of roomkleurig wit als
grondtoon, met hier en daar ringen in di
verse kleuren uitgevoerd.
Later werd dit nog meer vereenvoudigd
en werd alleen een zwart, groen, geel of
ïoomkleurig wit glazuur op de goed gemo
delleerde vorm aangebracht.
Deze voorwerpen hebben dat voor dat
zij het moderne interieur ten goede komen
en deze een werkelijk gedistengeerd uiter
lijk geven, terwijl de prijzen dikwijls, voor
hen die zich gaan inrichten, bereikbaar zijn.
'Wat naast de kunstwaarde ook een groote
factor is, ook uit koopmansoog gezien.
Sedert de Pottenbakker Frans van Kat
wijk een persoon jjtei „tfroote kunstzin
£>n ..agists» d oJfLefabriek verbon
den is, wordt er ook (veel met stroom gla
zuur gewerkt. Dit zijn verschillende kleu
ren glazuur, welke naast of over elkaar
worden aangebracht en in de oven door
hunne min of meer vloeibaarheid, gaan loo-
pen, waardoor zeer verrassende teekenin-
gen naar voren komen.
Vele in dien geest gemaakte voorwerpen
kan men op de Nenijto of op de tentoon
stelling in de kunsthandel Leo H. de Nie
te Haarlem bezichtigen.
Het „aristo" decor, ook van de Hand van
Frans van Katwijk, is van nabij bekeken
een goed motief, doch het is niet het artikel
voor de hedendaagsche mensch.
Trots uit het decor den prettigen versie
ringsgeest spreekt, doet het op een afstand
toch eenigszins koud en koel aan, kan het
niet de onwillekeurige herinnering aan de
oude nu eenigszins bazaraentige motieven
van het gewone plateel verdrijven.
Het wordt te gauw een zoete massa
waar men zich gelukkig in het leven los
van maakt.
Het aardewerk van beden moet krachtig
van opzet en kleur zijn en toch een groote
rust verspreiden.
Het moeten stukjes zijn op zich zelf goed,
doch ook voor het geheele moderne inte
rieur.
Een terrein waar nog veel op gedaan kan
worden. 'W.
„Getemd" door Pamela Wynne,
schrijfster van „Ank is 'n malle",
„De held barer droomenVerbor
gen verlangens".
Prijs gebonden en geïllustreerd
omslag 2.50. Uitgave: Van Holke-
ma Warendorf's U. M. A'dam.
Wie reeds eerder kennis maakte met de
zen schrijfster in vroeger van haar hand
verschenen werken, zal ongetwijfeld bij de
verschijning van dit aardige boekje eenigs
zins nieuwsgierig zijn naar den inhoud. Dat
is het prettige om er in te lezen; graag
weten hoe de afloop is, is een teeken dat
een boek ons boeit, welnu ook in dit op
zicht is Pamela Wynne weer geslaagd. De
inhoud is in 't kort als volgt:
Een jeugdig meisje, Peggy Fielding, ver
liest door een noodlottig ongeval haar bei
de ouders en wordt nu door haar voogden
tijdelijk uitbesteed bij een geestelijke en
zijn vrouw in een der Londensche voorste
den. Peggy is roekeloos en onbesuisd en
heeft niet de volle sympathie van haar
gastvrouw, die niet erg gesteld is op d?
handelingen van het moderne meisje, dat
flirt en stept en op haar eentje lange toch
ten maakt in haar auto, die zij zelve bestuurt
Zij zet het Stille huishouden op stelten en
om de oude menschen hun rust te hergeven,
wordt er besloten dat Peggy een chauffeur
zal nemen en zij dus steeds onder man
nelijk geleide zal zijn. Als chauffeur meldt
zich onder valschen naam, een zekere Sir
Peter Wolversley aan. Hij wil zich op
Peggy wreken omdat zij zijn besten vriend
niet netjes heeft behandeld. Daarenboven
lijdt hij aan slapeloosheid en meent dat
een gezond verblijf buiten, werkzaam door
gebracht, hem van zijn euvel zal genezen.
Nu begint tusschen Peggy en haar ge-
waanden chauffeur de strijd, wie van de
twee de andere ten onder zal brengen.
Peggy verliest omdat zij het ongeluk heeft
om op den chauffeur zij heeft dadelijk
wel begrepen, dat het geen „echte" chauf
feur is verliefd te worden. Echter geeft
zij zich niet spoedig gewonnen, al bekent
zij hem ook haar liefde. Hij speelt een
wreed spel met haar, door zijn liefde tot
haar niet bekend te maken, totdat zijn
identiteit aan het licht treedt en hij vertrek
ken moet. Zij zien elkaar terug in Londen
op een gemaskerd bal waar Peggy op een
minder prettige manier met Peter kennis
maakt. Peter, die zich steeds meer voor
het meisje heeft geïnteresseerd bemerkt
nu, dat bet tijd is haar ten huwelijk te
vragen, om daarmee zijn vroeger gedrag
goed te maken. Peggy echter, halsstarrig,
weigert. Maar na een strijd, waarin beiden
koppig vasthouden aan eigen vooropgezet
plan delft zij het onderspit, en geeft zich
„getemd", over .aan haar liefde voor Sir
Peter.
De bijpersonen zijn zeer goed weerge
geven en het boek laat zich aangenaam le
zen, daar het onderhoudend geschreven is,
vol ongedachte wendingen en romantische
voorvallen. En hoewel op sommige plaat
sen de koppige houding van Peggy wel
wat onnatuurlijk aandoet, gelooven we dat
dit boek niet onder behoeft te doen voor
eerder verschenen werken van dezen
schrijfster.
Ons eigen Tijdschrift.
Uitg. der Fa. C. J. v. Houten
en Zn., Weesp.
Het September nummer bevat: Bijvoeg
sel: Noord'h, Polderschoon, naar een foto
van P. J. v. d. Laarse.
De Jubelende Herfst, door A. B. v. Tien
hoven.
Drentsche gebruiken van voorheen, door
U. G. Dorhout.
Terugkeer, Verzoening, Balladen v. Pol
de Mont.
De Lift, door Ivans.
Poststempelreclame, door D. C. v. Dok-
kum.
Boomen onder de Maan, gedicht van A.
J. D, van OuoUu.
Bij de wateren van Spa in vervlogen da
gen, door A. Hallema.
Gravers, gedicht van A. J. D. v. Oosten.
Een 2000 jarige stad: Carcassonne, door
M. Chanot.
Indrukken uit Genève, de stad van den
Volkenbond, door H. Ch. G. J. v. d. Man-
dele.
Een kolonie van Aalscholvers, door A.
Roer.
Naar den Bromo, door S. Kalff.
Radio aandacht, hum. teekening van B.
A. Bueno de Mesquita.
Voor onze kinderen: De Spin, Kleine
Jantje, kinderverzen v. Zus Schmidt.
De twee prinsessen, door Jo Spierenburg
Popje jij moet slapen 'gaan, muziek van
P. J. Ferdinant, wo'orden van W. F.
Twee nikkertjes, tekst en teekeningen
van Hetty Borel.
Voor vrije uurtjes.
ROND DEN „BEWUSTEN" BOOM.
Geen boom in Bloemendaal en er
staan er nogal wat in deze boschrijke ge
meente dien ooit zoovee! eer is bewe
zen als den „bewusten" boom op het kruis
punt J uiianaweg-Militairenweg-Bloemen-
daalscheweg. Spreek een Bloemendaler
over den „bewusten". boom, zonder nadere
plaatsaanduiding, en iedereen weet onmid
dellijk welke boom daarmede bedoeld
wordt. En hoe kan het anders? Hoevele
malen is deze boom figuurlijk dan, in den
Raad geweest. Voorstellen nopens zijn
lang leven en al of niet langer leven
zijn er gedaan en met zelfs geringe meer
derheid werd zijn langer voortbestaan ge
waarborgd. D.w.z. voorloopig! Want nog
altijd zweeft niet een zwaard van Damo
cles boven zijn oud en eerbiedwaardig
hoofd, maar ligt de bijl bij zijn voet; wal
voor hem minstens zoo gevaarlijk is. Is
die prachtboom, die zoo fier zijn wijde en
zware takken uitsteekt en zijn thans ge
streepte omgeving trots overwelft, is die
boom dan werkelijk zoo'n sta-in-den-weg?
Letterlijk, ja dan kan het niet erger!
Maar als verkeershindernis, wordt na
tuurlijk bedoeld. En daarover liepen dan
ook immers de debatten in de vergade
ringen onzer vroedschap. Niet de boom
echter is de verkeershindernis ter plaatse,
maar "de Zuidelijke hoek Julianaweg-Bloe-
mendaalscheweg. Ware het mogelijk van
dezen hoek anderhalf a twee Meter grond
bij den Bloemendaalschenweg te voegen.,
alle verkeershinder zou opgeheven zijn.
Is er de mogelijkheid van deze oplossing?
Wij weten niet of de eigenaar van dat hoek-
perceel hieiover al eens gepolst is, maar
voerdat men besluiten mocht den „bewus
ten" boom te avond of te morgen toch te
vel'en, lijkt het ons noodzakelijk eerst de
mogelijkheid van deze hoekverruiming te
overwegen. Men heeft er thans dikke wit
te strepen langs getrokken; dat is heel goed.
Weggebruikers in het algemeen vinden het
jammer van hun tijd om de bochten naar
links met een groote boog te nemen, zoo
als is voorgeschreven. De strepen wijzen
hen op die plicht en inderdaad, het helpt,
zoo hier als elders. De streep aan de West
kant langs den boom is niet duidelijk als
doelstelling. Moet het van Bloemendaal ko
mende verkeer den boom aan de linker
kant passeeren en van Overveen komende
rechtuitgaande aan de rechterkant? 't Is
goed, maar dan onderbreke men deze lijn
en late het van Bloemendaal komende ver
keer een zwakke buiging maken naar West,
Daarmede blijft het van den Julianawag
komende verkeer naar Overveen, op den
te smallen hoek onbedreigd. En dan....
vóór alles, men brenge daar een paar bor-
den aan: „langzaam rijden", desnoods met
een geschilderden doodskop er naast, naar
het Amerikaansche voorbeeld. En de politie
dwinge daar snelheidsmaniaken tot voor
zichtigheid!
EINDE VAN HET BADSEIZOEN,
Wanneer de Augustusmaand achter den
rug is en de viering van Koninginnedag
als 't ware het slotfeest is geweest van een
periode van vermaken en genoegens, is
ook het badseizoen reeds officieus geslo
ten verklaard. Zoo is het ook aan ons Bloe-
mendaalsche strand. Wel is waar lokt het
buitengewoon mooie September-weer nog
menigen liefhebber voor enkele uren naar
het zeestrand en wordt door vele nog een
zeebad genomen, maar het is al te dui
delijk merkbaar, dat het einde nabij is.
Zondag reeds, den len van Herfstmaand,
was een slappen dag. En toch was het
weer mooi. Maar de koelere morgen- en
de zeer stellig ook koudere avonduren ma
ken dat een bezoek aan het strand in elk
geval tot eenige uren bekort wordt. Aan
het strand nog slechts een paar tenten
zoodra het weêr omslaat zijn alle strand
bewoners verdwenen en heeft de duinen-
voet zijn eenzaamheid en verlatenheid
voor eenige maanden herkregen, 't Is niet
overstelpend druk geweest dit jaar, waar
toe het vrij ongeregelde weer, vooral ge
durende de eerste helft van den seizoen-
tijd, heeft bijgedragen. Ongeregeldheden
deden zich, voor zoover ons bekend, dit
seizoen niet voor; ernstige ongevallen had
Bloemendaal gelukkig niet te boeken, om
dat een bader of zwemmer door de ge
vaarlijke zee bedreigd werd. Dat is een ge
lukkig verschijnsel, wijl het eenig bewijs
is, dat de vele waarschuwingen toch wel
ter harte genomen schijnen te worden.
De Zeeweg blijft zijn aantrekkelijkheid
behouden, óók nog lang nadat het zee
strand als einddoel van de tocht beschouwd
JG. 2—3 3.!^
drukte, welke midden in den seizoentijd
op dezen ideaal-weg is op te merken. Ads-
pirant-wielrenners vinden er een uitgezocht-
trainingsterrein en deze maken er 's avonds
ook veel gebruik van. Verder beperkt het
rijverkeer op dien weg zich nu tot wiel
rijders, motorrijders en auto's die een
touring maken, vooral in de avonduren.
Vele Haarlemmers en zelfs Amsterdam
mers maken 's avonds nog „een rondje",
via den Zeeweg en Zandvoort. De auto
parkeerplaatsen, die goede diensten hebben
bewezen, kan men nu wel sluiten. Voor
het volgend seizoen zouden wij in overwe
ging willen geven, het rijoppervlakte in
aeze parkeerplaatsen van een plaveitsel te
voorzien, waardoor de idee, als zou daar
het een of andere gebouw gesloopt zijn,
wordt opgeheven. Publieke Werken is daar
immers zeer handig in en het zou als ge
heel beslist een verbetering zijn.
De zwaarste spijzen voeden niet het best.
Niemand weet wat hij kan, voordat hij
het heeft geprobeerd.
Niet de vreugde, die u wordt bereidt,
maar slechts die, welke gij voor anderen
bereidt, kan u waarlijk gelukkig maken.
Aanstaanden Zondag.
BLOEMENDAAL.
NED. HERVORMDE GEMEENTE, v.m. 10
uur: Ds. J. D. J. Idenburg, em. pred.
te Heemstede.
JONGELIEDENSAMENKOMST in gebouw
„Maranatha" v.m. 10 uur, de heer
W. F. Dankbaar te Bloemendaal.
GEREFORMEERDE KERK, v.m. 10 en
n.m. 5 u.: Ds. Joh. C. Brussaard.
NED., PROTESTANTENBOND, afd. Bloe
mendaal v.m. 10.30 uur Ds. G. van
Duijl te Hilversum.
VRIJE KATHOLIEKE KERK, v.m. 10 uur:
H. Mis, 's av. 8 uur: Vesper en Lof.
Zaterd. 8 Sept., v.m. 7.30 u.: Stille Mis
Woensdagavond 8 uur: Vesper en Lof.
OVERVEEN.
NED. HERV. GEMEENTE, v.m. 10 uur:
Ds. J. C. van Dijk te Bloemendaal