J&loetnencUiaC I J§ MUZIEK KUNST BOEKBESPREKING KERK-AGENDA erhandel BIJVOEGSEL van \SSEE "werpen. Het Wereldgebeuren. BOEKEN EN TIJDSCHRIFTEN - Telef. 22444 im een ernstige terdeel hetwelk lil werd gehecht. niddag werd mej. laan aangereden Iden op den weg ilde dit oprapen, |eval geen geluk den auto was on- i het hoofd ern- heeft haar ver- ring gebracht al- auto treft geen Op Zondag 16 rdenking plaats n diens geboorte 28). rentjens deze fi- Remonstrantsche Dm 8 uur een sa- orden in het ge- nbond, waarvoor llen worden be- ie volgende per- A. Baelde; prof. inga; Hugo Bois- uypers; ir. D. de ds. J. M. Leen- Tideman; ds. A. -Andriessen. van Mia Pelten- :n Hendrik An- vinden op Vrij- ïma zal ditmaal gewijd zijn. Mia i Tulder zullen ch zingen. Hen iet orgel eenige componist voor- ihilderschool. ember wordt in derschool Kam- i tentoonstelling e belangstellen- deze expositie v aan de Kam- tigen. dere opwekking tentoonstelling eerder kennis ;en, welke daar ij ervaring, dat irsingel terdege d. Aartsen, Zo ndaal, een por- riries Prins Hen- gladde gouden veg 43 Aerden- naie met in- 6 Vogelenzang, net inhoud; en Pouwer, Lage oemendaal, een P. Rosenau, L. en rijwielbelas- Rollandspad 6 dngmerk 1928; jterweg 100 III heerenhorloge, ïrd: „voor 30- i een naam; J. Overveen, een einalda, Iepen- ilveren hanger; linlaan 8 Bloe- e met inhoud; gweg Bloemen- No. 506; v. d. arlem, een zil- tjeN. de Vos, :n kinderporte- Kinheimweg 61 Iepenlaan 9 ït; Filiaal van leweg 18 Bloe- lichielsen, Zijl en dames pols- ist \Noordzee- een kous, een hoen; aan het en, een sleutel, :en kenteeken- lpacca beursje handschoenen, portemonnaie een rijwielbe st opvalt, is de n de grootheid ;noeg wint, zal kt. van Zaterdag 8 September 1928 4e Jaargang No. 1. Buitenland, In de Haagsche Courant van eenige da gen geleden troffen wij het onderstaand ar tikel aan, dat een zóó brandend vraagstuk uit de internationale politiek betreft, dat wi> niet aarzelen oo'k onze lezers daarvan op de hoogte te brengen, temeer daar het velen ten zeerste zal interesseeren. Ons wékelijksch overzicht is hiermede voor ditmaal geheel gevuld, zoodat wij, in verband met de plaatsruimte, meenen, het hierbij te moeten laten, om dan de vol gende week weer meer van alle statén, die daartoe aanleiding geven, het werke lijk belangrijke te bespreken. Het conflict PolenLitauen, door Dr. Petras Klimas. Gezant van Litauen te Parijs en perma nent gedelegeerde bij den Vol kenbond. Mijn regeering is er zich volkomen van bewust, dat de Poolsche en de buitenland- sche publieke meening geschrokken zijn van de proclameering van Wilna tot hoofd stad van Litauen, in de nieuwe Litausche grondwet. Deze opwinding ware gerecht vaardigd, indien de Wïlna->kwestie geheel afgedaan ware; dat is echter niet het geval. Krachtens de bestaande verdragen en volgens de formuleering van de Litausche onafhankelijkheidsverklaring van 16 Febr. 1918 zelf, is Wilna doodgewoon de hoofd stad van Litauen. Polen heeft zich niet ontzien één dezer verdragen, welke de on- derteekening van zijnen gevolmachtigden minister dragen, te schenden. Daar volgt echter nog niet uit, dat het 't recht verkre gen zou hebben het een of andere besluit, dat het zonder toestemming der weder partij nam, tot eigen voordeel aan te wen den. De tegenwoordige stand van zaken in het gebied van Wilna is slechts een de facto bestaande toestand, die op het recht absoluut niet vermag te praejudiceeren. Aan den anderen kant heelt het door den Volkenbondsraad, met Polen's instem ming, op 10 December 1927 genomen be sluit, duidelijk aangetoond, dat de beide betreffende regeeringen zeer wel een te genovergestelde meening toegedaan kun nen zijn, vooral waar het de Wilna-kwestie betreft. Hieruit volgt, dat, als Polen Wilna als zijn eigendom 'besdhouwt, Litauen het volste recht heeft, in dit opzicht een dia metraal tegenovergestelde opvatting te huldigen. Dat is niets dan een, door den Volkenbondsraad geoorloofd, verschil van meening en er is dientengevolge geenerlei aanleiding, zich daarover op te winden. Men verwijt Litauen, dat het een uittar- tende p'olitiek voert. Zoo'n beschuldiging kan ons land ten hoogste krenken, maar onze gemoedsrust kan er in het minst niet door verstoord worden. Zeker, er is gepro voceerd, maar niet van Litausche zijde; we! deed Polen dit, toen het op gewelddadige wijze Wilna in bezit nam, terwij' het nu reeds 8 jaren volhart bij een houding, waar van de Volkenbond de rechtmatigheid o; de redelijke geoorloofdheid nooit erkende Een zeker deel van de internationale pers bewijst de Geneefsche Instelling een heel slechten dienst, als zij haar de gevaarlijke grondstelling van het fait accompli in de schoenen schuift, terwijl in werkelijkheid de Volkenbond slechts machteloos bleek tegenover een daad van geweld. Het is mogelijk, dat Polen vreedzame bedoelingen heeft. Zou echter een waarlijk oprecht streven naar vrede tegenover Li tauen zulk een gruwelijk-ironischen vorm aannemen, met de gebrekkig verborgen be doeling een nauwelijks van zijn wonden ge nezen Europa de vreeselijke gevolgen van een verdragbreuk en de bezetting van een hoofdstad te laten goedkeuren. Welk een gevaar voor den vrede en de internationale moraliteit ware er te duch ten, indien de Volkenbond met een zuiver demagogisch pacifisme tevreden ware en de oogen sloot voor een misdrijf, dat bij klaarlichten dag en voor de oogen van heel de wereld gepleegd werd. Hoe kon menigeen, op de laatste zitting in Genève, Litauen verwijten, dat het licht vaardig besluiten nam? 'Litauen had inte gendeel slechts één wensch: de volledige uitvoering der besluiten van den Volken bondsraad. Het is dan ook slechts door een allerbetreurenswaardigst misverstand mo gelijk geweest, dat de Volkenbondsraad zelf tegen deze, door Wóldemaras verlang de, uitvoering stemde. Als Polen buiten de grenzen van een genomen besluit gaat, als men gedeelten van dit besluit, die een we zenlijk onderdeel van de verzoeningsover- ccnkomst vormen, onuitgevoerd laat, mag men dan Litauen de les lezen over de lang zaamheid waarmede heel deze ongelukkige geschiedenis zich ontwikkelt? Een deel van de internationale pers gaat i.i haar gewetenloosheid zoover, dat het /.ich over Litauens vereenzaming verheugt. Litauen ziet echter zonder de minste vrees een isolement onder de oogen, dat slechts voortspruit uit zi,n volledig vertrouwen op het recht en de gerechtigheid. Om de oplossing van een ernstige kwes tie enkel en alleen te verwachten van het toegeven van een klein land, onder een v erschrikkelijken "en ongerecht vaardigden druk, dat zou in het onderhavige geval even onjuist en gevaarlijk zijn, als wanneer men zijn hoop vestigde op de erkenning der grondstelling van het „vodje papier", welke Polen tegenover Litauen verkondigde. SCHUBERTJAAR 1928. Verleden jaar in Maart herdacht de hee- le muzikale en beschaafde wereld de 100- jarige sterfdag van von Beethoven: den meesten zal het bekend zijn, dat op 19 No vember van dit jaar wederom een 100- jarige sterfdag te herdenken valt, die van Franz Peter Schubert, de groote liederen- componist en schepper van tal van an dere vocale en intrumentale werken. Veel is en zal nog over hem geschreven worden en evenveel zullen bij uitstek werken van den meester op de programma's prijken. Voor een volledige systematische levens beschrijving is het hier natuurlijk niet de plaats. In Schubert's werken voelt men sterk de sfeer van zijn tijd, tijd vol van goed en overdreven romantisme. De 19e eeuw toch was een bloeitijdperk van kunst en lette ren: in Duitschland leefden toen al leen al de' dichters Schiller, Goethe, Heine, Hebei, Hauff, Herder, Keiler, Müller, om maar éénige te noemen. Schu bert wist de prachtigste gedichten hardop te reciteeren, ze inspireerden hem bijzon der en tot zijn mooiste en beste composi- tie's behooren dan ook de getoonzette ge dichten van verscheidene beroemde dich ters. Op 31 Januari 1797 werd Schubert te Licbtenthal bij Weenen geboren. Als kind had hij een mooie stem en kreeg hij viool lessen. Later stond de bekende componist Salieri verbaasd over zijn groote gaven voor harmonie en compositie, een talent dat zóó groot werd, dat v. Beethoven op zijn sterf bed deed zeggen: „werkelijk, in Schubert huist een goddelijke vonk". Typisch is, dat Schubert een bijna overdreven achting voor v. Beethoven aan den dag legde en hem niet durfde benaderen. Hoewel Schubert's vader in zeer behoef tige omstandigheden verkeerde en een zeer eenvoudig man was, hij stam de van een boerenfamilie en was zelf schoolmeester, heeft hij zijn talrijke kinderen alle goed opgevoed, heeft hij alles gedaan hen hun geestelijk deel te doen toekomen. Aan de jonge Franz Peter mocht hij natuurlijk bijzondere vreugde beleven: als er b.v. quartetavonden thuis werden georganiseerd, dan componeerde Franz daarvoor de muziek. Op zijn 16e jaar schreef hij reeds een opera: dit genre is echter nooit zijn „fort" geworden, hij was nu eenmaal niet dramatisch aangelegd, hoewel hij (eigenaardig!) zelf dit zijn groot ste kracht vond. Typisch ook is, dat Schu bert zijn talrijke liederen, die toch van al zijn werken het meest beroemd zijn ge worden, en waarin hij zich op zijn best gegeven heeft, bijna achteloos neerschreef en het verhaal gaat, dat hij eens bij een vriend was deze speelde een lied dat Schubert gecomponeerd had toen 't uit was zei Sch. daarop: „wel van wie is dat liedje toch, dat klinkt lang niet onaardig!" Soms componeerde hij wel vijf liederen op één dag en de dag daarop alweer drie. Zijn beroemde lied „Erlkönig" schreef Schubert toen hij pas 18 jaar was. In al zijn liederen is de muziek er, om de uit drukking van het gedicht te verhoogen, dus niet de muziek speciaal om haarzelfs wille. Heel veel heeft Schubert in zijn kor te leven (hij werd slechts 31 jaar) geschre ven. Na zijn dood is gebleken, dat hij 600 liederen had getoonzet, waaronder al leen al 80 gedichten van Goethe. Prachtige quartetten heeft Schubert na gelaten, waaronder het beroemde, waarin het lied „Der Tod und das Madchen" ver werkt is en het z.g. „Forellenquintet", naar het lied „Die Forelle". Zijn beide sypmho- nieën de C dür en de „Unvollendete" ko men altijd minstens één keer per seizoen terug op de programma's der vooraans' lan de orkestverenigingen. Beroemd ook is Schubert's „Wandererfantasie" voor kla vier, waarin de prachtige melodie van zijn lied „Der Wanderer"; een heerlijk werk dat, zoo menigeen zich nog herinneren zal in het afgeloopen seizoen door Nederland's componist-pianist, Dirk Schafer, is uitge voerd, Franz Liszt heeft het opus voor kla vier met orkestbegeleiding bewerkt. Ook zijn er de 10 klavier-sonate's, Missen, en tal van kleinere kamermuziekwerken. Van Schubert's vibolwerken bestaan verschei dene in druk, waarvan sommige meer, an dere minder bekend geworden zijn. Hoewel Schubert dus veel en prachtig componeerde, betaalden zijn uitgevers hem schandalig slecht en daar Sch. gelukkig voor zichzelf was en weinig van het aard- sche zich toeëigende, gingen ook geldzaken vrijwel langs hem heen en gebeurde het wel, dat hij zelfs bijna geen geld had om mu- ziekpapier te koopen, het éénige, dat hij zoo heel veel noodig had. Tot zijn beste vrienden behoorden de zangers Michael Vogl en Schönstein, die vele van zijn liederen vertolkten. Eigenaar dig is, dat Schubert, en dan nog wel door sterk aandringen van zijn vrienden, slechts één keef een concert in 't openbaar ge geven heeft in Maart 1828 en Weenen was vol van hem. Tot een volgend optreden is het echter nooit gekomen Schubert werd ziek en op 19 November van datzelfde jaar stierf hij. Het was zijn grootste wensch naast von Beethoven begraven te worden, wensch waaraan voldaan is en zoo rusten de twee geniale componisten naast elkaar op het Wahringer kerkhof te Weenen. Elsa van den Bosch. TENTOONSTELLING PLATEELBAK KERIJ SCHOONHOVEN. Naast het gewone plateel maakt de Pla teelbakkerij Schoonhoven sinds jaren aar dewerk voor den kunsthandel, welke door vorm en kleur zeer naar voren treed. Hun vormen zijn nieuw met een goede contourlijn en dat is hier niet een nieuw decor op een oude of reeds jaren bestaande vorm. In hun kleuren zijn zij altijd zeer sober geweest. Als een der eerste kleurcombinaties brachten zij zwart of roomkleurig wit als grondtoon, met hier en daar ringen in di verse kleuren uitgevoerd. Later werd dit nog meer vereenvoudigd en werd alleen een zwart, groen, geel of ïoomkleurig wit glazuur op de goed gemo delleerde vorm aangebracht. Deze voorwerpen hebben dat voor dat zij het moderne interieur ten goede komen en deze een werkelijk gedistengeerd uiter lijk geven, terwijl de prijzen dikwijls, voor hen die zich gaan inrichten, bereikbaar zijn. 'Wat naast de kunstwaarde ook een groote factor is, ook uit koopmansoog gezien. Sedert de Pottenbakker Frans van Kat wijk een persoon jjtei „tfroote kunstzin £>n ..agists» d oJfLefabriek verbon den is, wordt er ook (veel met stroom gla zuur gewerkt. Dit zijn verschillende kleu ren glazuur, welke naast of over elkaar worden aangebracht en in de oven door hunne min of meer vloeibaarheid, gaan loo- pen, waardoor zeer verrassende teekenin- gen naar voren komen. Vele in dien geest gemaakte voorwerpen kan men op de Nenijto of op de tentoon stelling in de kunsthandel Leo H. de Nie te Haarlem bezichtigen. Het „aristo" decor, ook van de Hand van Frans van Katwijk, is van nabij bekeken een goed motief, doch het is niet het artikel voor de hedendaagsche mensch. Trots uit het decor den prettigen versie ringsgeest spreekt, doet het op een afstand toch eenigszins koud en koel aan, kan het niet de onwillekeurige herinnering aan de oude nu eenigszins bazaraentige motieven van het gewone plateel verdrijven. Het wordt te gauw een zoete massa waar men zich gelukkig in het leven los van maakt. Het aardewerk van beden moet krachtig van opzet en kleur zijn en toch een groote rust verspreiden. Het moeten stukjes zijn op zich zelf goed, doch ook voor het geheele moderne inte rieur. Een terrein waar nog veel op gedaan kan worden. 'W. „Getemd" door Pamela Wynne, schrijfster van „Ank is 'n malle", „De held barer droomenVerbor gen verlangens". Prijs gebonden en geïllustreerd omslag 2.50. Uitgave: Van Holke- ma Warendorf's U. M. A'dam. Wie reeds eerder kennis maakte met de zen schrijfster in vroeger van haar hand verschenen werken, zal ongetwijfeld bij de verschijning van dit aardige boekje eenigs zins nieuwsgierig zijn naar den inhoud. Dat is het prettige om er in te lezen; graag weten hoe de afloop is, is een teeken dat een boek ons boeit, welnu ook in dit op zicht is Pamela Wynne weer geslaagd. De inhoud is in 't kort als volgt: Een jeugdig meisje, Peggy Fielding, ver liest door een noodlottig ongeval haar bei de ouders en wordt nu door haar voogden tijdelijk uitbesteed bij een geestelijke en zijn vrouw in een der Londensche voorste den. Peggy is roekeloos en onbesuisd en heeft niet de volle sympathie van haar gastvrouw, die niet erg gesteld is op d? handelingen van het moderne meisje, dat flirt en stept en op haar eentje lange toch ten maakt in haar auto, die zij zelve bestuurt Zij zet het Stille huishouden op stelten en om de oude menschen hun rust te hergeven, wordt er besloten dat Peggy een chauffeur zal nemen en zij dus steeds onder man nelijk geleide zal zijn. Als chauffeur meldt zich onder valschen naam, een zekere Sir Peter Wolversley aan. Hij wil zich op Peggy wreken omdat zij zijn besten vriend niet netjes heeft behandeld. Daarenboven lijdt hij aan slapeloosheid en meent dat een gezond verblijf buiten, werkzaam door gebracht, hem van zijn euvel zal genezen. Nu begint tusschen Peggy en haar ge- waanden chauffeur de strijd, wie van de twee de andere ten onder zal brengen. Peggy verliest omdat zij het ongeluk heeft om op den chauffeur zij heeft dadelijk wel begrepen, dat het geen „echte" chauf feur is verliefd te worden. Echter geeft zij zich niet spoedig gewonnen, al bekent zij hem ook haar liefde. Hij speelt een wreed spel met haar, door zijn liefde tot haar niet bekend te maken, totdat zijn identiteit aan het licht treedt en hij vertrek ken moet. Zij zien elkaar terug in Londen op een gemaskerd bal waar Peggy op een minder prettige manier met Peter kennis maakt. Peter, die zich steeds meer voor het meisje heeft geïnteresseerd bemerkt nu, dat bet tijd is haar ten huwelijk te vragen, om daarmee zijn vroeger gedrag goed te maken. Peggy echter, halsstarrig, weigert. Maar na een strijd, waarin beiden koppig vasthouden aan eigen vooropgezet plan delft zij het onderspit, en geeft zich „getemd", over .aan haar liefde voor Sir Peter. De bijpersonen zijn zeer goed weerge geven en het boek laat zich aangenaam le zen, daar het onderhoudend geschreven is, vol ongedachte wendingen en romantische voorvallen. En hoewel op sommige plaat sen de koppige houding van Peggy wel wat onnatuurlijk aandoet, gelooven we dat dit boek niet onder behoeft te doen voor eerder verschenen werken van dezen schrijfster. Ons eigen Tijdschrift. Uitg. der Fa. C. J. v. Houten en Zn., Weesp. Het September nummer bevat: Bijvoeg sel: Noord'h, Polderschoon, naar een foto van P. J. v. d. Laarse. De Jubelende Herfst, door A. B. v. Tien hoven. Drentsche gebruiken van voorheen, door U. G. Dorhout. Terugkeer, Verzoening, Balladen v. Pol de Mont. De Lift, door Ivans. Poststempelreclame, door D. C. v. Dok- kum. Boomen onder de Maan, gedicht van A. J. D, van OuoUu. Bij de wateren van Spa in vervlogen da gen, door A. Hallema. Gravers, gedicht van A. J. D. v. Oosten. Een 2000 jarige stad: Carcassonne, door M. Chanot. Indrukken uit Genève, de stad van den Volkenbond, door H. Ch. G. J. v. d. Man- dele. Een kolonie van Aalscholvers, door A. Roer. Naar den Bromo, door S. Kalff. Radio aandacht, hum. teekening van B. A. Bueno de Mesquita. Voor onze kinderen: De Spin, Kleine Jantje, kinderverzen v. Zus Schmidt. De twee prinsessen, door Jo Spierenburg Popje jij moet slapen 'gaan, muziek van P. J. Ferdinant, wo'orden van W. F. Twee nikkertjes, tekst en teekeningen van Hetty Borel. Voor vrije uurtjes. ROND DEN „BEWUSTEN" BOOM. Geen boom in Bloemendaal en er staan er nogal wat in deze boschrijke ge meente dien ooit zoovee! eer is bewe zen als den „bewusten" boom op het kruis punt J uiianaweg-Militairenweg-Bloemen- daalscheweg. Spreek een Bloemendaler over den „bewusten". boom, zonder nadere plaatsaanduiding, en iedereen weet onmid dellijk welke boom daarmede bedoeld wordt. En hoe kan het anders? Hoevele malen is deze boom figuurlijk dan, in den Raad geweest. Voorstellen nopens zijn lang leven en al of niet langer leven zijn er gedaan en met zelfs geringe meer derheid werd zijn langer voortbestaan ge waarborgd. D.w.z. voorloopig! Want nog altijd zweeft niet een zwaard van Damo cles boven zijn oud en eerbiedwaardig hoofd, maar ligt de bijl bij zijn voet; wal voor hem minstens zoo gevaarlijk is. Is die prachtboom, die zoo fier zijn wijde en zware takken uitsteekt en zijn thans ge streepte omgeving trots overwelft, is die boom dan werkelijk zoo'n sta-in-den-weg? Letterlijk, ja dan kan het niet erger! Maar als verkeershindernis, wordt na tuurlijk bedoeld. En daarover liepen dan ook immers de debatten in de vergade ringen onzer vroedschap. Niet de boom echter is de verkeershindernis ter plaatse, maar "de Zuidelijke hoek Julianaweg-Bloe- mendaalscheweg. Ware het mogelijk van dezen hoek anderhalf a twee Meter grond bij den Bloemendaalschenweg te voegen., alle verkeershinder zou opgeheven zijn. Is er de mogelijkheid van deze oplossing? Wij weten niet of de eigenaar van dat hoek- perceel hieiover al eens gepolst is, maar voerdat men besluiten mocht den „bewus ten" boom te avond of te morgen toch te vel'en, lijkt het ons noodzakelijk eerst de mogelijkheid van deze hoekverruiming te overwegen. Men heeft er thans dikke wit te strepen langs getrokken; dat is heel goed. Weggebruikers in het algemeen vinden het jammer van hun tijd om de bochten naar links met een groote boog te nemen, zoo als is voorgeschreven. De strepen wijzen hen op die plicht en inderdaad, het helpt, zoo hier als elders. De streep aan de West kant langs den boom is niet duidelijk als doelstelling. Moet het van Bloemendaal ko mende verkeer den boom aan de linker kant passeeren en van Overveen komende rechtuitgaande aan de rechterkant? 't Is goed, maar dan onderbreke men deze lijn en late het van Bloemendaal komende ver keer een zwakke buiging maken naar West, Daarmede blijft het van den Julianawag komende verkeer naar Overveen, op den te smallen hoek onbedreigd. En dan.... vóór alles, men brenge daar een paar bor- den aan: „langzaam rijden", desnoods met een geschilderden doodskop er naast, naar het Amerikaansche voorbeeld. En de politie dwinge daar snelheidsmaniaken tot voor zichtigheid! EINDE VAN HET BADSEIZOEN, Wanneer de Augustusmaand achter den rug is en de viering van Koninginnedag als 't ware het slotfeest is geweest van een periode van vermaken en genoegens, is ook het badseizoen reeds officieus geslo ten verklaard. Zoo is het ook aan ons Bloe- mendaalsche strand. Wel is waar lokt het buitengewoon mooie September-weer nog menigen liefhebber voor enkele uren naar het zeestrand en wordt door vele nog een zeebad genomen, maar het is al te dui delijk merkbaar, dat het einde nabij is. Zondag reeds, den len van Herfstmaand, was een slappen dag. En toch was het weer mooi. Maar de koelere morgen- en de zeer stellig ook koudere avonduren ma ken dat een bezoek aan het strand in elk geval tot eenige uren bekort wordt. Aan het strand nog slechts een paar tenten zoodra het weêr omslaat zijn alle strand bewoners verdwenen en heeft de duinen- voet zijn eenzaamheid en verlatenheid voor eenige maanden herkregen, 't Is niet overstelpend druk geweest dit jaar, waar toe het vrij ongeregelde weer, vooral ge durende de eerste helft van den seizoen- tijd, heeft bijgedragen. Ongeregeldheden deden zich, voor zoover ons bekend, dit seizoen niet voor; ernstige ongevallen had Bloemendaal gelukkig niet te boeken, om dat een bader of zwemmer door de ge vaarlijke zee bedreigd werd. Dat is een ge lukkig verschijnsel, wijl het eenig bewijs is, dat de vele waarschuwingen toch wel ter harte genomen schijnen te worden. De Zeeweg blijft zijn aantrekkelijkheid behouden, óók nog lang nadat het zee strand als einddoel van de tocht beschouwd JG. 2—3 3.!^ drukte, welke midden in den seizoentijd op dezen ideaal-weg is op te merken. Ads- pirant-wielrenners vinden er een uitgezocht- trainingsterrein en deze maken er 's avonds ook veel gebruik van. Verder beperkt het rijverkeer op dien weg zich nu tot wiel rijders, motorrijders en auto's die een touring maken, vooral in de avonduren. Vele Haarlemmers en zelfs Amsterdam mers maken 's avonds nog „een rondje", via den Zeeweg en Zandvoort. De auto parkeerplaatsen, die goede diensten hebben bewezen, kan men nu wel sluiten. Voor het volgend seizoen zouden wij in overwe ging willen geven, het rijoppervlakte in aeze parkeerplaatsen van een plaveitsel te voorzien, waardoor de idee, als zou daar het een of andere gebouw gesloopt zijn, wordt opgeheven. Publieke Werken is daar immers zeer handig in en het zou als ge heel beslist een verbetering zijn. De zwaarste spijzen voeden niet het best. Niemand weet wat hij kan, voordat hij het heeft geprobeerd. Niet de vreugde, die u wordt bereidt, maar slechts die, welke gij voor anderen bereidt, kan u waarlijk gelukkig maken. Aanstaanden Zondag. BLOEMENDAAL. NED. HERVORMDE GEMEENTE, v.m. 10 uur: Ds. J. D. J. Idenburg, em. pred. te Heemstede. JONGELIEDENSAMENKOMST in gebouw „Maranatha" v.m. 10 uur, de heer W. F. Dankbaar te Bloemendaal. GEREFORMEERDE KERK, v.m. 10 en n.m. 5 u.: Ds. Joh. C. Brussaard. NED., PROTESTANTENBOND, afd. Bloe mendaal v.m. 10.30 uur Ds. G. van Duijl te Hilversum. VRIJE KATHOLIEKE KERK, v.m. 10 uur: H. Mis, 's av. 8 uur: Vesper en Lof. Zaterd. 8 Sept., v.m. 7.30 u.: Stille Mis Woensdagavond 8 uur: Vesper en Lof. OVERVEEN. NED. HERV. GEMEENTE, v.m. 10 uur: Ds. J. C. van Dijk te Bloemendaal

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Bloemendaal's Editie | 1928 | | pagina 3