RAM A. ZETSTRA „ANDREA" ST. NICOLAAS j WEET U Geeft ons Uw Villa tot Verkoop of tot Verhuur in opdracht* MOUTEN - BLADEN Voor St* Nicolaas I W. BEUNDER - Verbindingsweg 12 - Tefefoon 22338. „ANDREA Donderdag 29 November 1928 Vierde Jaargang No. 13 ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR BLOEMENDAAL, OVERVEEN, AERDENHOUT, BENTVELD, VOGELENZANG, SANTPOORT STATION EN 'T KLEVERPARK Een onverwacht bezoek GESCHENKEN Het succes kan niet uitblijven. Gebr. Corns. L.en Hendrik Kwak Hzn. Kantoor: AERDENHOUT. Vraagt onze geïllustreerde Woninggids, gratis verkrijgbaar. Uitzending van Diners aan huis C. J. Gude - Cuisinier «ijgfe A. H. van der Steur Jr. le kl. Heeren- en Dameskleermakerij PVAN DER STAD POELIER HAARLEM N, KUIPER Zijlstraat 96 Tel. 13017 UITGAVEJ FIRMA GRAMME EIKELENBOOM TELEFOON 22045 POSTGIRO 128476 BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE BLOEMENDAALSCHEWEG 78, BLOEMENDAAL ABONNEMENTEN Abonnementsprijs! f3.— per jaar, f 1,60 per halfj., f0.85 per 3 mnd. bij vooruitbetaling vóór 1 Januari of 1 Juli. Na dien datum verhoo ging van 15 ct. voor incassokosten. Abonnementen kunnen op ieder tijdstip aanvangen. Losse nummers verkrijgbaar a 5 cent bij den boek handel en aan ons bureau, BL'DAALSCHEWEG 78. ADVERTENTIÈN! 20 cent per regel. Bij contract speciale tarieven. Kleine Annonces: Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, enz. enz., van 1 5 regels 50 cent, uitsluitend bij vooruitbetaling. Ingezonden mededeelingen voorpagina 45 ct. per regel, volgende pagina 40 ct. per regel. I aarde - werk 1 thee ontbijt gebak fruit PLASTIEK SERVIEZEN KUN3TN IJVER HFID5HUI3 GRHOUT3T RTELEFOOM 12393 163 Een afgezaagde leer. Het is een „afgezaagde" leer, toch waard te preeken keer op keer: Hoort van een mensch gij kwaad gerucht, bedroevig dan toch de booze zucht dit te verspreiden in het rond, en zet een wacht voor uwen mond. Is het door u gehoorde juist, waarom dan toch dien mensch verguisd? Doch is niet waar hetgeen ge hoort, en vreet het als een kanker voort, dan wordt wellicht een naam beklad die aanspraak op waardeering had. En eenmaal oordeelt God uw ziel naar 't deel der schuld dat op u viel. Uit: Stamelingen, Nellie. Een St. Nicolaasvertelling. Het feest van den milden kindervriend was weer op handen. Getuigde de blijde stemming van duizenden kin deren al niet voldoende van dat feit, dan zou len de breede rijen van advertentiën in de couranten en de weelderige uitstallingen in de winkels 't voorzeker wel gedaan hebben. Maar ieder wist het in stad en land. Niet slechts de kinderen der vermogenden waren vol blijde verwachtingen, maar ook 't kroost van de minderbedeelden zag hoopvol den jaardag van den goeden heilige te gemoet. Ook in ihet dorp Lingen heerscht alomme vreug de in het gemoed der kinderen, nu het tegen den dag der dagen gaat. Vol schoone verwachtingen zingen zij hunne Sint-Nicolaasliedjes, en maken aan vader en moe der hunne geheime wenschen openbaar. Of die wenschen vervuld zullen worden? Arme kleinen, hoe gaarne zouden wij het met u wenschen; hoe innig gaarne zouden vooral die ouders het zien, welke niet in staat zijn den no- belen Sint een handje te helpen. Moeder, zoo spreekt zacht een lief achtjarig meisje, het dochtertje van den landbouwer Boot man, „moeder, nu is 't overmorgen Sint-Nicolaas; zou ik nu een regenmantel en een wollen kap krijgen, en een paar nieuwe schoenen, en de gou den belletjes', die vader mij op mijn verjaardag in Augustus al koopen zou? En krijg ik dan 'n hobbelpaard, moe? voeg de een blozend knaapje van zes jaren aan de vraag van zusje toe. En mag ik dan nu een ark met zulke mooie koetjes en paardjes en schaapjes, moesje? vraagt een aardige dreumis van vier jaren. De arme moeder zucht. De vragen van het drietal snijden haar door de ziel, maar zij kon haren lievelingen geen af doend antwoord op die vragen geven. - Toe, moesje; dringen de kleinen bij haar aan, „toe moesje, zeg het dan!" Als jelui straks slaapt, zal ik 't wel aan Sint-Nlcolaas vragen, zegt ze eindelijk, en de kinderen, goed geloovig als dat jonge volkje meestal is, vragen niet verder. Korte Kleverlaan 22-24 - Tel. 22704 ALLE SOORTEN GEREEDSCHAPPEN Practische dat voor St. Nicolaas-Cadeaux Bloemen steeds het meest geliefd zijn? Bloemenmagazijn „DE DAHLIA heeft de grootste keus en biedt U STEEDS het smaakvolste en HET NIEUWSTE tegen den laagsten prijsZie de Etalage. Alle perceelen worden vermeld in onze Woninggids, die naar het koopkrachtigste publiek in Nederland verzonden wordt. Geheel gratis adverteeren wij voer U in dag- en weekbladen. Wendt U tot: „HEEMSTEDE's WONINGBUREAU" Oosterduinweg, Telef. 26226, Tramh. Aerdenhout. Zij spreken chter onder elkaar bij voortduring over de zoo begeerige zaken, maar op een toon, alsof al wat zij verlangden reeds in hun bezit was. Gelukkige, zorgelooze jeugd'! Tüen de kleinen naar bed waren en vader in middels van zijn dagtaak teruggekeerd was, deelde de trouwe moeder hem de wenschen der kinderen mede. Arme kleinen, liet zij echter op de mededee- ling volgen, 't zal niet gaan. Dit jaar zult ge door Sint-Nicolaas voor de eerste maal worden ver geten. Och, wat is dat tocih vreeselijk hard! wel hard', vrouw! hernam de man zuch tend. ,,In plaats van feest te vieren met onze kinderen, zal de jaardag van Sint-Niklaas voor ohs een rampspoedige dag zijn. Alles zal worden opgeschreven. Ik heb nog gepoogd een paar weken uitstel te bekomen, maar 't is alles vruchteloos. En oom Antoon laat ook niets van zich hooren; 't is nu al ruim twee maanden geleden, sinds ik hem om hulp heb gevraagd!" Hij kan wel ziek zijn of dood! Maar dan zou mij de familie dan toch wel hebben laten weten. Och, wat zou die zich aan de vreemde fa milie in Nederland gelegen laten liggen; aan men- schen, die zij nooit gezien'hebben. Ja, vrouw, daarin kunt gij wel gelijk hebben; maar 't is een toestand om er krankzinnig onder te worden. Maar, beste man, 't is toch geheel buiten ons toedoen, dat we zoo ongelukkig zijn. Wij hebben altijd ons best gedaan, om met God' en met eere rond te komen. Dat is wel waar; maar 't is mij een magere troost. Willem Bootman bewoonde een pachthoeve in het dorp Lingen. Met de dochter van eenen pachter uit een na burig dorp gehuwd, sleet hij sedert de tien jaren, welke hij getrouwd was, een tamelijk gelukkig leven. Thans kwelden hem vreeselijke geldzorgen. Even als zoo velen, leed ook hij onder den druk der tijden. Hij had zijne hoeve met de bijbehoorende dertig hectaren vruchtbaren grond weer voor zes jaren gepacht. Vijf jaren lang had hij trouw op tijd zijn pacht kunnen voldoen, maar nu schoot hij daarin voor de eerste maal te kort. De producten, die hij op zijnen grond had ge teeld, brachten het laatste jaar zoo weinig op, dat ze nauwelijks toereikend waren om de pachtsom te kunnen bestrijden. Maar er waren bovendien nog groote behoeften. Hij moest met vrouw en kinderen toch eten, al waren de spijzen ook nog zoo eenvoudig, en gekleed gaan, al was de kleeding van de goed koopste stof. Daarenboven was hij voor een paar jaren borg gebleven voor zijne schoonouders, tot een bedrag van achthonderd guden. Die borgtocht werd hem noodlottig. De ouders zijner vrouw toch, die niet zulk vruchtbaar land beijouWden ais hij, hadden een misgewas gehad en waren daardoor tot den bedel staf gebracht. Zij waren op verre na niet in staat aan hunne verplichtingen te voldoen, en zoo werd, ingevolge de onverbidde'ijke wet, hun schoonzoon, de borg, aangesproken. Op den vijfden December zou hij 's morgens te elf ure achthonderd gulden moeten voldoen. Dit was de laatste termijn. Bleef de pachter in gebreke, dan zouden de deurwaarders verschijnen, om alles wat zijn eigen dom was, gerechtelijk in beslag te nemen en op te schrijven. Nog vóór Kerstmis zou hij zijne woning, waarin hij zooveel stil geluk met zijne geliefde panden genoten had, moeten ontruimen, indien hij in ge breke bleef aan zijne verplichtingen te voldoen. Waar zou de arme man het geld moeten be komen? Links en rechts had Bootman getracht geld op te nemen. Niemand had hem willen leenen, in weerwil dat hij te goeder -naam en faam in de plaats zijner inwoning bekend stond. Ieder, dien hij vroeg, maakte er zich af door te zeggen, dat hij hem met den besten wil ter wereld niet kon helpen. Zoo had de arme pachter reeds twee maanden gesukkeld, en nu brak het tijdstip aan, waarop hij uit huis en hof dreigde verdreven te zullen worden. Inmiddels had hij zijnen broeder, die vóór ruim twintig jaren naar Amerika was vertrokken, zijnen toestand blootgelegd en om zes a achthonderd gulden ter leen gevraagd. Nooit had hijdien broeder eerder lastig ge vallen, - 't Was nu reeds bijna twee maanden geleden sinds hij dien brief verzond, en nog altijd was er gaen antwoord op ontvangen. Indien oom Antoon, zoo werd de broeder ge woonlijk in Bootman's gezin genoemd, een ant woord had gezonden, zoo had 't reeds vóór eene maand in het bezit des pachters kunnen geweest zijn. Nu eens dacht de boer, dat zijn brief misschien verloren geraakt kon zijn; dan weerf dat zijn broeder gestorven was of hem niet wilde helpen Immers, hij was wel bij machte het te kunnen doen. Antoon Bootman was op achttienjarigen leeftijd naar Amerika vertrokken, had daar werk ge vond n op eene fabriek, was later gehuwd, met een niet ongefortuneerd weeuwtje en had daarna zelf eene fabriek opgericht. iDeze fabriek, een katoendrukkerij, nam alleng in bloei toe. Door orde, vlijt en spaarzaamheid, wist Antoon Bootman het vertrouwen van velen te winnen en te behouden. Zijn echt bleef kinderloos. Met zijnen broeder Willem, de eenige bloed verwant, dien hij in 't moederland 'had, onderhield hij geregelde briefwisseling. Gewoonlijk schreven de broeders elkander om de twee maanden. Willem had nooit melding gemaakt in de brie en aan zijnen broeder, dat hij hard moest tobben om rond te komen. Daardoor verkeerde Antoon in de meening, dat zijn broeder een welgesteld pachter was en ruimschoots met de zijnen kon leven. Doordien nu 't antwoord op zijnen laaltsten brief uitbleef en Willem bijna alle 'hoop op eenen gunstigen uitslag op dat schrijven had Jaten varen, was 's mans toestand diep ellendig. Was hij ieder jaar gewoon geweest een flink zelfgemest varken te slachten, nu had hij dit te gelde moeten maken om zijn gezin tegen den win ter van 't noodzakelijkste voedsel en eenige brand stof te kunnen voorzien. Al wat men aan sieraden en voorwerpen, die niet rechtstreéks onontbeerlijk waren, had kunnen bijeenbrengen, was te gelde gemaakt. Alles bij elkaar bracht nauwelijks honderd en vijftig gulden op, doch er bleef nog altijd een te kort van zeshonderd en vijftig gulden. De vijfden December was aangebroken. Langs de dorpsstraat weerklonken reeds in den vroegen morgen de blijde liedjes der opgetogen jeugd. Ook de kinderen van Bootman hieven vroolijk t oude: „Sint-Niklaas, goed heilig man" aan. Zwijgend luisterden de arme ouders, met de wanhoop in 't hart, naar die vreugdeklanken. Zij waren blijde, dat de vroolijke liedjes eindig den toen de twee oudste naar de school waren gegaan. Zoo vlood de morgen onder droevige besprekin- en voor 't echtpaar voorbij. Elf slagen dreunden van de torenklok. Bijna op hetzelfde oogenblik werd de deur der hoeve ge- open en trad de deurwaarder met zijne getuigen binnen. Na de gebruikelijke formaliteiten verricht te hebben, begon de uitvoerder der wet have en goed van den ongelukkige pachter op te schrijven. In doffe wanhoop zagen de bewoners der hoeve a'les lijdelijk aan. Het recht moest zijn beloop hebben. De boer ademde moeilijk en zwaar en slaakte diepe zuchten. Zijne vrouw zat, met 't hoofd in de handen geleund, te schreien. In een belenaend vertrek speelde 't jongste kindje met een gebroken paardje en zong zoo blij als een vogeltje in 't woud bij 't lentefeest. Luider en luider klonk het kinderstemmetje; .Sinterklaas, goed heilig man." Het kind had die woorden in de laatste dagen zoo menigwerf van zusje en broertje gehoord, die ze in gelukkiger dagen van vader en moeder had den geleerd. Nu sneden die tonen van den onschuldige kleine de ouders door de ziel. De deurwaarder ging rus tig voort met zijne taak. Zijn hart was koel en koud als de Decemberlucht daar buiten. Ook 't afschuwelijkste werk wordt gewoonte. Toen de kinderen uit de school kwamen, was de voorloopige taak van den deurwaarder afge- loopen. De zesjarige dreumis vroeg aan zijnen vader, toen hij den man der wet zag heen gaan, of dat nu de Sinterklaas was, die hem een hobbelpaard kwam brengen. Brengen, riep de vader onstuimig, .brengen kind! Neen, die Sinterklaas neemt vader alles af, en ook jelui, arme kinderen!" Op die uibarsting volgden tranen, tranen van spijt en smart, van machtelooze woede en diep gevoelde ellende. De vreugde der kleinen was voorbij; zij begre pen niet wat vader en moeder zoo treurig stemde, doch zij gevoelden maar al te zeer, dat van een Sint-Nicolaas, die hunne ouders boos bejegende, weinig te wachten was. Er werd geen liedje meer vernomen op de hoeve, waarin de lof van den milden Sint bezongen werd. Zoo brak de avond aan. De vale, donkere lucht, had reeds vroegtijdig het dorp en de hoeve in diepe duisternis gehuld. De December avond, voor duizenden een bron van groote vreugde, was voor de arme bewoners der pachthoeve eene stonde, die hen nog droe viger stemde, dan de morgen reeds had gedaan. Zes uren had de klok van den dorpstoren ge slagen. Bootman's vrouw maakte zich gereed, om voor 't eenvoudig avondmaal te zorgen, 't Vertrek was spaarzaam door een kleine lamp verlicht. Daar weerklonken krachtige slagen op de deur der hoeve. Verschrikt sprongen de kinderen op en drongen zich vast tegen hunne moeder aan, die ook een weinig door schrik was bevangen. De vader was inmiddels opgesprongen, om te zien wat er aan de hand was. Op hetzelfde oogen blik werd de deur geopend en stond' een zonder linge gedaante voor hem. 't Was een Indiaan, een roodhuid, zooals hij op plaatjes in de werken van Gustaaf Aimard' wel eens afgebeeld had gezien. Niets ontbrak aan het costuum. De vederbas op het hoofd, de bisonmantel ovpr de schouders,, ia de rechterhand' een vredespijp en in de linker- ZWEED5CHE I.AKBLADFN IN DIVERSE I MATE N KUN5T NIJVERHEIDSHUIS GR HOUT STRAAT 163 TELEF. 12 393 EAU de COLOGNE LUXE DOOZEN ZEEP PARFUMS HOUBIGANT, COTY enz. Drogisterij H. KOOY Apoth. Ads. ZANDV00RTSCHELAAN I73 - AERDENHOUT TEL. 26436 lordensstraat 74 - Haarlem - Tel. 13132 Prijscour. wordt op aanvrage gaarne toegezonden Kleverparkweg 14 Tegenover de Middelbaar Technische School Opgericht 1903 Telefoon 10303 Speciaal adres voor BONT- EN PELSWERK le KLAS AFWERKING BILLIJKE PRIJZEN HAZEN, FA1S ANTEN. PATRIJZEN, WILDE EENDVOGELS, TALINGEN. WATERSNIPPEN, POULARDES, BRAADKIPPEN. SOEPKIPPEN, JONGE DUIVEN, DUINKONIJNEN, REERUGGEN. REEBOUTEN KLEINE HOUTSTRAAT 136 - TEL. 10188 OPGERICHT 1870 ETALEERT voor de a.s. Si. Nico laas verschillende Meubeltjes en Fauteuiltjes, tegen bijzondere lage prijzen Fauteuil met leer, velvet kussen f 57.— DAMES-FAUTEUILJES met Coupons prima stof f 34,-, f 32.- B0EKENKASTEN, vanaf f 24.75 iKAPSTOKKENKLEEDEN TAFELS - HAARDFAUTEJJIKTES f 32.- enz. hand de tomahawk of srijdbijl. A'leen onderscheidde deze roodhuid zich van d'e -wilden, door Cooper Aimard en anderen beschre- -ven, doordien hij een groote mand, met breede riemen bevestigd, op den rug ciroeg. Lieve hemel, dacht Bootman, zoodra hij de gestalte gewaar werd, „zou zich dan toch iemand over mijne kinderen ontfermen en hen eene ver rassing willen bereiden?" De wilde trad eenigszins woest op den pachter toe, liet pijp en lomohawk vallen, greep de beide handen van den boer in de zijnen en drukte die lang en innig, terwijl hij hem met bevende stem bij zijnen naam noemde. Vrouw, vrouw riep Willem op ontstelden toon, „vrouw, kom eens gauw hier!" Vrouw Bootmap spoedde zich naar het voor-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Bloemendaal's Editie | 1928 | | pagina 1