RAM
A. ZETSTRA
„ANDREA"
ST. NICOLAAS
j WEET U
Geeft ons Uw Villa tot Verkoop
of tot Verhuur in opdracht*
MOUTEN -
BLADEN
Voor St* Nicolaas
I W. BEUNDER - Verbindingsweg 12 - Tefefoon 22338.
„ANDREA
Donderdag 29 November 1928
Vierde Jaargang
No. 13
ALGEMEEN NIEUWS- EN
ADVERTENTIEBLAD VOOR
BLOEMENDAAL, OVERVEEN,
AERDENHOUT, BENTVELD,
VOGELENZANG, SANTPOORT
STATION EN 'T KLEVERPARK
Een onverwacht bezoek
GESCHENKEN
Het succes kan niet uitblijven.
Gebr. Corns. L.en Hendrik Kwak Hzn.
Kantoor: AERDENHOUT.
Vraagt onze geïllustreerde Woninggids, gratis verkrijgbaar.
Uitzending van Diners aan huis
C. J. Gude - Cuisinier
«ijgfe A. H. van der Steur Jr.
le kl. Heeren- en Dameskleermakerij
PVAN DER STAD
POELIER HAARLEM
N, KUIPER
Zijlstraat 96 Tel. 13017
UITGAVEJ FIRMA GRAMME EIKELENBOOM
TELEFOON 22045 POSTGIRO 128476
BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE
BLOEMENDAALSCHEWEG 78, BLOEMENDAAL
ABONNEMENTEN
Abonnementsprijs! f3.— per jaar,
f 1,60 per halfj., f0.85 per 3 mnd.
bij vooruitbetaling vóór 1 Januari
of 1 Juli. Na dien datum verhoo
ging van 15 ct. voor incassokosten.
Abonnementen kunnen op ieder
tijdstip aanvangen. Losse nummers
verkrijgbaar a 5 cent bij den boek
handel en aan ons bureau,
BL'DAALSCHEWEG 78.
ADVERTENTIÈN! 20 cent per regel. Bij contract speciale tarieven. Kleine Annonces:
Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, enz. enz., van 1 5 regels 50 cent,
uitsluitend bij vooruitbetaling. Ingezonden mededeelingen voorpagina 45 ct. per regel,
volgende pagina 40 ct. per regel.
I
aarde -
werk 1
thee
ontbijt
gebak
fruit
PLASTIEK
SERVIEZEN
KUN3TN IJVER HFID5HUI3
GRHOUT3T RTELEFOOM
12393
163
Een afgezaagde leer.
Het is een „afgezaagde" leer,
toch waard te preeken keer op keer:
Hoort van een mensch gij kwaad gerucht,
bedroevig dan toch de booze zucht
dit te verspreiden in het rond,
en zet een wacht voor uwen mond.
Is het door u gehoorde juist,
waarom dan toch dien mensch verguisd?
Doch is niet waar hetgeen ge hoort,
en vreet het als een kanker voort,
dan wordt wellicht een naam beklad
die aanspraak op waardeering had.
En eenmaal oordeelt God uw ziel
naar 't deel der schuld dat op u viel.
Uit:
Stamelingen,
Nellie.
Een St. Nicolaasvertelling.
Het feest van den milden kindervriend was weer
op handen.
Getuigde de blijde stemming van duizenden kin
deren al niet voldoende van dat feit, dan zou len
de breede rijen van advertentiën in de couranten
en de weelderige uitstallingen in de winkels 't
voorzeker wel gedaan hebben.
Maar ieder wist het in stad en land.
Niet slechts de kinderen der vermogenden waren
vol blijde verwachtingen, maar ook 't kroost van
de minderbedeelden zag hoopvol den jaardag van
den goeden heilige te gemoet.
Ook in ihet dorp Lingen heerscht alomme vreug
de in het gemoed der kinderen, nu het tegen den
dag der dagen gaat.
Vol schoone verwachtingen zingen zij hunne
Sint-Nicolaasliedjes, en maken aan vader en moe
der hunne geheime wenschen openbaar.
Of die wenschen vervuld zullen worden?
Arme kleinen, hoe gaarne zouden wij het met
u wenschen; hoe innig gaarne zouden vooral die
ouders het zien, welke niet in staat zijn den no-
belen Sint een handje te helpen.
Moeder, zoo spreekt zacht een lief achtjarig
meisje, het dochtertje van den landbouwer Boot
man, „moeder, nu is 't overmorgen Sint-Nicolaas;
zou ik nu een regenmantel en een wollen kap
krijgen, en een paar nieuwe schoenen, en de gou
den belletjes', die vader mij op mijn verjaardag
in Augustus al koopen zou?
En krijg ik dan 'n hobbelpaard, moe? voeg
de een blozend knaapje van zes jaren aan de
vraag van zusje toe.
En mag ik dan nu een ark met zulke mooie
koetjes en paardjes en schaapjes, moesje? vraagt
een aardige dreumis van vier jaren.
De arme moeder zucht.
De vragen van het drietal snijden haar door
de ziel, maar zij kon haren lievelingen geen af
doend antwoord op die vragen geven.
- Toe, moesje; dringen de kleinen bij haar
aan, „toe moesje, zeg het dan!"
Als jelui straks slaapt, zal ik 't wel aan
Sint-Nlcolaas vragen, zegt ze eindelijk, en de
kinderen, goed geloovig als dat jonge volkje
meestal is, vragen niet verder.
Korte Kleverlaan 22-24 - Tel. 22704
ALLE SOORTEN
GEREEDSCHAPPEN
Practische
dat voor St. Nicolaas-Cadeaux Bloemen steeds het
meest geliefd zijn? Bloemenmagazijn „DE DAHLIA
heeft de grootste keus en biedt U STEEDS het
smaakvolste en HET NIEUWSTE tegen den
laagsten prijsZie de Etalage.
Alle perceelen worden vermeld in onze Woninggids,
die naar het koopkrachtigste publiek in Nederland
verzonden wordt.
Geheel gratis adverteeren wij voer U in dag- en
weekbladen.
Wendt U tot:
„HEEMSTEDE's WONINGBUREAU"
Oosterduinweg, Telef. 26226, Tramh. Aerdenhout.
Zij spreken chter onder elkaar bij voortduring
over de zoo begeerige zaken, maar op een toon,
alsof al wat zij verlangden reeds in hun bezit
was. Gelukkige, zorgelooze jeugd'!
Tüen de kleinen naar bed waren en vader in
middels van zijn dagtaak teruggekeerd was, deelde
de trouwe moeder hem de wenschen der kinderen
mede.
Arme kleinen, liet zij echter op de mededee-
ling volgen, 't zal niet gaan. Dit jaar zult ge door
Sint-Nicolaas voor de eerste maal worden ver
geten.
Och, wat is dat tocih vreeselijk hard!
wel hard', vrouw! hernam de man zuch
tend. ,,In plaats van feest te vieren met onze
kinderen, zal de jaardag van Sint-Niklaas voor
ohs een rampspoedige dag zijn.
Alles zal worden opgeschreven.
Ik heb nog gepoogd een paar weken uitstel te
bekomen, maar 't is alles vruchteloos.
En oom Antoon laat ook niets van zich hooren;
't is nu al ruim twee maanden geleden, sinds ik
hem om hulp heb gevraagd!"
Hij kan wel ziek zijn of dood!
Maar dan zou mij de familie dan toch wel
hebben laten weten.
Och, wat zou die zich aan de vreemde fa
milie in Nederland gelegen laten liggen; aan men-
schen, die zij nooit gezien'hebben.
Ja, vrouw, daarin kunt gij wel gelijk hebben;
maar 't is een toestand om er krankzinnig onder
te worden.
Maar, beste man, 't is toch geheel buiten ons
toedoen, dat we zoo ongelukkig zijn. Wij hebben
altijd ons best gedaan, om met God' en met eere
rond te komen.
Dat is wel waar; maar 't is mij een magere
troost.
Willem Bootman bewoonde een pachthoeve in
het dorp Lingen.
Met de dochter van eenen pachter uit een na
burig dorp gehuwd, sleet hij sedert de tien jaren,
welke hij getrouwd was, een tamelijk gelukkig
leven.
Thans kwelden hem vreeselijke geldzorgen.
Even als zoo velen, leed ook hij onder den druk
der tijden.
Hij had zijne hoeve met de bijbehoorende dertig
hectaren vruchtbaren grond weer voor zes jaren
gepacht.
Vijf jaren lang had hij trouw op tijd zijn pacht
kunnen voldoen, maar nu schoot hij daarin voor
de eerste maal te kort.
De producten, die hij op zijnen grond had ge
teeld, brachten het laatste jaar zoo weinig op, dat
ze nauwelijks toereikend waren om de pachtsom
te kunnen bestrijden. Maar er waren bovendien
nog groote behoeften.
Hij moest met vrouw en kinderen toch eten, al
waren de spijzen ook nog zoo eenvoudig, en
gekleed gaan, al was de kleeding van de goed
koopste stof.
Daarenboven was hij voor een paar jaren borg
gebleven voor zijne schoonouders, tot een bedrag
van achthonderd guden.
Die borgtocht werd hem noodlottig.
De ouders zijner vrouw toch, die niet zulk
vruchtbaar land beijouWden ais hij, hadden een
misgewas gehad en waren daardoor tot den bedel
staf gebracht.
Zij waren op verre na niet in staat aan hunne
verplichtingen te voldoen, en zoo werd, ingevolge
de onverbidde'ijke wet, hun schoonzoon, de borg,
aangesproken.
Op den vijfden December zou hij 's morgens te
elf ure achthonderd gulden moeten voldoen.
Dit was de laatste termijn.
Bleef de pachter in gebreke, dan zouden de
deurwaarders verschijnen, om alles wat zijn eigen
dom was, gerechtelijk in beslag te nemen en op
te schrijven.
Nog vóór Kerstmis zou hij zijne woning, waarin
hij zooveel stil geluk met zijne geliefde panden
genoten had, moeten ontruimen, indien hij in ge
breke bleef aan zijne verplichtingen te voldoen.
Waar zou de arme man het geld moeten be
komen?
Links en rechts had Bootman getracht geld op
te nemen. Niemand had hem willen leenen, in
weerwil dat hij te goeder -naam en faam in de
plaats zijner inwoning bekend stond.
Ieder, dien hij vroeg, maakte er zich af door te
zeggen, dat hij hem met den besten wil ter wereld
niet kon helpen.
Zoo had de arme pachter reeds twee maanden
gesukkeld, en nu brak het tijdstip aan, waarop
hij uit huis en hof dreigde verdreven te zullen
worden.
Inmiddels had hij zijnen broeder, die vóór ruim
twintig jaren naar Amerika was vertrokken, zijnen
toestand blootgelegd en om zes a achthonderd
gulden ter leen gevraagd.
Nooit had hijdien broeder eerder lastig ge
vallen, -
't Was nu reeds bijna twee maanden geleden
sinds hij dien brief verzond, en nog altijd was er
gaen antwoord op ontvangen.
Indien oom Antoon, zoo werd de broeder ge
woonlijk in Bootman's gezin genoemd, een ant
woord had gezonden, zoo had 't reeds vóór eene
maand in het bezit des pachters kunnen geweest
zijn.
Nu eens dacht de boer, dat zijn brief misschien
verloren geraakt kon zijn; dan weerf dat zijn
broeder gestorven was of hem niet wilde helpen
Immers, hij was wel bij machte het te kunnen
doen.
Antoon Bootman was op achttienjarigen leeftijd
naar Amerika vertrokken, had daar werk ge
vond n op eene fabriek, was later gehuwd, met een
niet ongefortuneerd weeuwtje en had daarna zelf
eene fabriek opgericht.
iDeze fabriek, een katoendrukkerij, nam alleng
in bloei toe.
Door orde, vlijt en spaarzaamheid, wist Antoon
Bootman het vertrouwen van velen te winnen en
te behouden.
Zijn echt bleef kinderloos.
Met zijnen broeder Willem, de eenige bloed
verwant, dien hij in 't moederland 'had, onderhield
hij geregelde briefwisseling.
Gewoonlijk schreven de broeders elkander om
de twee maanden.
Willem had nooit melding gemaakt in de brie
en aan zijnen broeder, dat hij hard moest tobben
om rond te komen. Daardoor verkeerde Antoon
in de meening, dat zijn broeder een welgesteld
pachter was en ruimschoots met de zijnen kon
leven.
Doordien nu 't antwoord op zijnen laaltsten
brief uitbleef en Willem bijna alle 'hoop op eenen
gunstigen uitslag op dat schrijven had Jaten varen,
was 's mans toestand diep ellendig.
Was hij ieder jaar gewoon geweest een flink
zelfgemest varken te slachten, nu had hij dit te
gelde moeten maken om zijn gezin tegen den win
ter van 't noodzakelijkste voedsel en eenige brand
stof te kunnen voorzien.
Al wat men aan sieraden en voorwerpen, die
niet rechtstreéks onontbeerlijk waren, had kunnen
bijeenbrengen, was te gelde gemaakt.
Alles bij elkaar bracht nauwelijks honderd en
vijftig gulden op, doch er bleef nog altijd een te
kort van zeshonderd en vijftig gulden.
De vijfden December was aangebroken. Langs
de dorpsstraat weerklonken reeds in den vroegen
morgen de blijde liedjes der opgetogen jeugd.
Ook de kinderen van Bootman hieven vroolijk
t oude: „Sint-Niklaas, goed heilig man" aan.
Zwijgend luisterden de arme ouders, met de
wanhoop in 't hart, naar die vreugdeklanken.
Zij waren blijde, dat de vroolijke liedjes eindig
den toen de twee oudste naar de school waren
gegaan.
Zoo vlood de morgen onder droevige besprekin-
en voor 't echtpaar voorbij.
Elf slagen dreunden van de torenklok. Bijna op
hetzelfde oogenblik werd de deur der hoeve ge-
open en trad de deurwaarder met zijne getuigen
binnen.
Na de gebruikelijke formaliteiten verricht te
hebben, begon de uitvoerder der wet have en
goed van den ongelukkige pachter op te schrijven.
In doffe wanhoop zagen de bewoners der hoeve
a'les lijdelijk aan.
Het recht moest zijn beloop hebben.
De boer ademde moeilijk en zwaar en slaakte
diepe zuchten.
Zijne vrouw zat, met 't hoofd in de handen
geleund, te schreien.
In een belenaend vertrek speelde 't jongste
kindje met een gebroken paardje en zong zoo blij
als een vogeltje in 't woud bij 't lentefeest.
Luider en luider klonk het kinderstemmetje;
.Sinterklaas, goed heilig man."
Het kind had die woorden in de laatste dagen
zoo menigwerf van zusje en broertje gehoord, die
ze in gelukkiger dagen van vader en moeder had
den geleerd.
Nu sneden die tonen van den onschuldige kleine
de ouders door de ziel. De deurwaarder ging rus
tig voort met zijne taak.
Zijn hart was koel en koud als de Decemberlucht
daar buiten.
Ook 't afschuwelijkste werk wordt gewoonte.
Toen de kinderen uit de school kwamen, was
de voorloopige taak van den deurwaarder afge-
loopen.
De zesjarige dreumis vroeg aan zijnen vader,
toen hij den man der wet zag heen gaan, of dat
nu de Sinterklaas was, die hem een hobbelpaard
kwam brengen.
Brengen, riep de vader onstuimig, .brengen
kind! Neen, die Sinterklaas neemt vader alles af,
en ook jelui, arme kinderen!"
Op die uibarsting volgden tranen, tranen van
spijt en smart, van machtelooze woede en diep
gevoelde ellende.
De vreugde der kleinen was voorbij; zij begre
pen niet wat vader en moeder zoo treurig stemde,
doch zij gevoelden maar al te zeer, dat van een
Sint-Nicolaas, die hunne ouders boos bejegende,
weinig te wachten was.
Er werd geen liedje meer vernomen op de hoeve,
waarin de lof van den milden Sint bezongen werd.
Zoo brak de avond aan.
De vale, donkere lucht, had reeds vroegtijdig
het dorp en de hoeve in diepe duisternis gehuld.
De December avond, voor duizenden een bron
van groote vreugde, was voor de arme bewoners
der pachthoeve eene stonde, die hen nog droe
viger stemde, dan de morgen reeds had gedaan.
Zes uren had de klok van den dorpstoren ge
slagen.
Bootman's vrouw maakte zich gereed, om voor
't eenvoudig avondmaal te zorgen, 't Vertrek was
spaarzaam door een kleine lamp verlicht.
Daar weerklonken krachtige slagen op de deur
der hoeve.
Verschrikt sprongen de kinderen op en drongen
zich vast tegen hunne moeder aan, die ook een
weinig door schrik was bevangen.
De vader was inmiddels opgesprongen, om te
zien wat er aan de hand was. Op hetzelfde oogen
blik werd de deur geopend en stond' een zonder
linge gedaante voor hem.
't Was een Indiaan, een roodhuid, zooals hij op
plaatjes in de werken van Gustaaf Aimard' wel
eens afgebeeld had gezien.
Niets ontbrak aan het costuum. De vederbas
op het hoofd, de bisonmantel ovpr de schouders,,
ia de rechterhand' een vredespijp en in de linker-
ZWEED5CHE I.AKBLADFN
IN DIVERSE I
MATE N
KUN5T NIJVERHEIDSHUIS
GR HOUT STRAAT 163
TELEF. 12 393
EAU de COLOGNE
LUXE DOOZEN ZEEP
PARFUMS HOUBIGANT, COTY enz.
Drogisterij H. KOOY
Apoth. Ads.
ZANDV00RTSCHELAAN I73 - AERDENHOUT
TEL. 26436
lordensstraat 74 - Haarlem - Tel. 13132
Prijscour. wordt op aanvrage gaarne toegezonden
Kleverparkweg 14
Tegenover de Middelbaar Technische School
Opgericht 1903 Telefoon 10303
Speciaal adres voor
BONT- EN PELSWERK
le KLAS AFWERKING BILLIJKE PRIJZEN
HAZEN,
FA1S ANTEN.
PATRIJZEN,
WILDE EENDVOGELS,
TALINGEN.
WATERSNIPPEN,
POULARDES,
BRAADKIPPEN.
SOEPKIPPEN,
JONGE DUIVEN,
DUINKONIJNEN,
REERUGGEN.
REEBOUTEN
KLEINE HOUTSTRAAT 136 - TEL. 10188
OPGERICHT 1870
ETALEERT voor de a.s. Si. Nico
laas verschillende Meubeltjes en
Fauteuiltjes, tegen bijzondere lage prijzen
Fauteuil met leer, velvet kussen f 57.—
DAMES-FAUTEUILJES
met Coupons prima stof f 34,-, f 32.-
B0EKENKASTEN, vanaf f 24.75
iKAPSTOKKENKLEEDEN
TAFELS -
HAARDFAUTEJJIKTES f 32.- enz.
hand de tomahawk of srijdbijl.
A'leen onderscheidde deze roodhuid zich van d'e
-wilden, door Cooper Aimard en anderen beschre-
-ven, doordien hij een groote mand, met breede
riemen bevestigd, op den rug ciroeg.
Lieve hemel, dacht Bootman, zoodra hij de
gestalte gewaar werd, „zou zich dan toch iemand
over mijne kinderen ontfermen en hen eene ver
rassing willen bereiden?"
De wilde trad eenigszins woest op den pachter
toe, liet pijp en lomohawk vallen, greep de beide
handen van den boer in de zijnen en drukte die
lang en innig, terwijl hij hem met bevende stem
bij zijnen naam noemde.
Vrouw, vrouw riep Willem op ontstelden
toon, „vrouw, kom eens gauw hier!"
Vrouw Bootmap spoedde zich naar het voor-