DE KERSTETALAGE IS GEREED
H. B. W. WEYLAND
Geeft ons Uw Villa tot Verkoop
of tot Verhuur in opdracht*
BLOEMISTERIJ ffKWEELUST
P. VAN DER STAD - Poelier
HENNY MULLER'S BLOEMENMAGAZIJN
EINDPUNT TRAM BLOEMENDAAL - TELEFOON 22861
Het succes kan niet uitblijven.
Gebr. Corns. L.en Hendrik Kwak Hzn.
biedt aan: Pracht KERSTBOOMEN, HELST,
MISTLETOE, AZALEA'S, BEGONIA'S,
CYCLAMEN, ROODE AMARILLUS,enz.
Verspronkweg HESSELINK Jr
bij het Viaduct. TELEFOON 11613
j C. J. Gude - Cuisinier
Kerstvrede.
A* H* van der Steur Jr*
P. VAN DER STAD
POELIER -- HAARLEM
VOOR DE KERSTDAGEN
HEEMSTEDE*
Pommersche Ganzen
Eendvogels
I „Denkt u dan niet over Resi Grob, die zoo prachtig
uw Mis in de Lichtenthalerkerk heeft gezongen?"
I
N
Alle perceelen worden vermeld in onze Woninggids,
die naar het koopkrachtigste publiek in Nederland
verzonden wordt.
Geheel gratis adverteeren wij voor U in dag- en
weekbladen.
Wendt U tots
„HEEMSTEDE's WONINGBUREAU"
Kantoor: AERDENHOUT.
Oosterduinweg, Telef. 26226, Tramh, Aerdenhout.
Vraagt onze geïllustreerde Woninggids, gratis verkrijgbaar.
GEVESTIGD
Lid Ned. Unie v. Accountants
KLEVERLAAN 75 - Tel, 22498
Uitzending van Diners aan huis j
S lordensstraat 74 - Haarlem - Tel. 13132
S Prijscour. wordt op aanvrage gaarne toegezonden S
MIST.
De blik boort moeilijk door de ruimte henen,
En ziet niet, wat zich hier of daar bevindt:
De duizend loov'ren van de heesters weenen,
En 't is, of elke traan weer nieuwen wint.
De zon. die stralen aan het luwt je bindt,
Sahept alle tranen om tot edlelsteenen
En lucht en bosdh en berg herkrijgt zijn tint:
De damp wolkt op, en 't landschap is verdWenen.
Zóó schemert, als de ziel op raadselen peinst,
En voor de duisternis dier raadselen deinst,
Ons de. .gedachte, waar geen licht, wil sdhijinen,
0, denkend boofd, in uw gepeins verward,
Het schoone denkbeeld wortelt in bet kart:
Voor 't liefdeldcht met raadselmist verdwijnen!
Uit: Jacques Perk Gedichten.
Kent u dat 'klein, eenvoudig verfhaal uit
den wereldoorlog?
Hier is het.
Het was kerstnacht. Op de velden van
Noord-Frankrijk lagen de vijandelijke le
gers in die loopgraven tegenover elkander.
Stil was het rondomme. De kanonnen zwe
gen. Hoog van den hemel flonkerden de
sterren.
Plotseling stonden er uit de Duitsche
loopgraven eenige soldaten op en liepen
naar de loopgraven van den vijand. Daar
hielden zij stiil en zongen het kerstlied van
hun land en hun volk: „Stille nacht, heilige
nacht".
Toen keerden zij terug. Maar dan ston
den eenige Fransche soldaten uit hun loop
graven op, gingen naar die van de Duit-
sdhers en zongen daar het Kerstlied van
hun land en hun volk, het contique de
koël. ii
Ziedaar,
Is ooit sterker, inniger en mooier het vre-
des- symbool voor Kerstmis geteekend dan
juist door dit verhaal?
Vrede tusschen hen, die in den heiligen
nacht als vijanden tegenover elkander la-
gen.
Er zijn weinig menschen, die zich van
dezen invloed, van deze wijding van Kerst
mis kunnen onttrekken .Het is 'deze waar
heid, die de telegrafisten van den Eifel-
loren in Parijs er toe leidt, om, wanneer
zij des avonds voor Kerstmis hun gewone
weerbericht seinen, dit te laten voorafgaan
door een heilwensch: „Heureux, koël a tous"
Wij moeten ons niet schamen, om iets
voor den kerstvrede te gevoelen in onze
eigen ziel en in ons eigen leven. Over de
geheele wereld is een versterking van het
godsdienstig leven merkbaar. De teekenen
daarvan zijn frappant. De mensch hunkert
naar iets hoogers. Het is geen toeval, dat
ook in de geschiedenis der volkeren thans
een strooming baanbreekt, die van waar
achtig verlangen naar den vrede is ver
vuld. Het gaat langzaam, maar het gaat.
Elk jaar worden sterker de teekenen, die
er op wijzen, dat de organisatie der volke
ren zich beweegt naar de vredesgedachte.
Van die gedachte is Kerstmis het symbool
ook in ons eigen leven.
Zoo laat onze huizen dan vervuld zijn
van vreugde en vrede.
Met Kerstmis komen wij: bij elkaar. Het
gezinsleven viert zich uit. Wij voelen hoe
de traditie van dit feest wijding geeft. Zoo
siert uwe buizen met de kerstbl-oemen.
Zingt de lieve, oude liederen dit uw jeugd;
die onvergankelijk zijn en vol wijding
En als ge een oogenblik op Kerstavond
naar boven ziet, ,,o, die heilige onsterfe
lijke sterren, hoog boven m'n sterfelijk
hoofd", dan gaat even uw gedachte uw bede
uit naar den vrede op aarde, als een geluk
kiger menschheid zal opbloeien en het recht
zal stralen in onbluschbaren glans.
ZIJN KERSTVREUGDE.
Hij stond voor een banketbakkerswinkel,
het schooiertje en keek.
Op straat lag een dikke modder-pap, waar
je tot aan je enkels in wegzakte. Het
schooiertje gaf er biet om.
Uit den winkel kwam een dame. Ze had
een pakje in den arm, iets in wit papier,
dat ze voorzichtigjes droeg. Vies keek ze
naar de modder, waar haar kleine sierlij
ke schoentjes in verdwenen.
Doch nauwelijks had ze een paar schre
den op straat gezet, of ze viel languit in
de modder, in de vette, vieze modder. Het
papier van het pakje liet los en er schoot
een mooie, dikke kerstkrans uit. Ook in de
modder.
Het schooiertje schoot toe en hielp de
dame opstaan. Ze zag er erg uit. Haar man
tel was zwart van modder. Ze keek er naar,
hulpeloos. Dan zag ze den kerstkrans, die
uit het papier gegledeni, in de vette brij
lag. Ze liep door.
„Juffrouw, u vergeet wat riep 't schooi
ertje en wees op de krans.
„Die mag jij hebben".
Met schitteroogen schoot hij op de lek
kernij toe. De modder- zat er met een dik
ken rand omheen. De groene em roode
vruchten waren zwart. Het schooiertje gaf
er niet om. Z'n hart jubelde. Hij streek met
een vinger de modder van den kerstkrans.
Dan pakte hij 'het papier weer op
Als een pijl uit den boog schoot hij naar
huis. Naar moeder. Met zijn kerstkrans
van deeg en modder.
Kleverparkweg 14
Tegenover de Middelbaar Technische School
lc kl. Heeren- en Dameskleermakerij
Opgericht 1903 Telefoon 10303
Speciaal adres voor
BONT- EN PELSWERK
le KLAS AFWERKING BILLIJKE PRIJZEN
S HAZEN,
FAIS ANTEN,
PATRIJZEN,
WILDE EENDVOGELS,
TALINGEN.
WATERSNIPPEN,
POULARDES,
BRAADKIPPEN.
SOEPKIPPEN,
JONGE DUIVEN,
DUINKONIJNEN.
REERUGGEN,
REEBOUTEN.
j KLEINE HOUTSTRAAT 136 - TEL. 10188
OPGERICHT 1870
Men lette vooral op de in dit nummer
voorkomende Kerstadvertentiën en koope
bij onze adverteerders.
E legante dry Sherry
H aut Sauternes
-»
B raunenberger
R oode Port
O uds Springbok 6
K inawijn
M oët Chandon
E stephe Médoc
I rroy Demi-Sec
E milion
R ijnwijnen
ZANDVOORTSCHELAAN 167
TELEFOON 26440.
T riple Sec
OU de Jenever
H alf om half
N oilly-Prat
E au de ma Tante
D upont Cognac
R umpunch
E lixir d'Anvers
A dvocaat
Zaterdag 22 December 1928.
ALGEMEEN NIEUWS- EN
ADVERTENTIEBLAD X22»
BLOEMENDAAL, OVERVEEN,
AERDENHOUT, BENTVELD,
VOGELENZANG, SANTPOORT
STATION EN 'T KLEVERPARK
UITGAVE: FIRMA GRAMME EIKELENBOOM
TELEFOON 22045 POSTGIRO 128476
BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE
BLOEMENDAALSCHEWEG 78, BLOEMENDAAL
Vierde Jaargang No. 17
ABONNEMENTEN
Abonnementsprijs: f 3.per jaar.
f 1.60 per halfj., f 0.85 per 3 mnd.
bij vooruitbetaling vóór 1 Januari
of 1 Juli. Na dien datum verhoo
ging van 15 ct. voor incassokosten.
Abonnementen kunnen op ieder
tijdstip aanvangen. Losse nummers
verkrijgbaar a 5 cent bij den boek
handel en aan ons bureau,
BL'DAALSCHEWEG 78.
ADVERTENTIÈN; 20 cent per regel. Bij contract speciale tarieven. Kleine Annonces:
Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, enz. enz., van 1 5 regels 50 cent,
uitsluitend bij vooruitbetaling. Ingezonden mededeelingen voorpagina 45 ct. per regel,
volgende pagina 40 ct. per regel.
Prima Gemeste Kalkoenen
Poulardes - Kapoenen
Kippen
Hazen en Konijnen
HAARLEM Tie ni o o
Kl. Houtstraat Telefoon 10188
Fazanten
KERSTVIERING IN BEROEMD GEZELSCHAP.
Naar het Duitsch.
Op een stormachtilgen, kouden Kerstavond van het
jaar 1821, liep een jong meisjes langs de spiegelgladde
straten, dicht bij Kartnerpoort.
De voortjagende wind vatte ieder oogenblik haar
kort wintermanteltje en blies haar dunne rokjes zóó
hoog op, dat zij wel een wandelende luchtballon ge
leek. Tot overmaat van ramp 'kreeg hij ook haaT para-
pluie te pakken en keelde die met één ruk om.
Het huilen stond 'het mooie meisje nader, dan het
lachen, toen plotseling een flinke mannenhand haar
regenscherm Sgreep en dit tegen den wind indraaide,
waardoor het hem mogelijk was, het te slu'iten. Even
krachtig trok deze hand het sidderende handje van
het meisje door zijn arm.
„Wél, juffrouw Polderl, bent u niet erg geschrok
ken?" lachte een joviale stem. „Kent u nog steeds
niet onzen Weemsohen wind? Hoe onbeleefd die
is?"
„O, wat een geluk, mijnheer Schubert, dat ik u
tref!"
„Is dat zoo'n geluk, om een armen schoolmeester
en huisvader tegen te komen? Als u nu 'bedoelt, dat
ik u naar huis breng en u zoo goed moigelijk tegen
weer en wind zal trachten te 'beschutten, ja, dan is
het een geluk, maar een geluk, dat ge'heel aan mijn
kant is: ik zal dan eens, vol trots, kunnen zeggen:
„'Wie weet of juffrouw Polderl wel zoo beroemd zou
zijn geworden, als ik haar niet naar 'huis had geleid!"
„Bespot u mij maar, mijnheer Schubert! U denkt,
natuurlijk dat mijn 'kunst toch zooveel 'bijzonders
niet is!"
„Maar ik speel immers uw composities! Dus dan
kan ik er wel over oord'eelen. Een ander ding is het:
betaamt het een eerzame jonge dame, 's avonds, zoo
laat noig over straat te loopen?"
„Misschien hebt u gelijk, mijnheer Sc'hubert; maar
ik kom juist uit de muziekles van de gezusters
Frölich."
„Of u nog lessen noodig hadt!" zei Ignaz Sc'hubert
schamper.
„Hoe kunt u nu zoo iets zeggen; u, die zelf -zoo'n
bereoemd'en -broer heeft!"
„Ja, dat is waar. Onze Framz is een kunstenaar,
bij Go'ds genade. Ik was -zooeven bij hem en Schwind
vertelde 'mij, dat Franz weer zoo iets prachtigs ge
componeerd heeft. Hij zélf was niet thuis."
„Ziet u en nu wilde u mij nog al lof toezwaaien!"
„Ho! ho!" lachte Ignaz. „Polderl Blathek-a is ook
niet gering te schatten! Maar daar zijn wij al bij
uw woning. Groet uw vader van mij."
Schubert haastte zich naar zijn eigen woning.
Leopoldine Blathe-ka, het dochtertje van den schrij
ver Leopold Blatheka, trad de gang in haar huis 'bin
nen en zag daar een vreemde overjas hangen. Een
heer stond, eenigszins moeilijk, uit een ouderwet-
schen armstoel op en maakte een linksche buiging.
„Gode zij dank, dat je daar eindelijk bent, Polderl!
Ik wacht, zeker, al twee uur op je!"
„Ach, hoe jammer, mijnheer Franz, Juist heeft uw
broer mij thuis gebracht en nu vind ik den beroem
den Schubert in onze nederige woning!"
„Uw vader 'heeft mij tot nog toe gezelschap gehou
den, maar hij moest naar zijn redactiebureau. Ik kom
'hier, uit naam van mijn academie, of jij, Polderl, ons
eens uit den brand zoudt kunnen 'helpen: Dinsdag is
Het mijn concert en de zangeres Betty Vio is zwaar
ziek geworden."
„Maar mijnheer Franz, mijn zingen 'beduidt niet
veel!"
„Je moet ook niet zingen, Polderl, maar iets heel
moois spelen."
„Och, Polderl, hoé dikwijls denk ik niet aan Resi
en haar heerlijke stem, maar, om haar te vragen, in
het openbaar te zingen, dan zou ik goed te pas komen
bij haar ouders. Begrijp jij 'het, wat die zij-defabrï-
kanten zich inbeelden?"
„Laat het maar aan mij over, -mijnheer Schubert,
de ouders tot andere gedachten te brengen. Resi zal
op uw concert zingen; daar sta ik u borg voor, en niet
anders -dan uw liederen."
„Neen, dat zou veel te onbescheiden zijn!"
„U bent een echte durfniet! Ik wou, dat het Kerst
kindje u een goede portie moed bracht!"
Lachend na-men zij afscheid van elkaar.
Schuberts concert in het Theater liep prachtig af;
de uitvoerders en Therése Grob -deden hun best en
de toehoorders juichten Schu'bert tot in het oneindige
toe. Ook bracht het concert finantieele voordeden