4J H. B. W. WEIJLAND In het Heiligdom. VERHUIZINGEN B0U WE^EDRIJF Fa. JAN MULLER en Fa. ADR. VAN DER LANDE MUZIEK Steeds het Nieuwste MEUBELBEWARING Vtertte Jairqanq No. 25. ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR BLOEMENDAAL, OVERVEEN, AERDENHOUT, BENTVELD, VOGELENZANG, SANTPOORT STATION EN 'T KLEVERPARK Zaterdag 16 Februari 1929. KLEVERLAAN 75 - Tel. 22498 En Gebr. P. J. Schuuring M. Jaccotex, een le klas Eng^lsche stof A. H* van der Steur Jr* le kl. Heeren- en Dameskleermakerij Uitzending van Diners aan huis j C* JGude - Cuisinier I UITGAVE» FIRMA GRAMME EIKELENBOOM TELEFOON 22045 POSTGIRO 128476 BUREAU VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE BLOEMENDAALSCHEWEG 78, BLOEMENDAAL ABONNEMENTEN Abonnementsprijs: f3.— per jaar. f 1.60 per halfj., f 0.85 per 3 mnd. bij vooruitbetaling vóór 1 Januari of 1 Juli, Na dien datum verhoo ging van 15 ct. voor incassokosten. Abonnementen kunnen op ieder tijdstip aanvangen. Losse nummers verkrijgbaar a 5 cent bij den boek handel en aan ons bureau, BL'DAALSCHEWEG 78. ADVERTENTIËN20 cent per regel. Bij contract speciale tarieven. Kleine Annonces: Vraag en aanbod, huur en verhuur, koop en verkoop, enz. enz., van 15 regels 50 cent, uitsluitend bij vooruitbetaling. Ingezonden mededeelingen voorpagina 45 ct. per regel, volgende pagina 40 ct. per regel. LijJ Ned. Unie v. Accountants Beter alleen, dat qualyck verselt. Vrijwel als zekerheid ma'g men aannemen, dat ieder mensch, hij moge dan hoog of laag Staan in geestesontwikkeling, in ziels- of gevoelsleven, in bizonderen aanleg of gaven van hoofd en van hart, er, geheel voor zich zelf, een vetborgen hoekje in zijn binnenste op na houdt, waarin hij bi- zonderheden aangaande zijn leven en le venservaringen, doch vooral betreffende zijn of haar zieleleven, met veel zorg be waart. Het is een heiligdom, waarin nie mand wordt toegelaten, tenzij hij zeer bui tengewone uitzondering. Meestal wordt onder het woord „'heilig dom" een afzondering van heilige of al thans teere dingen, hetzij gedachten, han delingen of röliquiën verstaan. Doch niet alzoo is 'dit het geval bij het hier bedoel de heiligdom de binnenste, de geheim ste bergplaats van het menschelijk over leg, van zijne beweegreden en handelin gen, die niet voor de waarneming van an- dre bestemd zijn. In dat heiligdom toch, bevinden zich twee bergplaatsen, die met extra slot en grendel zijn voorzien. Van dat slot bestaat geen tweede sleutel. Slechts menschen- kenners van den eersten rang kunnen som tijds met een looper van eigen vinding hun door scherpzinnigheid verschaft, dat slot openen en een blik slaan in beide kamers: in de bergplaats van de waarlijk goede en zelfs edele gevoelens, en tevens in dat si- nistre, afstootelijlke hokje, waar de som bere hartstochten hun werkplaats of stu deerkamer hebben en waar ook de zooge naamde kleine boezmzonden verblijf hou den. Véle oppervlakkige en vele lichtgeloo- vilge, goedvertrouwde menschen zouden, wanneer plotseling de deur van dat don kere verblijf voor hunne oogen geopend werd, dit feit 'betreuren. Liever waren zij niet ontgoocheld geworden; liever hadden zij hunne illusiën of hunne goede meenin gen betreffende de personen die hun volle vertrouwen bezaten, bij wier goeden trouw zij wel hadden willen zweren, in wier hei ligdom zij niets dan heilige gevoelens, niets dan goede, zelfs edele eigenschappen dachten, ongeschonden, ongerept gezien. Sommige hunner gaan zelfs zoo ver in hunne zucht om bij hunne dwaalmeenin- gen te volharden, dat zij de deur van het donkere bergplaatsje haastig dichtwerpen en, op gevaar of aan anderen groot on recht te begaan, nog blijven gelooven, toch blijven dwalen tegen beter weten in. Zóó egoïstisch is somtijds de mensch, dat hij, uit liefde voor zijn. illusiën, uit liefde voor degenen of voor datgene waar aan zijn hart hangt, de waarheid niet wil zien en aan de oprechtheid, de oneerlijk heid en aan het boos opzet, met gesloten oogen de overwinning laat en daardoor be tere gevoelens in de harten van anderen wékt of voedt. Zóó sluiten wij somtijds, om een gevaar ie ontgaan, om een geliefkoosd pad te kunnen blijven bewandelen, opzet telijk en met taaie volharding, onze oogen... voor een ander, grooter gevaar, dat wij wellicht eenmaal, als het zijn werking ge daan heeft of althans niet meer te voorko men is, diep zullen betreuren, „Onheilige gevoelens in een. heiligdom?" zal men vra gen. Ja, in den Heiligen Tempel van Jeru salem spraken en aanbaden immers ook de Farizeën, met ten Hemel gerichte oogen en zich op de borst slaande, als uiterlijke ver- 0P AANVRAGE GRATIS ADVIES EN OFFERTE DOOR ONZEN INSPECTEUR VOOR - 00K ONDER ARCHITECTUUR - ONDER LEIDING VAN ONZEN BOUW KUNDIGE, DE HEER A. S. v. d. MEULEN VEREENIGDE HAARLEMSCHE BEDRIJVEN KANTOOR WILS0NSPLEIN 75 OPGERICHT 1880 TELEFOON 11423 Dames- en Heerenkleermakers Bontwerkers f KAMPERSTR. 20-22, HAARLEM Telef. 12474 Wij hebben ontvangen de nieuwste stoffen in modellen voor het a.s. seizoen. - Onze stalencollectie is gereed, gaarne be zoeken wij U hiermede op door U vast te stellen dag en uur. Uwe bijzondere aandacht vestigen wij op iet artikel Dit colbert-costuum, op de bekende wijze door ons gemaakt, leveren wij voor reclame a 98.Wij hebben een uit gebreide sorteering stoffen en leveren colbert-costuums vanaf f 55.tot de allerbeste kwaliteiten. - Vraagt onze abonne- mentsvoorwaarden. Aanbevelend, GEBR. P. J. SCHUURING. tooning van hunne oprechtheid in het ge loof aan den God, Die zij heetten te dienen. Dobbelaars en woekeraars oefenden im mers hunne bedrijven uit in het vóórpor taal van dat heiligdom, van den Godstem pel. Er groeide ongetwijfeld ook onkruid in het Hof van Eden. In zijn binnenste herbergt de mensch zoo menigmaal zoowel kwade als goede gevoelens, voornemens en plannen, die door zijn gelaat niet worden weerspiegeld. Wij mogen neen, wij moeten aan het goede gelooven; doch leeren onze levenservarin gen en onze menschenkennis ons niet even zeer: het kwaad te duchten? Ja, immers. Want het leven dat zooveel heerlijks, zoo veel goeds, zooveel schoons omvat, is niet temin vol harde lessen. Velen, die in bun leven de warme zonnestralen der liefde in dronken, de blijde ontroering van het geluk hebben gevoeld en de herinnering aan. dat alles met dankbaarheid in hunne harten hébben bewaard, hebben ook geweend om de teleurstellingen, die met dat vele goede hun deel werden in het leven, die vele droomen wegvaagden en veel geloof aan God en menschen aan 'het wankelen brach ten. Maar. die teleurstellingen waren niet temin even zoovele Godsgaven. Want zou den wij, bij ernstig nadenken, ons zielele ven wel willen blijven tooien met onecht geluk, met schijnliefde en schijnschoonheid? De steen in den ring of in eenig sieraad waarmede wij ons opsieren, doch die her kend wordt als een onechte steen of als een nagebootste parel, kunnen wij toch niet als echt laten bewonderen als ware hij edel steen van werkelijke waarde, louter en al leen omdat hij, als geen kennersoog hem herkent, geacht wordt daarop te gelijken. Wij menschen mogen, wanneer ons hart ons daartoe dringt, iemand boven anderen liefhebben en bewonderen, maar wij mogen geen afgoderij plegen ten opzichte van veil- bare menschen evenals wij. Alle men schen, ook de beste van ons hébben minstens hunne boezemzonden, waaronder wij, die kleine niet ernstig geacht wordende tekort komingen verstaan, die, naar onze meening, geen afbreuk doen aan de daarmede ge paard gaande goede en prijzenwaardige eigenschappen van hun karakter. Maar wij verliezen, door onze liefde, door onze vriendschap of door onze bewondering daar toe geleid, niet zelden uit het oog, dat deze boezemzonden mede hunnen oorsprong kunnen nemen uit gebrek aan meer alge- meene liefde, of wel uit gebrék aan recht vaardigheidsgevoel, misplaatste trots of een andere toch ernstige- zonderibron. Er 'be staat immers ook nog verblinde liefde die niet, of meestal niet te overtuigen is van de schijnliefde, die zich op 'haren weg door het leven, al® ware liefde voordoet, door veel vertoon en veel betoog. Zulk een liefde staat ten allentijde 'bloot aan misleiding van haren goeden trouw. De ware liefde tracht niet, ten allen tijde en door allerlei materiaal, het bewijs van haar bestaan en van hare echtheid te le veren. Zij demonstreert niet; zij bouwt op haren goeden grondslag, zij handelt zonder bijbedoelingen, zonder zelfzucht, en zoekt slechts gelukkig te maken zoo noodig, mét voorbijzien van eigen erkenning, van eigen wenschen en van eigen geluk. Een zoo danige liefde woont in die helder verlichte er. lichtuitstralende kamer van 's menschen binnenste heiligdom. Zij is ongetwijfeld de hoofdfactor van in werkelijkheid hoogstaan de menschen. In de lichte afdeeling van het Heiligdom in de werkelijke Godstempel alzoo worden geen speculaties, geen loterijen, geen hooge inzetten en geen winstbelang van welken aard dan ook geduld. Geen schijnliefde houdt daar verblijf en geen men- sch'envergoding wordt daar voorbereid en gewettigd. Immers ware en zuivere gevoe lens ontsteken geen wierook, maar verster ken in de stille werkplaats der toewijden de, geen loonverwachtende liefde de spieren van 'de hand, die zich uitstrékt tot de daad en die de sleutel van „bet Heilig dom" hanteert. Wie kan 't gevoegen, naer elcks genoegen? Uitvoering v, Chr, Fanfarecorps „Sursum", dir. de heer J. A. Meng, met welwillende medewerking van Santpoort's gem. koor „Vox Humana" dir. de heer Joh. Brand. Woensdagavond was het op het anders des avonds zoo stille dorpsplein te Bloe- mendaal ondanks de wintersche koude een drukte van talrijke menschen die gekomen waren om, binnen dé muren van het tegen over het oude kerkje gelegen Hotel „Vree burg", te luisteren naar w>at „Sursum" en „Vox Humana" dien avond ten gehoore zouden brengen. Met een aardig vlot woord als inleiding heette de voorzitter van „Sursum", de heer van Apeldoorn de aanwezigen welkom. Na mens de vereenigïng 'bracht hij dank uu aan de donateurs en aan „Bloemendaalsch Bloei" voor de geldelijk verleende bijdra gen. Tevens werd vermeld, dat in de plaats van den directeur van „Vox Humana" dien avond de waarnemende dirigent, de heer de Haas het zangkoor zou leiden. Een woord van waardeering ook 'kreeg de heer Meng die met het corps weer versheidene nieu we werken had ingestudeerd en zich als steeds tijd nodh moeite had bespaard. Dat de aanwezige toehoorders in aanmerking zouden wiillen nemen dat het formaat van zaalruimte misschien in sommige num mer'-, te klein zou blijken voor het klank volume van het harmoniecorps en het publiek zich ondanks de 'lagie zaaltempe- ratuur toch zou amuseeren, was. de wens,ch waarmede de heer van Apeldoorn zijn rede besloot. Dat beide laatstgenoemde feiten, het geluid en de koude wel meevielen, dat hebben de vele aanwezigen kunnen constateer en. Begonnen werd met gezang 49 door de 'heer Meng voor het blazersensemble 'be werkt. Van de instrumentale werken vóór de pauze'klonk de marsch ,,Le Farceur" van Sam Vlessing verreweg het 'beste. Het is dan ook goede muziek, vol van afwisseling 'n marsch die door de leden van het corps uitstekend werd aangevoeld. De ouver ture „Antigone" van Fern. Rousseau ver- loont sterk Wagneriaansche invloeden, hier en daar gedachten opwekkend aan „Wal ter's Preislied" uit de „Meistersinger' Evenals be fa-ntaisie over de opera „Faust" v. Gounod, bew. door Bouchel, bleken dit lang ge'en gemakkelijke werken te zijn en 'n woord van lof is 'hier zeker op zijn plaats aan de energie van directeur en blazers om zoo'n werk in studie te nemen. Dat hier en daar wel eens zwakke plekken zaten is te 'begrijpen; door meerdere uitvoeringen zullen deze echter, vanzelfsprekend beter worden en tot vaster samenspel leiden. Mooi en zuiver klonken in „Faust" ver scheidene soli vooral' ook dat van den trombonist 'de heer Scheffer. Aan het verzoek, in de zaal niet te roo ken werd voldaan en dit kwam aan de stemmen van het koor ten goede. Vooral juist in het begin was het goed' op dreef; in Ecce quomodo moritur van Handel' bleef men goed op toon en idereen die weet hoe moeilijk dit voor a cappella-zang is, zal dit weten te waardeeren. Dat 'behale het Latijn ook de Hollandsche taal dien avond in eere werd gehouden, liet men hooren in twee liederen van Isr. J. Oknan. „Woud zang" is wel' 'het mooiste, goed vani stem ming en werd vol uitdrukking gezongen. Het koor had vele goede momenten en er zitten verscheidene aardige stemmen on der. „Ellen" op tekst van het bekende ge dicht van Fred, van Eeden viel bijzonder in den smaak, hoewel men hier en daar tegen onzuiverheid te kampen 'had. Het bekende „Ave Verum" van Mozart ging direct na de pauze en vond een dankbaar gehoor, velen todh is dit 'beroemde vers in een of andere bewerking bekend. Na „El- Kleverparkweg 154 Tegenover de Middelbaar Technische School Opgericht 1903 Telefoon 10303 in Stoffen en modellen - Voor den Zomer een ruime keuze reeds voorhanden Prijzen billijk iordensstraat 74 - Haarlem - Tel. 13132 Prijscour. wordt op aanvrage gaarne toegezonden len" was de taak van ,,Vox Humana" ver richt en hadden dirigent en koor een gul en herhaald applaus in ontvangst te nemen. De fantasie over de Opera „Migmon" van Thomas-Pointet werd eveneens een succes, temeer daar velen deze opera op gevoerd zagen en zich tijdens het spel van „Sursum" verscheidene tooneelën weer voor den geest konden roepen. Een speel- sc'he aardigheid werd tentoongespreid in ,La Clochette Magique" van Valier, een Polka met ,,Carri'llon"-Solo, gespeeld door de heer J. S. Boelsma. Een stuk overigens van vrij 011-muzikale waarde; nog -erger 'kwam dit naar voren in „Paquerettes" Grande Valse van L. J. Baudoraek, een 'bijïna komisch voorbeeld van holheid en p'hrase. Overigen® -werden deze werken ondanks dit euvel, gebrek aan muzikale waarde en inhoud, door „Sursum" met veel entrain gespeeld. Alles bij elkaar was het echter een avond vol afwisseling en op gewekt en prettig musiceeren. „Sursum" en „Vox Humana" wenschen wij dan ook voor de volgende uitvoeringen groei in geestelijken en materieelen zin toe. E. v. d. BOSCH. IJSPRET. Ik heb ze zien zwieren, bij paren, 'bij vieren, op 't. spiegelend ij®. Ik heb ze zien glijden, cm 't mooiste zien rijden o-rn d' eer en den prijs. Ik zag z' op de banen als felle 'kemphanen pijlsnel er vandoor. Ik heb hooren spreken van tién-meterstreken en sneller dan 't spoor. Ik heb ze zien zwaaien en wenden en draaien in 't drukste gewoel. 'k Zag zwenken en buigen en 'k hoorde zc juchen met jubelend gejoel. 'k Zag 's avonds gebaren van eenzame paren in wol en iri bont. Vaak stil en bescheiden, maar ook wel die vrijden met hand of met mond. Ook zag ik de 'kleintjes,, zoo lekker en fijntjes op 't kfein-S'oharrellbaan. Zij moeten 't nog leeren, maar zoo zij zi>ch weren, zal 't, weldra goed gaan, 'k Heb ze allen zien zwieren en 'd ij'S'pret zien vieren van 'klein en van groot. 'k Heb ze allen zien draaien en zwenken en zwaaien op vijver en sloot. "k Heb ze allen zien glijden om 't mooiste zien rijden, zoowel groot als klein. 'k Zag 't heerlijke leven, het durven en streven, In goud zonneschijn. O. Kerst Zwart.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Bloemendaal's Editie | 1929 | | pagina 1