SCHRÖDER GROOTE HOUTSTRAAT 91
■V. B. B.
13900
BRAND
wederom ONTVANGE
ONDERJURKEN - DIRECTOIRES
VAN HIER EN DAAR
EEN WIJS WOORD VOOR IEDEREN DAG
ZONDAG.
Rust en bezonnenheid voeden de kracht en
maken den tijd, zij waarborgen een posi
tieven arbeid.
MAANDAG.
Educatie en instructie, opvoeding en on
derwijs moeten samengaan om den mensch
tot persoonlijkheid te maken.
DINSDAG.
Weeg den gang uwer voeten en laat al uw
wegen wel gevestigd zijn.
WOENSDAG
Iedere machine, die overbelast wordt, levert
öf slecht werk, öf staakt den arbeid.
DONDERDAG.
Geleerdheid zonder vaardigheid laat ons
onmachtig en maakt ons dikwijls belachelijk.
VRIJDAG.
Behalve kennis en vaardigheid heeft de
mensch noodig een degelijke ontwikkeling.
ZATERDAG.
Het logische denken en het vrije spreken
berusten in de eerste plaats op aanschouwing.
Wat ge denkt en spreekt, moet gij u voor
stellen.
HET JEUGDGEBOUW.
Zooals uit een in dit nummer voorkomend
bericht blijkt, heeft de Vereeniging voor
Jeugdwerk het nieuwe gebouw aanbesteed en
gegund. Zoodat we spoedig een gebouw in
onze gemeente krijgen, dat in een groote be
hoefte zal voorzien. De Bloemendaalsche cor
respondent van H. D. schreef o.m.:
Toen eenige jaren geleden de heer W.
Dankbaar met zijn plannen voor den dag
kwam, om een Jeugdgebouw te stichten, heb
ben de pessimisten gezegd, daar komt nooit
iets van.
Zeker, meenden ze, we hebben in Bloemen-
daal zoo iets broodnoodig, een goede zaal
voor tooneel- en muziekuitvoeringen en voor
groote vergaderingen ontbreekt te eenenmale,
maar in Bloemendaal krijg je zoo iets niet
gedaan. %IllM
De burgerij begon met een flink bedrag
bijeen te brengen, de Gemeenteraad voteerde
een royale som, Mej. Crommelin stond voor
niets een flink terrein af, de aanbesteding
heeft plaats gehad, het werk is gegund, over
luttel weken wordt met het bouwen begonnen.
Zooals de lezer weet, zal het bekroonde
ontwerp van den jongen architect H. W. van
Kempen worden uitgevoerd.
Oorspronkelijk zou het gebouw gesticht
worden aan de Donkere Laan naast Mara-
natha, het komt nu wat meer naar het noor
den bij de Sterreboschlaan op het terrein,
waar zich nu een boschje bevindt.
Hier volgen eenige bijzonderheden:
Als we de vestibule door zijn, komen we
in de hal, die een eenvoudige betimmering
krijgt. De garderobe ligt hierbij en verder ligt
de hal in het centrum van het gebouw en
heeft men van hier uit toegang naar de ver
schillende lokaliteiten.
Allereerst de groote zaal, die 240 men-
schen kan bevatten met tooneel, kleedkamer
tjes en cabine voor projectie en bioscoop.
De zaal kan desnoods vergroot worden met
40 a 50 zitplaatsen in de hal.
Verder komt er een zaal met buffet, boeken
kasten enz.
De practijk zal eigenlijk uit moeten maken
wat 't wordt. Voorts drie kleinere kamertjes
voor vergaderingen, vereenigingswerk, als
slöjd enz. Een van deze kamertjes kan tevens
dienen als wachtkamer voor de douche
ruimtes.
En hier komen we met belangrijk nieuws
voor de Bloemendalers, die niet in 't gelukkige
bezit zijn van een badkamer er komen
8 douches.
De post pro-memorie voor een douchebad
huis, die zoo lange jaren hoopvol op de
Bloemendaalsche gemeentebegrooting stond,
kan dus verdwijnen en voortaan behoeven de
Bloemendaalsche huismoeders hun kinderen
niet meer naar Haarlem te sturen naar de
badhuizen van het Witte Kruis.
De toilietten zijn eveneens in dit gedeelte
ontworpen en staan met de douche-ruimtes in
verbinding.
Achter het buffet is de keuken en hierachter
de stookinrichting voor de centrale ver
warming.
Een groot voordeel van het mooie ontwerp
is, dat alles op den beganen grond ligt. En
op de terrassen van het gebouw komt een
theeschenkerij.
Het geheel moet in b]/2 maand klaar zijn.
Wij feliciteeren de Jeugdvereeniging, den
heer Dankbaar bovenal en ons Bloemendalers
met de totstandkoming er van.
Wij hebben het broodnoodig.
FEESTAVOND.
De feestavond van de Jongensclubs der
Bloemendaalsche Vereeniging voor Jeugd
werk, in hotel Vreeburg gehouden, mag ge
slaagd heeten. De zaal was goed bezet, de
stemming opgewekt en de verschillende num
mers van 't programma liepen vlot van stapel.
In zijn openingswoord gaf de voorzitter,
de heer Dankbaar, een overzicht van den
groei der vereeniging, hoe zij in 't klein be
gonnen, thans tot een flinke, krachtige
vereeniging is uitgegroeid, die haar bemoeiin
gen over verschillende gebieden uitstrekt.
De jongeheer Tom Lasthuis bracht vervol
gens de jaarverslagen van de verschillende
clubs uit.
ALLE KLEUREN DIVERSE KWALITEITEN
De voordrachten van T. Boorting, L. de
Graaf en J. Bronkhorst kregen het applaus,
dat zij verdienden. Zij vielen zeer in den
smaak.
Het hoofdnummer van 't programma was
de opvoering van de klucht in één bedrijf
,,De slaaf der Eubiotiek'', door Davidofsky.
Dit vlot gespeelde stukje beantwoordde ge
heel aan het gestelde doel, n.l. de lachspieren
eens flink in beweging te brengen. Nadat de
heer Dankbaar nog eenige mededeelingen had
gedaan betreffende de gehouden aanbe
steding van 't Jeugdgebouw, werd de bijeen
komst door Ds. J. C. van Dijk gesloten.
H. D.
Brandje. Dinsdag in den vooravond
ontstond brand in de schoenmakerij van den
heer J. H. Kasper aan den Bloemendaalsche-
weg No. 40. De werkplaats werd door de
brand vernield. De magirusspuit deed goe
den diens, zoodat de brand geen verdere uit
breiding kreeg en de babyspuit geen dienst
behoefde te doen. Daar vlak in de buurt
groote hoeveelheden brandstof liggen opge
stapeld van den heer De Graaf, was het uit
stekend dat de brandweer over goed mate
riaal beschikte.
Het perceel van den heer De Graaf kreeg
eenige waterschade.
De belangstelling voor dit gelukkig niet
alledaagsch gebeuren was zeer groot.
EEN KLEINE VERBETERING VAN DEN
BLOEMENDAALSCHEWEG.
Aan de Westzijde van den Bloemendaal-
scheweg, tegenover het Binnenpad, wordt
deze weg over een lengte van circa 40 meter
verbreed door een strookje van bijna 2 meter
breed bij den weg te voegen.
Een verbetering, wel is waar van geringe
beteekenis, maar elke verbetering van dezen
drukken verkeersweg is van beteekenis. Van
meer belang is het, wanneer de afgepaalde
strook aan den Oostkant, even ten Noorden
van de Dompvloedslaan, bij den weg werd
getrokken, 't Is te hopen, dat hiermede niet
lang meer gewacht wordt.
Vacantiekolonies. De afdeeling Bloe
mendaal van het Centraal Genootschap
hield Donderdagavond haar jaarvergadering.
De secretaris de heer Kruijver, bracht het
jaarverslag uit. Hierin werd gewezen op de
groote moeite waarmee in Bloemendaal de
laatste jaren kinderen voor uitzending gevon
den worden. De ouders zijn er moeilijk voor
te vinden hun kinderen mee te geven.
In het afgeloopen jaar zijn er dan ook
slechts een vijftal uitgezonden, terwijl voor
dit seizoen tot heden slechts één candi-
daat is.
De rekening van de penningmeesteresse,
Mevrouw MolièreGouda, werd nagezien en
in orde bevonden. De inkomsten en uitgaven
beliepen \21\.\2>]/2.
Besloten werd om 25.beschikbaar te
stellen voor het 10de huis te Ellecom.
De aftredende bestuursleden Mevr De
WijsRobinson en de heeren Reinierse en
Van Beusekom werden herkozen.
H. D.
De 1-Mei-dag. Ouders van kinderen,
die de O. L. School bezoeken en het wen-
schen, kunnen hun kinderen met 1 Mei thuis
houden. Een desbetreffende bepaling is in
het leerplan der Scholen gevoegd, goedge
keurd door het Rijks Schooltoezicht.
Personalia. Benoemd zijn in de examen
commissie voor Handelswetensch. M. O. en
L. O. o.a. onze plaatsgenooten de heeren
Prof. Mr. P. A. Losecaat Vermeer te Bloe
mendaal en K. Pijper te Aerdenhout.
Naar Australië. Onze vroegere plaats-
genoote de bekende zangeres Joy Mc. Arden
(Mevrouw DemarquetteIJzerman) is be
noemd tot professor aan de universiteit te
Melbourne, aan welke universiteit een facul
teit voor muziek is verbonden.
Wielrijder aangereden. Zondag werd
op de Kleverlaan een wielrijder door een
hem achterop rijdende auto aangereden toen
de bestuurder wilde passeeren. Vermoede
lijk was het op een plaats waar een stil
staand voertuig stond en de ruimte beperkt
werd, en op zoo'n plaats is het even een
„er op wagen", met het gevolg dat de fiets
werd vernield en de wielrijder gelukkig met
den schrik vrij kwam. De aangerichte schade
wordt vergoed, zoodat geen proces-verbaal
door de politie werd opgemaakt.
OVERVEEN.
Een verlaten auto. De politie vond Zon
dag op den Zeeweg een auto zonder eige
naar; bij onderzoek bleek, dat de auto de
fect was. De eigenaar zal wel ondervonden
hebben, dat men nog beter met een onwillig
paard te doen kan hebben, omdat zoo'n
„nuk" in den regel maar tijdelijk is, dan met
een auto die niet „wil". Vooral op eenzame
wegen waar veelal de middelen ontbreken
om tot voortgaan te dwingen. Vandaar dat
de bezitter maar is gaan „loopen". De politie
vond het een sta-in-dcn-weg en liet de auto
wegsleepen naar de gemeentegarage aan het
Kerkplein, waar de eigenaar de auto weer
terug kan krijgen tegen vergoeding van de
gemaakte kosten.
12-jarig meisje aangereden. Zondag
morgen is op den Zeeweg een meisje van
pl.m. 12 jaar aangereden door een motor
fiets. Het kind stak plotseling den weg over
zonder te letten op den naderenden motor
rijder. Een aanrijding was onvermijdelijk, het
kind bezeerde zich aan beide knieën. Na
verbonden te zijn werd zij per auto naar haar
woning vervoerd. Den motorrijder treft geen
schuld.
AERDENHOUT.
EEN BRIEVENBUS.
De directeur van het Postkantoor te Haar
lem brengt ter kennis van belanghebbenden,
dat een brievenbus is geplaatst bij de spoor
weghalte HeemstedeAerdenhout.
Brand aan de Grenslaan. Maandag
middag ontstond er brand aan de Grenslaan
op een grasveld. Hoe de brand is ontstaan
weet niemand, mogelijk is vanzelf dat iemand
bij het passeeren van dézen weg een bran
dende lucifer heeft weggegooid. De B. V. B.
die spoedig ter plaatse verscheen, heeft den
brand met de motorspuit gebluscht, doch
kon niet voorkomen I dat een groote opper
vlakte grasveld verbrandde.
VOGELENZANG.
'n Taaie auto en een zwakke boom. In
de bekende S-bochtfaan den Vogelenzang-
scheweg is een bestuurder van een vracht
auto de kluts een beetje kwijt geraakt en
heeft schijnbaar door haastigen spoed den
weg willen verkorten en niet gelet op de
witgemaakte boomen, welke de richting
aangeven. Een aanrijding was hiervan na
tuurlijk het gevolg: de boom werd versplin
terd, het kwam dus nogal aan. Maar de auto
werd totaal vernield?, ik bedoel: reed
door! 't Is goed, dat het geen 1 April meel
is, want anders was het een krantenmop!
Het is nu werkelijkheid! De politie heeft den
vluggen chauffeur;achterhaald; het bleek te
zijn de firma W. té Zandvoort die inmiddels
bereid gevonden werijl de aangerichte schade
fe vergoeden. 'T 0?
HAARLEM.
Een zeldzaam jubileum. De bekende
manufacturenzaak van de fa. J. Th. Kort, be
staat Woensdag 1 Mei a.s. 75 jaar.
We hopen in ons vólgend nummer over dit
jubileum nog het een en ander te melden.
Het, zal deze firma op den jubileumsdag
niet aan belangstelling ontbreken.
POLITIEK IN DEN AETHER.
Een Telegram van de Regeering. In het
Americanhotel te Amsterdam werd Donder
dagavond door het Verbond van Nationalis
ten een protestvergadering gehouden tegen
de verpolitieking van den aether, waar ach
tereenvolgens het woord werd gevoerd dooi
de heeren Dr. v. d. Mijle, M. van Eijsden Jr.,
en J. L. Chr. van Beetem, aldus Haarl. Dag
blad. Al deze sprekers betoogden de geva
ren van een politieken omroep, waarna het
volgende telegram aan den Minister van Wa
terstaat gezonden werd: „Het Verbond van
Nationalisten heden in protestvergadering
tegen de verpolitieking van den aether in het
Americanhotel te Amsterdam bijeen, verzoe
ken uwe Excellentie beleefd maatregelen te
willen nemen op dat aan de verpolitieking
van de radiouitzendingen in het bijzonder
van dusdanige ais de V.A.R.A. pleegt uit te
zenden en die gevoegelijk als staatsonder-
nrijnend en orde-ontwrichtend mogen wor
den aangemerkt tep- spoedigste een einde
komi" w.g. „de Centrale Raad van het Ver
bond van Nationalisten."
Hansine Solslad, door Peter Egge, vertaald
uit het Noorsch door M. C. Castendijk, met een
inleiding van Prof R. Casimir. Prijs ing. 2.90,
geb. 3.90. Uitgave Van Holkema en Waren-
dorf's Uitg.-Mij. Amsterdam.
Een aantrekkelijk boek met een zeer goede
strekking, waarvan wij hieronder laten vol
gen een kort overzicht van den inhoud:
Hansine moet al vroeg onder de menschen.
Thuis is het schraal. Haar familie behoort
tot een deftig oud boeren-geslacht, maar de
vader, een mooiprater van zwak karakter,
overhellend naar sterken drank, brengt zijn
gezin eer achteruit clan vooruit. Met 12 jaar
is Hansine schapenhoedster op Fuglein, waar
zij slecht behandeld wordt door den gierigen
boer en zijn vrouw. Dit wordt ontdekt door
een familielid, en Hansine komt nu bij hem
als hoedster. Het is een goed gezin en zoo
wel 's winters op school als 's zomers op de
boerderij doet Hansine haar werk met lust.
Al vroeg heeft zij te lijden onder laster
en af en toe merkt zij in haar omgeving, dat
er aan haar eerlijkheid getwijfeld wordt.
Eenige malen is ook werkelijk de schijn tegen
haar.
Eens mist de dominéé, waar zij godsdienst
onderwijs geniet, een gouden munt, die in
een bakje op zijn schrijftafel lag. Er wordt
gefluisterd en geinsinueerd en Hansine leidt
er onder. Zij gaat, flink en onafhankelijk als
zij is, stil haar weg, tot zij, onder het afleg
gen van haar geloofsbelijdenis, voor een kerk
vol argwanende lasterende menschen, haar
woord doet en zoo krachtig spreekt, dat allen
het zwijgen opgelegd wordt.
Dan moet Hansine thuis komen en haar
ouders helpen in 't kleine kruidenierswin
keltje. Aan vrijers ontbreekt het niet, nraar
Hansine heeft een fijn gevoel en laat zich
niet gemakkelijk inpalmen. Helder en flink
bedient ze de klanten, maar vreemd genoeg,
komt het gezin met de vele kinderen toch
niet tot welstand. Hansine moet gaan dienen
in Trondjem, de groote stad. Zij krijgt een
plaats bij den stadsvoogd. De broer van
Mevrouw komt van zijn verre reizen een tijd
lang logeeren, hij is een tamelijk wild heer
en maakt avances tegen het aardige dienst
meisje. Zij wijst hem eenige keeren terug en
als hij eindelijk vertrekt geeft hij haar, be
halve een fooi, ook nog een ïnooi gouden
tien francstuk, dat door Hansine, die aan 't
sparen is, op raad van haar ouders aan een
bank gewisseld en bijgeschreven wordt op
haar boekje.
Inmiddels is er een vriend van haar ouders
op komen dagen, die weduwnaar is en een
huishoudster zoekt op zijn groote boeren
plaats. Hansine komt daar, maar, als er
sprake is van een huwelijk tusschen hem en
haar, komt er een boodschap van den doniiné
die haar onderhoudt over den gouden munt,
dien zij aan de bank gewisseld heeft, en die
precies lijkt op dien, welke hem werd ont
vreemd. Hij gelooft wel niet aan haar schuld,
maar toch worden de huwelijksplannen er
door verijdeld.
Het boek vertelt verder, hoe Hansine een
andere dienst krijgt in een groot logement,
tevens handel in visch en levensmiddelen,
hoe zij trouwt met een pakhuisknecht, die
wel oppassend maar niet zeer energiek is,
hoe ze met haar onderne'menden geest een
handeltje begint in haring en visch en ook
haar man opstuwt uit zijn gemakzucht. Het
gezin, dat langzamerhand groeit, krijgt het
steeds ruimer, en verhuist naar een grooter
behuizing. De rijke heeren krijgen Joakim
noodig om zijn geld en deze is ook zeer ge
voelig voor die toenadering. Hansine echter
staat er wantrouwend tegenover.
Nog steeds heeft zij te lijden onder het
gelaster van de menschen, dat haar op ver
schillende manieren, zelfs door haar kinde
ren, die het van de school meebrengen, be
reikt. Ook haar vader toont haar op zijn
sterfbed, dat hij nooit geheel overtuigd is
geweest van haar onschuld. Hij heeft inder
tijd naar alle kanten geïnformeerd, en ook
geschreven aan den broer van de vrouw van
den stadsvoogd, doch hierop is nooit ant
woord gekomen.
Steeds eenzamer, steeds sterker staat Han
sine in het leven. De kinderen groeien haar
boven het hoofd, de meisjes moeten naar
Zwitsersche kostscholen, de jongen is in 't
buitenland waar hij veel geld verkwist. Han
sine wordt steeds meer in zichzelf gekeerd
en zoekt naar Gods bedoeling. Zij is geen
moeder van wie veel warmte uitgaat, maar
toch ontroert dikwijls haar stille ootmoedige
liefde, die o.a. blijkt als de zoon, thuis ge
komen. typhus krijgt en in levensgevaar ver
keert. Zij verpleegt hem dag en nacht. Maar
hij beantwoordt die liefde heel lauw, en als
plotseling het groote faillissement van den
vader komt, en Hansine sterk vertrouwt iop
de hulp van haar zoon, gaat hij maar liever
naar het buitenland en Iaat weinig meer van
zich hooren.
Hansine en haar man beginnen maar weer
van voren af aan in twee kleine kamertjes,
hij drijft wat handel, en zij levert gebak aan
de kennissen. De dochters hebben goede
huwelijken gedaan. Trotsch en sterk is nog
altijd Hansine zij wil geen hulp van ande
ren. Doch als zij weduwe geworden, een
slechte gezondheid krijgt, laat zij zich op
nemen in een stichting. Hier komen op zeke
ren dag twee dames tot haar met een toe
vallig voor den dag gekomen brief van den
ingenieur uit Brazilië, die lang ongelezen
gelegen heeft, en waaruit haar onschuld in
zake het goudstuk ten volle blijkt.
Niet lang daarna sluit Hansine voorgoed
de oogen.
Aan het voorwoord van Prof. Casimir ont-
ieenen wij o.a.:
„Zooals wij in dit boek Hansine Solstad
van haar jeugd tot haar dood volgen, zoo
zien wij vaker een geheel leven ontrollen.
Dikwijls komt de vrede aan 't eind of nieuwe
hoop. De mensch iheeft door een langen
levensdag zichzelve leeren kennen of zijn
taak, then heeft elkaar gevonden.
Deze fijnzinnige, gezonde, sterke schrijver
ontleent nu een bijzondere bekoorlijkheid
aan zijn h u m o r. Soms sprangt die in kleine
zinnetjes, vluchtige gezegden, maar zij kan
hem ook brengen tot een geheele humoris
tische schildering of een blijspel. Met soms
een intens genoegen verdiepte Egge zich
bijv. in de dwaze verwikkelingen, die hij in
en door Wilhelmines huwelijksbureau liet
ontstaan. Het is deze humor, die zijn werk
verzacht en verteedert, die te groote strafheid
aan het geheele oeuvre ontneemt.
Men zou het kunnen betreuren dat Egge
zoo laat in ons land bekend wordt. Maar
misschien komt hij te juister tijd. Ons volk
verlangt naar een kunstenaar, die zonder
cynisme, het leven ziet; wat moe van veel
IN GEVAL VAN
alleen opbellen
ontleding en toch met psychologische be
langstelling zal het menschen en karakters
uit hun daden willen leeren kennen. Het wil
geen zoete romantiek, het wil wel den die
pen levensvrede zien, waarvan het weet, dat
die moeilijk komt. Het vindt dit alles hier,
eenvoudig en fijn, met diep gevoel. Het vindt
hier iemand, die de kunst van vertellen ver
staat, zonder ooit op sensatie belust te zijn,
sleept hij ons menigmaal geboeid mee.
Als ik zijn kunst met Nederlandsche moest
vergelijken, zou ik aan de observatie van
Emants denken, maar hij is geen pessimist;
aan de objectieve teekening van Mevrouw
Simons-Mees en haar geloof in de liefde,
maar hier is verhaal, en meer humor. Er is
een kijk op levensconflicten, die aan Ina
Boudier-Bakker herinnert, maar de vertellin
gen zijn eenvoudiger van bouw. Er is - maar
een kunstenaar als Egge is zichzelf.
„Kitty", door Warwick Dee
ping. Schrijver van „Sorell
Zoon". Geautoriseerde vertaling
van C. C. Bender. Prijs ingen.
2.90. Geb. 3.75. Uitgave van
de N.V. Van Holkema Waren-
dorf's Uitgevers-Mij., Amsterdam.
Alex St. George moet naar het Westelijk
front vertrekken en is vreeselijk „bang" voor
de afgrijselijke werkelijkheid van den oorlog.
Als eenige zoon van de schatrijke Mrs. St.
George, die veel invloed bezit, was hij al
eenige jaren in een militair depot in Engeland
geplaatst als officier, doch de onbarmhartige
schifting in het voorjaar van 1917 is oorzaak,
dat hij wordt goedgekeurd voor den dienst
aan het front. Zijn moeder, een zeer koele en
hooghartige vrouw, die nóóit eenige emotie
laat blijken, ontvangt hem bij zijn thuiskomst
in Londen, een week voor hij naar Frankrijk
vertrekken moet, zóó ijskoud en koel, dat hij
zich den eersten den besten avond al bedrinkt
en den tweeden dag van die laatste week
kennis maakt met Kitty uit den sigarenwinkel
van No. 7 Vernor Street, waar de cliënteele
voornamelijk bestaat uit officieren en hoofd
officieren.
De twee jongelui begrijpen elkaar zóó goed
en het meisje weet hem zóó te troosten en op
te monteren, dat die twee op den dag vóór
zijn vertrek een zgn. oorlogshuwelijk sluiten,
buiten medeweten van zijn moeder, Mrs. St.
George, aan wie Alex pas daarvan kennis
geeft, nadat hij aan het front is gearriveerd.
Mrs. St. George roept den bijstand in van
haar advocaat, die echter niet van plan is
om een „wettig" huwelijk te bemoeilijken;
waarom zij dan ook een beruchte „advocaten-
firma" in den arm neemt om bewijsmateriaal
voor haar te verzamelen, dat de familie
Greenwood van den sigarenwinkel niet is,
zooals het behoort en dat de winkel een ge
heim rendez-vous is. Ook zij zelve gaat een
week lang logeeren in een hotel tegenóver
den winkel om te spionneeren. Op zekeren
avond ziet zij Kitty met een officier uitgaan
en pas laat thuiskomen, en den volgenden
avond laat ziet zij denzelfden officier de
woning naast den sigarenwinkel uit komen en
hoe die afscheid van „de vrouw van haar
zoon", zooals zij Kitty noemt.
Mrs. St. George schrijft daarop een langen,
lasterlijken brief aan haar zoon, die dezen
ontvangt even voor een aanval op het dorp
Surenne. Zij deelt hem o.a. mede, dat zijn
vrouw feitelijk een deerne is. In het dorp
Surenne gekomen, staan Alex en zijn mannen
tegen een boerenschuur aan. Plotseling komt
er een granaat aansuizen en de soldaten laten
zich plat op den grond vallen, doch Alex, die
erg zwaarmoedig is en onverschillig door zijn
wanhoop over dien vreeselijken brief, blijft
staan. De granaat treft de steenen schuur;
de muur valt boven op Alex.
Buiten kennis transporteert men hem naar
Londen als een „wrak" en Mrs. St. George
vat het plan op om hem naar No. 77 Cardigan
Square te doen vervoeren.
Kitty bezoekt hem in het hospitaal en is
vreeselijk bedroeft, dat hij haar niet herkent
en zoo ongelukkig is. Zijn vriend Grimshaw,
diezelfde die gedurende een verlof haar heeft
opgezocht, stuurde haar inmiddels eenige
brieven, welke hij gevonden had in Alex' zak
ken, voor deze werd weggevoerd. Zoodoende
leest zij ook dien fatalen brief. Op den dag
na haar bezoek aan het hospitaal krijgt zij
„griep" en gedurende haar ziekte weet de
invloedrijke Mrs. St. George haar zoon bij
zich thuis te krijgen. Zij sluit iedereen buiten,
neemt een verpleger in dienst en het gelukt
de familie Greenwood niet haar huis binnen
te dringen, terwijl zij alle correspondentie en
telegrammen onderschept. Alex is zijn bewust
zijn zoo goed als geheel kwijt, doch door een
val van een zwaar olieverfschilderij midden
in den nacht schrikt hij zóó hevig, dat het
bewustzijn terugkeert. Zijn beenen zijn echter
verlamd. Alle brieven van den hulpeloozen
stakker aan diens vrouw, onderschept zijn
moeder, doch Kitty weet hem, als hij na vier