TASCHE C?. NYMEGEN
R. C. VAN DEN VOSSEN,
il met Tuin
Te huur gevraagd
TE KOOP
f
SOERABAJA. HULL.
WOLSELEY - SCHNEIDER STOEWER.
s te bezichtigen.
Zit-Slaapkamer
Bloemendaal oi Omstreken.
28 H. P. CABRIOLET WOLSELEY CAR.
AUTOMOBIELEN.
Piano- en Orgelleeraar.
Wij hebben het genoegen onzen lezers aan te
'en de welgelijkende beeltenis van den keer
n its, agent van politie eerste klasse ter stand-
its Aerdenkout met zijne eclitgenoote en hunne
in leven zijnde kinderen, alzoo allen met hun
ionen. Gerrit, die kleuter links, wordt door Au-
iijn goed vastgehouden, Augustijn steekt wel
/iji tong 'n beetje uit, maar daar meent hij niets
k ids mee, hij houdt zelf zich weer aan Lode-
ijk vast, die 't leven ook nog niet als een treur-
opneemt. Dirk die naast hem staat, kijkt
tiger en de zelfstandigheid zit er reeds in,
d i i r kon wel eens een goed politieman in schui
len. Dan komen Christina, Wilhelmina en Pietje,
Albertus, Anna en Maria, de laatste 24 jaar oud,
bijna allen even groot, maar die zich blijkbaar
onder de hoede van vader nog best kunnen schik
ken. De zorgzame moeder houdt Willem, die 6
maanden telt, vast, terwijl Hendrik in den stoel
is gezeten en Eva de rij besluit. De rij is eer
biedwaardig', en men kan zich voorstellen, dat op
24 Mei 1.1., toen het echtpaar Smits zijn zilveren
huwelijksfeest vierde, het aan belangstelling niet
heeft ontbroken. Het nederlandsche volk, met
ouderparen als dit, gaat voorloopig nog niet ver
loren.
■u Haag palfreniers van de koningin had gezien
...ie een paard geleidden, zonder dat hierdoor ook
i ar het geringste gevaar scheen te ontstaan,
elke mededeeling door den voorzitter werd be-
ntwoord met de opmerking dat het juist de
igeoefende manschappen en de jonge, vurige
arden zijn die Bloemendaal in dit opzicht on
veilig maken.
Xa heel veel lieen en weer gepraat besloot de
ad ten slotte, bij wijze van proef, het verzoek
ice te staan. Na ook over de verdere wijzigingen
r verkeersverordening geruimen tijd van gedaeli-
ii te hebben gewisseld, nam de raad deze aan.
liet volgende punt: restauratie van het raad-
iis. werd eveneens niet onbesproken gelaten. De
orzitter begon met den raad in kennis te stellen
hit onder den vloer van de secretarie eenige doode
itten waren gevonden, die vermoedelijk de aldaar
eersehende onaangename lucht hadden veroor-
aakt. En daar het vermoeden voor de hand ligt,
it ook oj) andere plaatsen deze kunnen voorko-
nen, moeten ook daar de vloeren worden opgebro
ken. Aangezien er bovendien verschillende andere
ebreken zijn die het wenschelijk maken dat het
raadhuis wat wordt opgeknapt, stelde het dage-
ijkseh bestuur* voor de noodige verbeteringen te
doen aanbrengen. Het raadhuis zou dan tijdelijk
kunnen worden ontruimd en de ambtenaren hun
intrek nemen in een geschikt perceel aan den
Bloemendaalseheweg, dat tot 1 November ge
huurd zou kunnen worden. Na eenige bespreking
•n na eene zitting met gesloten deuren te hebben
gehouden over den bouw van een nieuw raadhuis
n over den grond aan de overzijde op den hoek
van Zijlweg en Bloemendaalseheweg, werd een
parig besloten dat in overleg met de financieele
commissie de noodige herstellingen aan liet raad
huis zullen worden verricht, zonder dit tijdelijk
te ontruimen.
In zake de verplaatsing van het meterhuisje te
0verveen, werd besloten hiermede te wachten tot
een besluit genomen is omtrent het leggen dei-
rails voor de nieuwe tram.
Hierna behandelde de raad in geheime zitting
de tramconcessie, zonder tot een besluit te komen.
Deze concessie luidt:
De concessievoorwaarden voor de nieuwe
electrischc tram.
B. en W. stellen voor aan de Noord-Zuidhol-
landsche Tramwegmaatschappij concessie te ver
kenen tot het aanleggen en exploiteeren van een
tramweg binnen de gemeente Bloemendaal, over
den Zijlweg, Bloemendaalseheweg, Rustenburger-
kan, Noorder- en Zuiderstationsweg en wel onder
verschillende voorwaarden, waarvan de voor
naamste zijn
De tramweg wordt aangelegd en geëxploiteerd
als tramweg met electrische beweegkracht, met
bovengrondsehe geleiding.
De spoorwijdte bedraagt 1.435 meter.
De maatschappij zal den aanleg tot stand bren
gen volgens de beste regelen der kunst. Het bo-
v en vlak der spoorstaven moet gelijk zijn met den
bovenkant der aansluitende bestrating. In de
profielen der wegen mogen noch in de lengte, noch
in de breedte veranderingen worden gebracht,
welke hinderlijk voor het verkeer kunnen zijn.
Elke wijziging van het profiel der wegen moet
vooraf door B. cn W. zijn goedgekeurd.
Alle kosten aan straten, wegen, rioleering, tele
graaf-, telefoon- en andere leidingen, het wijzi
gen van plantsoen-aanleg, kortom alle openbare
of particuliere werken uit deze vergunning voort
vloeiend. komen ten laste van de maatschappij.
De ophangpunten van de contactleiding moeten
zoo hoog zijn en de leiding zelf zoo sterk gespan
nen, dat de afstand tusschen de leiding en den
bovenkant der spoorstaven nergens minder dan
5y2 meter bedraagt, tenzij B. en W. om bijzondere
redenen plaatselijk eene andere hoogte mochten
goedkeuren of voorschrijven.
De ophangpunten van de contactleiding mogen
in rechte lijn ten hoogste 36 meter van elkander
verwijderd zijn; in bochten zooveel minder als in
verband met de stralen dier bochten aan B. en W.
zal noodig blijken.
Elke sectie moet op zichzelf zoodanig veran
kerd zijn. dat de bij het breken der contactleiding
ontstane trekking wordt opgevangen.
Wordt vervolgd)
UIT ANDERE GEMEENTEN.
B i o s c o op G e n n e s.
Met genoegen kunnen wij constateeren dat de
directeur van het „Modern Bioscoop-Theater" in
de Barteljorisstraat te Haarlem een goeden raad
niet in den wind slaat. De voorstelling die wij
gisteravond bijwoonden, kenmerkte zich door pak
kende films en goede verzorging der onderdeelen.
Naar de directie ons mededeelde, zullen films,
die in strijd zijn met de goede zeden, streng wor
den geweerd.
Dit is ongetwijfeld reeds een goede maatregel.
In het museum van kunstnijverheid zal a.s.
Zondag eene meer uitgebreide verzameling van
emailwerken tentoongesteld zijn, die door de leer
lingen van de school voor kunstnijverheid ver
vaardigd werden.
Men zal onder deze verzameling verschillende
werkstukken vinden, welke op eigenaardige wijze
het decoratieve element der emailleerkunst in het
licht stellen, waardoor dezee voortbrengselen
der goudsmidskunst eene bijzondere bekoring ver
krijgen.
Zondag is -de toegang kosteloos.
MUZIEK.
Over 't „critiseeren", en verschillende opmer
kingen.
Als wij naar aanleiding van een concert onze
critiek daarover zeggen of schrijven, wat doen we
dan eigenlijk? (Met wij bedoel ik alle concert
bezoekers, want „critiseeren" doet iedereen; oud,
jeng, beroepsmusici, liefhebbers, bevoegden en on
bevoegden). Het is dan ook heel natuurlijk, dat
critieken dikwijls zeer verschillend zijn; 't is wel
uiterst vermakelijk om over 't. zelfde concert de
verschillende oordeelen te kooren, want men kan
uitstekend menschen peren kennen door hun cri
tieken. En wilt u weten waarom? Omdat men
deukt een oordeel over 't werk of de uitvoering,
of den componist te uiten, maar onbewust of indi
rect uit men gelijktijdig een oordeel over zich zelf.
Heeft u daarover wel eens gedacht? Laten de
a olgende gesprekken, die ik in zeer verschillende
omgevingen hoorde, als voorbeelden dienen.
Een paar dames spraken over de uitvoering van
de negende symphonie van Beethoven; mooi von
den zij 't niet, want„Beethoven heeft dat laatste
deel zoo hoog gecomponeerd, daar is hij bepaald
de grenzen der kunst te buiten gegaan
Dat was nu een critiek, waardoor ik eenvoudig
„stom" was, en toen kwam de andere 't nog aan
vullen met: „een lieele boel menschen vonden 't
ook." Wat viiult u? Hebben die dames nu niet
met haar critiek zichzelf (met „die heele boel" er
bij!) geoordeeld, en bewezen, dat zij zolf de gren
zen der bescheidenheid te buiten zijn gegaan en
do grenzen van Beethoven's hooge kunst niet
binnenMen moet toch wel een zonderlinge op
vatting hebben een zeer begrensde zelfs als
men een genie als Beethoven grenzen Avil voor
schrijven waar binnen hij moest componeeren! En
dan als verontschuldiging of versterking van dat
oordeel die „heele boel menschen die 't ook von
den"! Ik zal maar niet zeggen wat ik dacht,
maar heel vleiend of zacht was 't niet, 't an
dere was ook niet heel lieflijk, niet waar?
De tAveede opmerking was van de andere soort,
die ik jong en naief zou Avillen noemen, met één
ZAveempje gevoelvolle eenzijdigheid: „Ik wilde
wel dat alle sonates en symphonieën eindigden
met het Andante of Adagio; door een vlug scher
zo en finale kom je zoo uit de stemming." Is dat
nu niet weer een bewijs dat we in een tijd leven
van overdreven gevoel en „sentimenteel" genie
ten? Een sonate en symphonie zouden slechts
gedeelten van 't geheel zijn, als de belde laatste
deelen ontbraken. Maar 't is wel eigenaardig dat
andantes en Adagio's zooveel meer indruk maken,
natuurlijk omdat zij juist bij de meesten dadelijk
de gevoelssnaren treffen. En toch zullen de com
ponisten de langzame deelen niet 't moeilijkst
vinden. Een werkelijk geestig, vroolijk scherzo,
en frisch-opgewekte finale, of een bevallige me
nuet, enz. is veel moeilijker. In dat opzicht zijn
de tijden ook veranderd en ik zou willen vragen
waarom de gezonde vroolijke humor van vroeger
bij de componisten van onzen tijd zoo zelden
voorkomt; de meesten zijn tegenwoordig zoo
ZAvaarmoeding en zwaarwichtig en de orkestwer
ken zoo ZAvaar geïnstrumenteerd. Vergelijkt men
daarbij de verschillende dansmuziek uit vroeger
tijden, b.v. de sarabanden, gavotten, bourreés van
Bach, menuetten van Mozart, tiinze en contre
tiinze van Beethoven; polonaisen, mazurka's wal
sen van Chopin; ungarische tiinze van Brahms,
enz., dan zou men geneigd zijn te vragen waarom
die soort muziek nu zoo zelden gecomponeerd
wordt.
't Komt mij voor, dat de vroegere componisten veel
geestiger waren. Als ik de verschillende portret
ten van oude meesters der toonkunst vergelijk
met vele nieuwe, dan is 't onderscheid zeer groot;
1). v. de gelaatstrekken en oogen van Bach, Mo
zart, Beethoven, Brahms, Wagner en eenige van
den allerlaatsten tijd. De oogen van de eerste
drie vooral ïinlelen van geest en werkelijke in
wendige muziek; uit de portretten van ultra-
modernen spreekt iets gansch anders; geen won
der dus, dat de kunstuiting ook zoo hemelsbreed
verschilt. Kent u ook eenigen volgens de portret
ten? Zet u b.v. Mozart en Beethoven eens naast
Mahler en R. Strauss; 't verschil is even hoor-
l aar in de muziek als zich/baar op de afbeeldin
gen.
Over de achtste symphonie van Maliler zijn de
critieken zeer uiteenloopend; of zeer afkeurend
öf zeer ophemelend; misschien is 't ware midden
in! In elk geval bewaar ik die oordeelen; als
aa'ij die symphonie hier ooit te kooren krijgen,
komen de haarlemsche critieken er bij!! Na alles
Avat er over geschreven is, ben ik niet heel ver
langend met die muziek kennis te maken. Mijn
oordeel schort ik echter op totdat ik 't gehoord
heb; alleen moet de muziek veel goed maken, daar
ik 't niet sympathiek en bescheiden van den
componist vind, wanneer hij den dirigenten voor
schrijft: 2000 uitvoerenden, „denn denken Sie sicli,
dasz das ganze Universum zu tonen anfangt".
Over de leiding zijn de oordeelen der duitsche
pers gunstiger; bijna alle roemen Mengelberg's
vastheid en energie. Nu. dat-is niet alleen hoor-
baar, doch ook zichtbaar in zijn optreden en
leiding. Die beide eigenschappen zijn voor de
uitvoerenden van veel belang; velen steunen wel
eens te veel op den dirigent, (niet alleen op Men
gelberg), of ook wel op de naaste buren. Denkt
slechts aan koren en orkesten, waar eenige
leden toon vast, maatvast zijn en durven! de ande
ren volgen bij de 2e of 3e noot; vandaar dat „in
zetten" dikwijls zwakker klinken dan het vervolg
van den zin. Een eigenaardig verschijnsel is 't
dat degenen, die 't meest de repetities moesten
bijAVonen, juist 't minst trouw komen; die verge
ten, dat men eerst door samen oefenen een
goed geheel verkrijgt.
Muziek is meer dan enkel noten! Ook hoort
men Avel eens de opmerking maken dat X. niet
gaarne in een koor meezingt, Avant „je hoort je
zelf niet!" Betrekkelijk is solo-znng gemakke
lijker dan stmenzang, door 't hooren van de
andere stemmen en omdat zij zich te voegen heb
ben naar elkaar. Vier prachtige solostemmen
vormen lang niet altijd een goed kwartet, als de
kracht en de klankscliakeering der stemmen niet
overeenkomen. Verschil van opvatting heerscht
ook vaak omtrent de vraag, Avat beter is: een alle
gro of scherzo in vlug en vroolijk tempo uit te
voeren en het karakter en den geest van 't
werk aldus weer te geven (met weglating
desnoods van eenige noten of versieringen), of om
de noten te spelen maar in een langzaam tempo,
zoodat een allegro of scherzo als een andante
Avordt uitgevoerd? Wat vindt u daarvan? Ik ben
a oor de eerste opvatting, want .de componist heeft
zeker niet aan een langzame opvolging van noten
gedacht vóór 't componeeren, doch hij hoorde die
vroolijke, vlugge muziek in zijn geest en dit moe
ten de uitvoerenden Aveergeven. Losse drooge
noten zijn levenloos, de muziek is als de levende
stroom. Het gebeurt Avel dat de noten heel zuiver
en plichtmatig Avorden uitgevoerd, maar dat het
Averk toch niet te herkennen is, doordat de hoofd
zaak ontbreekt, nl. het ware begrip van het kunst-
aa erk. Nu zal een artistieke natuur veel gauwer
den geest van de muziek en de bedoeling van den
componist begrijpen en, zelfs bij onontwikkelde
techniek, toch een betere uitvoering van 't werk
geven, dan iemand die zich niet losmaakt van zijn
omgeving, doch den componist en het werk kneedt
naar zijn Avillen of kunnen, 't Is te hopen dat
componisten 't niet weten en hooren hoe hun
werken mishandeld Avorden (in onschuld en on
macht dikAvijls) en hoe er over hun scheppingen
geoordeeld Avordt. Eén van de onschuldigste
vragen, die mij door een volwassen mensch ooit
over muziek gedaan zijn, is wel deze: „Waarom
Avorden de symphonieën van Beethoven groote
meesterwerken genoemd? hoort u er dan zooveel
moois in?" Daarop kon ik niet veel meer ant-
aa'oorden dan: Als de symphonieën van Beethoven
niet „groote meesterAA'erken" genoemd mogen
worden, dan Aveet ik niet, welke Averken dan wel
dien naam zouden verdienen." Aan dergelijke
onschuldige menschen kan men niet in vijf minu
ten al 't mooie van 9 symphonieën uitleggen.
Dit zijn nu maar eenige staaltjes van critieken
en opmerkingen als aanvulling van 'tgeen ik in
mijn concertbesprekingen ook reeds meedeelde;
iedereen kan ze naar verkiezing met eigen op
merkingen en critieken aanvullen. Welk soort
opmerkingen en critieken 't meest voorkomen, laat
ik aan ieders eigen oordeel ovex; ééne soort hoort
men Aveinig', de andere veel!
KUNST.
Tot 1 Juli a.s. wordt in den boek- en kunst
handel van de firma Henri Coeberg'k, Ged. Oude
Gracht 74, te iïaarlem, eene tentoonstelling ge
houden van Isographieën Van Meurs. In deze ver
zameling zijn tevens opgenomen teekeningen en
etsen naar verschillende meesters.
Op de vraag Avat zijn Isographieën Van Meurs?
geeft een door de firma Coebergh verstrekte uit-
noodigingskaart het volgende antAVoord:
Reproducties van teekenmgen, houtsneden, et
sen langs fotografischen Aveg, zóó mooi en gevoe
lig en nauwkeurig gemaakt, dat ze geheel de
aa aarden, de tonen, de bekoring hebben van de
oorspronkelijke Averken. En door het formaat
daaraan geheel gelijk.
Er zijn veel kunstenaars, die juist in zwart en
aa it liet beste Avat zij in zich hadden, hebben uit
gedrukt. En nu is het duidelijk, dat fotografische
reproducties van zAvart en wit werk dit vóór
hebben boven die van schilderijen, dat er geen
kleurwaarden verloren gaan. Verkrijgt men dan
die zuiverheid en gevoeligheid van wedergaaf als
de lieer Van Meurs heeft weten te bereiken, dan
komt een dusdanige reproductie het oorspronke
lijke zoo nabij als eenige reproductie dat doen kan.
En in deze Isographieën, waarbij elke afdruk een
zelfstandig werk is, is een houtskool- of krijttee-
kening, een penschets, een houtsnee, een ets, ge
heel in haar eigen kracht en karakter bewaard.
De bijzondere waarde wordt nog verhoogd door
een fijne keus, en in menig geval door het vertrou-
Aven den heer Van Meur door bezitters van kost
bare origïneelen geschonken, die hem deze wel
tijdelijk ter reproductie hebben willen afstaan.
Zoo zijn er onder de 165 nummers vele nooit op
andere wijs gereproduceerde werken van eerste
meesters.
BLADVULLING.
Te Madrid zeide de duitsche monnik Nithard
tot den hertog van Lerma, eerste-minister in
Spanje: „Mijnheer de hertog, gij moest een man,
die eiken morgen uwen God in zijn handen en uwe
koningin aan zijn voeten heeft, wat nederiger
groeten."
Paus Gregorius zeide: „De paus is de zon, de
keizer is de maan, de koningen zijn de sterren."
Voor de talijke bewijzen van
belangstelling ontvangen bij het
voerlijden van onze lieve Echtge-
noote, Moeder en Behuwdmoeder,
betuigen wij onzen hartelijken
dank.
endaal, Johs. BRUSSE.
A. BRUSSE.
lam, S. BRUSSE.
A. A. E. BRUSSE-
Gronert.
M- V. BRUSSE.
Haarlemsche Ver
tot Bestrijding der
Tuberculose is
n b" 9, 16, 23 en 30 Juni,
i van 's middags 3'7 uur.
GEVRAAGD: frissche
met ontbijt, omtrek Station
Bloemendaal, voor DAME, bezig
heden in Amsterdam. Br. fr. lett.
S 738, met prijsopgaaf, Boekhan
del P. STINS Pz., te Bloemendaal.
Gevr. op net. st. tegen 15 Juni,
zomermaanden of langer,
een Gemeubileerde Zit- en
1 a 2 Slaapkamers,
en zoo mogelijk kookgelegenheid.
Prijs 25 a 30 per maand.
Tevens eenv. goed Pension
gezocht door officierswed. tegen
pl. m. f 1.25 per dag.
Brieven lett.AB bnreau van dit hlad.
van 20 Juli—19 Aug, in deomg.
van Haarlem, voor 2 gez., best. uit
7 pers. en dienstm., gem. huis,
slaapkamers, keuken. Brieven
aan S. DlPPEL, Bellainyplein 32,
Amsterdam.
een zeldzaam mooie
goud-geel, 1 '/a jaar oud,
83 Centimeter hoog.
Mak voor kinderen en
zeer waaksch.
BARTELJORISSTRAAT 10.
DIPLOMA N. T. V.
Lessen bij den leerling
aan huis.
Boodschappen „Villa Eveline",
Hartelustlaan, Bloemendaal.
I HERINGA
WUTHRICH)
h HAARLEM cj
ELECTRjA. LICHT
