ALGEMEEN WEEKBLAD
Bloenettdaat, jtaarlem, jtecwstede cn onliggende plaatsen.
Vijverweg 7. Telephoon 938. Bloemendaal. w Gedempte Oude Gracht 63. Tel. 141. Haarlem.
vook
KANTOREN:
7e Jaargang.
ZATERDAG 3 MEI 1913.
No. 18.
Het
Prijs per
halfjaar fl.25
bij vooruitbe
taling.
Prijs per
nummer fO.10
Advertentiën
10 cents per
regel
bij herhaalde
plaatsing
korting.
Rit nummer bestaat uit 4 bladzijden.
Officieele kennisgeving.
Burgemeester eu Wethouders der ge-
i nte Bloemendaal brengen belanglieb-
i ndon in herinnering, dat alle vorde-
ingen ten laste van het Rijk, de Provin-
;i en de Gemeente, over het dienst-
ii 1912 vóór of op den laatst/en Juni
staande, bij de besturen en de amb-
iaren, die het aangaat, moeten zijn
.■(tiend, Aiie op dien termijn niet-
■i 'diende vorderingen, worden voor
■rjaard en vernietigd gehouden.
Voorts worden belanghebbenden ver
tilt niet den uitersten termijn af te
[ich'ten, maar de indiening der bewijs-
leken zooveel mogelijk te bespoedigen.
B. en W. voornoem d,
De Burgemeester,
A. BAS BACKER.
De Secretaris,
A. J. VAN DER FLIER.
:loemendaal, den 29 April 1913.
De Lente.
De goede lente is er weer. De sterke,
erlijke lente. Ziet om u heen, overal
I "«>kt de kracht uit van het jonge
j ar. De oude aarde hernieuwt zicii,
[li,! hoe vele duizenden malen reeds
herhaald, toch welk een schouwspel!
Welk een ontzagwekkend feest. Het
jceêst der jeugd, der schoonheid en der
kracht. Wat een licht, wat) een kleuren,
vvIk een blijmoedigheid. Weg nu met alle
geknies, alle getob; de lente is er weer,
de lente, die kracht geeft, en kracht is
mofld, kracht is drang tot daden, kracht
is Ijist tot leven en tot werken en tot
wagen.
\Veg met alle zwaartillendheid, weg
met alle neerslachtigheid, weg met het
ihedendaagsche, goedkoope pessimisme
Dit pessimisme is in beginsel het ge
voel van onmacht tegenover het groote,
machtige leven, cn voert tot niets dan
dappe houdingen en weerloosheid. Er
zijn in onzen tijd heel veel neergeslagen
menschendit is liun to zwaar, dat te
lastigd i t zullen ze maar niet eens pro-
Leeren, want het lukt toch niet; dat
is toch onbegonnen werk, goed voor
I jongelui, die geen ervaring hebben.maar
zij weten beter; het loopt toch alles op
i niets uitenz. Wanneer ik zulke men-
sehen zoo hoor spreken, en ik zie den
bij deze houding meestal gebruikelijke»
glimlach van trots, dan zeg ik bij me
zeiven: „Die hebben eigenlijk den strijd
met het leven al opgegeven, die rang
schikken zich al bij de' door het leven
overwonnenen, en gelooven in geen daden
.meer; zij weten niets meer te doen dan
'óp dat sterke leven, dat hun eronder
heeft, een weetje te schelden. Maar,
hoe vaak ia de fout i n h e n, niet b u i-
't'e n hen. Komt, lieve, beste menschen,
die een beetje geneigd zij t, dien kant uit
te gaan, geeft er niet aan toe. Deze hou
ding met haar valse heil schijn van mecr-
clêrwraardighcid, is integendeel heel, lieel
minderwaardig. Cfe schakelt u zeiven
FEUILLETON.
HET TWEEGEVECHT.
door
J. STEYNEN.
uit. Komt, onttrekt u aan die flauwe
mode, die u tot niets goeds voerten
probeer eens dat „geluk" (hetwelk, zoo
als ge het noemt, zoo wisselvallig is,
en onrechtvaardiglijk juist de domooren
helpt en de verstandigen in den steek
laat) probeert zelf eens dat geluk te
verwerven door mannelijk ervoor te kam
pen, door erop te hopen, erin te ge
looven met een vaste overtuiging, dat
ge het bereiken zult. Gij
Zoo strijdend, hopend, geloovend en
ontvankelijk voor vreugde, licht en kleu
ren begroeten wij de goede, schoone
lentehet seizoen van een lieflijkheid
zoo groot, zoo indrukwekkend, en tevens
van zulk een heerlijke levenskracht; ziet,
ziet, alom is kracht en zelfvernieuwing.
We voelen ons allen jong, we voelen ons
allen sterk tot leven, tot werken en tot
daden.
Heil die schoone, goede lente
PLAATSELIJK NIEUWS.
De bezoekers.
Zondagmiddag was eigenlijk nu eens de eerste
geschikte warme uitgaansmiddag, en onze even
naasten uit den omtrek bevolkten de vele trams
met vele bijwagens. Er waren oogenblikken van
veel gedrang; een ongeduldig mensch van het
vrouwelijk geslacht werd bij het instijgen van een
nog rijdenden tramwagen een eindje meegesleurd;
zij wist zich echter in deze pijnlijke houding nog in
het land der levenden te handhaven. Er was-
veel zon, veel stof een weinig van het laatste
volstond voor dit bericht.
De bezoekers hadden „Klein Duimpje" en ,.Hans
en Grietje" niet gelezen zonder er leering uit te
trekken. Zij strooiden althans naarstig proppen
papier en sinaasappelschillen op den bodem om den
terugweg te vinden.
Muziekavond te Bloemendaal.
De muziekavond, Zaterdag 1.1. door het con
certbureau Vernout. in hotel „Duin en Daal" te
Bloemendaal gegeven, was zeer verdienstelijk.
Mejuffrouw Annie Böse toonde zich oen be
gaafde zangeres. Zij heeft een lieve en klankvolle
stem. Mejuffrouw Bertha Böse bleek een uitmun
tende vioolspeelster. Zij heeft een krachtigen,
sehoonen toon; mevrouw WegenerKoopman,
deed zich kennen als een uitstekende klavierspeel
ster, en ook de door haar zelve getoonzette mu
ziek maakte een ernstigen indruk. Zij is iemand
van groote begaafdheid.
De bijval, door deze dames gewekt, was groot,
Bloemen werden aangeboden.
Wij vernemen dat de villa „Hooghduijne" voor
93.100,is verkocht aan den heer Carp, te
Heemstede.
>- lllet was ontzettend.
*.In een weidfe, een groene weide, symbool van
het frissche, zich telkenmale hernieuwende leven,
juist aan den rand van het bosch, het lieve,
goede, gastvrije bosch, waar, vooral des Zondags,
de vreedzame menschen, dames en heeren, kinderen
Góds, zoo genoeglijk wandelden, nabij den groe
ven rijweg, langs welken dagelijks de boeren der
onliggende dorpen naar de stad hun waren brach
ten: melk en kaas en eieren, en allerhande groen
ten, in één woord de levensmiddelen, middelen om
i liet schoone, het dierbare leven te behouden,
'daar, in die weide, nabij dat bosch en dien grooten
rijweg moest hei> drama, het bloedige worden afge
speeld.
J Het was ontzettend.
Daar zouden twee jongelieden, beiden in den
bloei van hun leven, zich met het moordwapen in
'de vuist tegenover elkaar stellen, mikkend naar
elkanders edelste bestanddeelen, als het hoofd, die
schoone bolvormige doos, welke de hersens bevat:
de borst, kostbare kast, waarin het hart en bij-
.feehooren zoo vernuftig ligt opgeborgen, daar
zou
Uit het politie-rapport.
Processe n-v e r b a a 1 zijn opgemaakt we
gens het rijden met rijwielen en handwagens zon
der licht; het met een motorrijtuig in verboden
richting berijden van de Korte Kleverlaan; het
rijden over de voetpaden; diefstal met inklim-
ming; liet vervoeren van jonge lijsters; liet ver
voeren van lijster-eieren; mishandeling en het
loopen over verboden gronden.
Gevonden en terug te bekomenbij Sweijen,
Zijlweg, Overveen, een blauwkoralen armband met
gouden slot; aan den politiepost te Bloemendaal,
een lorgnet in étui; bij M. Kors, Kennemerstraat
3, te Haarlem, een medaillon; bij Ruiter, Bloe-
Maar laat mij u eerst de aanleiding der waar
lijk droeve gebeurtenis verhalen.
Pirn en Dick, de tegenstanders, waren beiden in
eenzelfde kantoorgebouw werkzaam. Wanneer ik
„werkzaam zijn" noem wat zij daar dreven den
g.anselien dag, is liet omdat dit woord nu eenmaal
de geëikte term daarvoor is, want van de letter
lijke beteekenis dezer uitdrukking bleef hun be
staan zeer verre. Zij waren niet bij eene zelfde
firma, maar hunne kantoren werden beide gehou
den in lokalen van één gebouw, hetwelk op daar
voor gestelde tijden door de dochter van den con
cierge van stof gereinigd werd en aangeveegd.
Dit alles had nu niet noodwendig naar de ontzet
tende gebeurtenis heengevoerd; immers hoevele
concierges laten het schoonhouden der hun toever
trouwde lokalen aan vrouwen en dochters over
zonder dat dit aanleiding tot moordtooneelen geeft,
maar Pirn en Dick, beiden ongetrouwd, beiden een
echtverbintenis begeerend. beiden reeds sparend
voor een met hun stand overeenkomenden inboe
del, hadden ook beiden de dochter van den con
cierge als hun prooi uitgekozen. Deze, een zuivere
maagd van onbesproken levenswandel, had langen
tijd weerstaan aan hun mondelinge en schriftelijke
sollicitaties, want zij Wist niet wel, wien van bei
den zij tot haar echtgenoot kiezen zou; zoowel
Dick als Pim beviel haar: van Dick beminde zij
de nette kleeding, het keurig door een scheiding
in twee parten verdeelde haar, en den fraaïen
mendaalscheweg 73, Bloemendaal, een lederen gor
del; bij Dekker, Kleverlaan 25, Bloemendaal, een
zakmesje.
Verloren: een gouden damesremontoir, een
muntbiljet van 10,—, een kandtasclije, waarin
een gouden horloge, een muziekboek en een porte-
monnaie mot inhoud.
BURGERLIJKE STAND.
Van Donderdag 25 April tot en met Vrijdag
2 Mei.
Geboren: d. v. J. van Roode en S. van der
Veldt; d. vail J. Louisse en A. L. Lokerse.
Ondertro u w dN. J. E. Nulin en A. M. A.
Huf; P. van der Raad en A. Dekker; C. J. Wempe
en A. M. Thorborg.
Overleden: A. Roozen, 76 j.
Overleden in het gesticht Meeren-
berg: IT. Gooijer. 78 j.; W. IToogenberk, 63 j.;
D. Dubbelaar, 82 j.
UIT ANDERE GEMEENTEN.
Openbare Les.
Mejuffrouw Mien Halberstadt, leerares in solo
zang, hygiënisch spreken en ademgymnastiek,
geeft op 3 Mei a.s., 's avonds ten 8 uur, in de
bovenzaal der „Vereeniging" te Haarlem, een
openbare les, met hare leerlingen der solo-lessen
en zangklassen uit Bloemendaal, Haarlem en Am
sterdam.
Wijk aan Zee.
Wij ontvingen een fraai uitgevoerd boekje; het
is de 6e uitgave van: De Gids voor de badplaats
Wijk aan Zee en omstreken, 19131914. Het is
een uitgave van de vereeniging tot bevordering
van het Vreemdelingenverkeer te Wijk aan Zee
en Duin. Het. boekje is gratis bij de vereeniging
verkrijgbaar.
Museum van kunstnijverheid te Haarlem.
Gedurende de maand April werd het museum
bezocht door 780 belangstellenden, uit de aan het
museum verbonden boekerij werden 223 boek- en
plaatwerken naar verschillende plaatsen in ons
land verzonden, terwijl de lessen der aan het mu
seum verbonden school voor kunstnijverheid wer
den bezocht door 149 vrouwelijke en mannelijke
leerlingen.
Aanstaanden Zondag zal in het museum van
kunstnijverheid de tentoonstelling van geknoopte
tapijten voor het laatst te bezichtigen zijn. Deze
zal echter door een andere expositie vervangen
worden.
De geschilderde vensters van Thorn Prikker
en de beeldhouwwerken van Rien Hack zullen nog
eenigen tijd tentoongesteld blijven.
Lezing pi'of. Eerdmans.
Voor de afd'eelingen Haarlem en Bloemendaal
van den Ned. Bond voor vrouwenkiesrecht, hield
prof. dr. B. D. Eerdmans op 29 April 1.1. een
belangrijke voordracht.
Door douarière gravin P. van Ileerdt tot Evers-
berg, voorzitster der afdeeling Bloemendaal, met
een korte rede ingeleid, begon de spreker zijn be
langwekkende voordracht.
Na erop gewezen te hebben, hoe de meening
als zou de vrouw in vroeger tijden nimmer rechten
gehad hebben, onjuist is, wees de spreker erop,
hoe eerst met de vorming van militaire staten,
zooals ook thans de onze nog is, de vrouw meer
en meer naar achter werd gedrongen. In de lijn
der maatschappelijke ontwikkeling ligt echter het
kiesrecht der vrouw.
Spreker vraagt waarom de ontwikkelde vrouw
liet kiesrecht niet hebben zou, terwijl de onont
wikkelde man het wel heeft. De positie van de
hedeiidaagsehe vrouw is van meer beteekenis en
met recht; daarvan zal ons de tentoonstelling te
knevelbij Pim, wien deze uiterlijke schoonheid
ontbrak, trok haar cene eigenschap aan van meer
abstracten aard, met name zijn zachtheid in den
omgang, zijn bijna nederige goedheid, wanneer hij
met haar sprak, en welke haar van haren veel
om vallenden invloed op den gang van een mogelijk
huisgezin deed droomen. Gedurende vele weken
had zij, aarzelend wien ze kiezen zou, beiden koel
behandeld, doch eindelijk op sluwe wijze deze moei
lijkheid opgelost: ze liet zich met beiden in lot
ernstige gesprekken, wel zorgend dat de een van
hare vertrouwelijkheid met den ander niets be
merkte. Zoo ging het eenige maanden tot aller
tevredenheid: zoowel Dick als Pim dacht zich de
verkorene van de zuivere maagd, en deze, met
hare handelswijze niets kwaads bedoelende,
trachtte beiden in dit gemeenzamer verkeer beter
te loeren kennen, om, zoodra zij hare keuze had
bepaald, daarvan aan den bevoorrechten minnaar
kennis te geven. De argeloozel Hoe weinig over
woog zij de gevolgen van zulk een doen, en, o,
hoe rekende zij al te veel op de goedertierenheid,
de bijna bovenmenschelijke goedertierenheid van
den ander, den afgewezen ander.
Op een morgen, ten einde raad, woog zij de
beide candidaten tegen elkaar, terwijl zij ijverig
bezig was met het reinigen hunner wederzijdsche
lokalen. Was het costuum van Dic-k niet keurig
Zat zijn haar niet onbeschrijflijk prachtig ter
rechter zoowel als ter linkerzijde van de kaars
Amsterdam weer menig bewijs geven. Een
groot voordeel zou liet medezeggenschap der vrou
wen ook voor den vrede kunnen zijn. De vrouwe
lijke inmenging kon wel eens in andere richting
sturen dan de tot heden gevolgde: de oorlog. Spre
ker begrijpt niet, waarom een christelijke regc-e-
ring, als de onze, zich verzet tegen de gelijkheid
van die beide schepselen Gods: man en vrouw.
Op sprekers uitlating, dat slechts den ont
wikkelden vrouwen liet kiesrecht moet gegeven
worden, bepleitte mej. Willy Scheer het kiesrecht
voor alle vrouwen.
Prof. Eerdmans meende het echter beter, den
onontwikkeklen vrouwen, die er niet om geven,
en van wie ook geen kracht kan uitgaan, er bui
ten te houden, en slechts den ontwikkelden vrou
wen, die het kiesrecht begeeren, dat recht to
T00NEEL.
V e r e e n i g i n g „J. J. Creme r".
De koninklijke letterlievende vereeniging „J. J.
Cremer", te Haarlem, mocht van den schrijver Ga
briel Trarieux te Parijs, het vrije recht verkrijgen
om voor de te geven liefdadigheidsvoorstelling op
Dinsdag 6 Mei a.s., in den schouwburg -Jansweg,
ten bate van het „Roode Kruis" Zijn Alibi op te
voeren.
MUZKK.
„Les Beatitudes" van César Franck, uitge
voerd op Dinsdag 15 April 1913.
Zooals gewoonlijk heeft ook deze „Toonkunst"-
uitvoering bij de bezoekers aanleiding gegeven tot
veel critiseerenvan mij zult u geen kritiek lezen
over de uitvoering, noch over het werk. „La cri
tique est aisée, ma is Tart est difficile", -dat, heeft
men vaak vernomen, maar heeft men 't ook ver
staan? Tegenover de afbrekende leeken-kritieken
zij vermeld, dat de beide solisten: Plamondon en
Reder, zich zeer gunstig over deze uitvoering geuit
hebben en iemand als Reder kan 't beoordeeelen,
daar liij reeds voor de zestigste maal de „Yoix
du Christ" gezongen heeft! Aan een leerling
geeft Robert Schumann den volgenden raad:
(blz. 27 Musikalisehe Tïaus- und Lebensregeln)
„Urteile nicht nacli dem Ersten mal hören iiber
eine Composition; was dir im ersten Augenblick
gefallt, ist nicht immer das Beste. Meister wollen
stadiert sein. Vieles wird dir erst im höehsten
Alter klar werden". Let u vooral op dien zin:
„Meister wollen studiert sein", want dat is li 1
juist, waar het op aankomt. Ook Franck's groot-
scho werk„Les Beatitudes" moet men gestudeerd
hebben om het geheel te begrijpente meer, daar
in dit werk gedeelten voorkomen die zeer realis
tisch zijn en 't gevoel dikwijls misschien pijnlijk
getroffen wordt door felle tegenstellingen, scherpe
dissonanten, plotselinge overgangen van toon
soort of van ppp tot fff, enz. Voor oningewijden
komt in dit werk veel voor dat niet gemakkelijk
of eenvoudig is, of bij één keer liooren dadelijk
begrepen kan worden, al zit men nog zoo geloord
(natuurlijk) te kijken en al gebruikt men ook
eenige gebruikelijke termen, bij "t hooren waarvan
ik maar niet altijd zeg wat ik denk. Bij bespreking
van dit werk willen we echter in toepassing bren
gen- wat in den tekst voorkomt en zoo mooi ver
klankt- is, n.l. „Pardonnez, pardonncz pour qu'on
vous pardonne, pardonnez, e'est. Dieu qui i'or-
donne." Is liet u opgevallen, dat César Franck
met bizonder duidelijke kleuren weergeeft wat de
tekst aangeeft en ook rliytlimisch die klankkleuren
nog versterkt Ik noem in de eerste plaats het
koor „Reine implacable", telkens hetzelfde motief
en toch steeds verschillend, dezelfde aanhef (fis)
en verschillend bewerkt bij elke herhaling, hetzij
harmonisch of dynamisch Eigenlijk zou er
#-) Dynamiek
dus b.v!: f. p.
kraclitlecr. Dynamische teekens zijn
rechte scheiding Leek Pim daarentegen niet bi
zondér goedig van aard, en inschikkelijker dan de
ander? Had hij haar geen volle vrijheid gelaten
om het huishouden in te richten zooals zij het
wenschte Dick had haar een flacon met zilveren
stop gegeven. Pirn een dozijn zakdoeken, met l.aar
naam gemerkt. Diclc beloofde haar een gouden
horloge. Pim een mantelcostuumzooals alleen
aanzienlijke dames dat dragen. De geschenken van
den een stonden haar even goed aan als die van
den ander. De keus was moeilijk. Wat t? doen
„Ik zal het aan het toeval overlaten," viel het
haar dan in, „zij komen gelijktijdig eiken mor
gen; ik zou niet weten wie meestal van hen beiden
de eerste is, wie de laatste. Ze zijn er beiden altijd
vóór alle anderen, en niemand zal dus iets bemer
ken van wat ik nut hen voor heb. Wie van hen
beiden dezen morgen het vroegst hier zal zijn,
dien zal ik kiezen tot man." Toen eenmaal dit
besluit bij haar vaststond, werkte ze naarstig
verder. Juist was zij voor een open venster van
de binnenplaats bezig met het uitslaan van haar
stofdoek, als er stappen klonken beneden in de
gang. Zij kleurde, haar hart begon iets «neller
en waarneembaar der te kloppen. Pim Dick
Pim Dick herhaalde ze vele malen in zich zelve,
en dorst nauwelijks opzien. De. stappen waren
al boven aan de trap, vlak achter haar. Pim
Dick? Pim? Dick? ging het in haar ziel; zo wend
de zich om, zonder op te kijken, en stortte zich
