die algemeene liefde, die b.v. Frankrijk en Duitschland in dezelfde mate om vat. 3) Dit alles tezaamgenomen doen wij zeker de orde geen ongelijk aan, door te beweren dat zij juist niet aan overdreven vaderlandsliefde lijdt. Veeleer in tegen deel: zij is buiten en boven bet vader land en wil dit zijn. Maar zulk een ge nootschap kan bezwaarlijk in staat zijn, om 's vaderlands behoeften en nooden te begrijpen. Fn in zulk een ernstigen tijd als de onze, is alle liefde met onvaderlandsche richtingen een vader- landsch gevaar. Blijkt derhalve reeds uit een orderegel der jezuïeten, dat zij in vaderlandseJie belangen niet te vertrouwen zijn, zoo leert ons één blik oj) al wat de orde 'tot nu toe gedaan heeft, dat zij in een land met meer dan één geloofsbelijdenis een buitengewoon groot gevaar schept. 't Is de geheele wereld bekend, hoe Duitschland geleden heeft onder de tweedracht der Duitsche stammen. Deze is vervangen door de splitsing naar kerk- genootscluippen, en pas was het nieuwe Duitsche rijk gesticht of de geloofshaat sloeg weer in laaie vlammen uit. Sinds een menschenleeftijd gaan wij gebukt onder den ondragelijken last (ons door het centrum opgelegd) dat er niets meer gebeuren kan wat niet door de kerkleer-bril bekeken wordt. En nu moe ten de jezuïeten nog- terugkomen, zij wier allerbelangrijkste taak van den beginne af geweest isDe hervorming tot in den dood te bestrijden! Welis waar zijn zij gewoon, dat met vuur te ontkennen. De Gcrmauia noemde het zelfs „een al lang weerlegd baker praatje", dat de orde tot bestrijding der hervorming zou, gesticht zijn. En bij let terlijke opvatting en jezuïeten-uitlegging is dat woordelijk juist. Loyola wist aan vankelijk veel te weinig van haar om er dadelijk den voornaamsten vijand in te zien. Maar zoodra hij er gezicht op kreeg, heeft hij met vurigen ijver naai de verdelging der protestanten gestreefd. Reeds op zijn reis naar Rome ant woordden hij en zijn beide makkers op alle vragen, wie zij waren: „Wij zijn „vereenigd onder Jezus Christus' vaan del, om de dwaalleer en de ondeugd te bestrijden; wij vormen Jezus' krijgsmacht." Op zijn aandringen werd reeds twee jaar na' stichting der orde de inquisitie te Rome naar 't Spaansche voorbeeld ingericht, 0111 haar tot het snelst en krachtigst werkend wapen der beginnende tegen-hervorming te maken. Zoodra het eenigszins moge lijk wasstichtte hij te Rome zijn Colle gium Germanicum, ter opleiding van geestelijke krijgslieden voor de her overing van Duitschland en tolt zijn dood toe stelde hij juist in deze stichting liet levendigste belang; men kon hem nooit genoeg Duitsche jongelui van adellijke of ten minste „bijna adellijke afkomst" ter opvoeding zenden. En zijn plan voor een veldtocht tot uitroeiing van het protestantisme in Oostenrijk is bekend genoeg. Voortaan lééfde de orde van den felsten haat tegen do ketters en vaak genoeg hebben Loyola's zonen dit onbewimpeld geuit. Aan de vele beleedigingen der hervormers, zooals reeds in de bul van heiligverklaring voor Loyola,, waarin Luther „het af schuwelijkste wangedrocht"; en „de pest" genoemd wordt, herinneren wij slechts terloops. Bekendis ook, dat de jezuïeten in hun eeuwfcèstboek van 1640, dat zij nu verloochenen, hun haat met trots hebben erkend: „De ketters mogen weliswaar beweren", staat er daar „dat zij slechts kwaad met kwaad, ver volging met vervolging hebben vergol den. Wij ontkennen volstrekt niet, dat „wij voor den katholieken godsdienst „een feilen en voortdurenden strijd „tegen de ketterij ondernomen hebben... „V r tic liteloos verwacht d o lc e t- „t e r ij door enkel z w ij g c 11 vrede „met het genootschap van „Jezus te verk r ij g e n. Zoolang wij „adem hebben zullen wij tot bescherming „der katholieke kudde tegen de wol- „ven blaffen. Er is geen hoop op „vrede; het zaad van den haat „is ons ingeboren. Wat Hanii 1- „car was voor Hannibal, is I g- „natius voor ons. Op zijn voo,r- „beeld hebben wij bij 't altaar „eeuwigen oorlog gezwo,reu." En dat dit niet enkel ijdele redenaars- woorden waren, weten wij allen. Met bloedig schrift prijken Je daden, door dezen haat den jezuïeten ingegeven, in de geschiedenis. Maar de jezuïeten houden niet van de herinnering daaraan. Zij zingen voor 't oogenblik de liefelijkste vredezangen. „Laat toch de doodeii hunne doodeu be graven! Ieder partij heeft haar eigen misgrijpen te verantwoorden. En thans zijn wij immers heel anders Werkelijk? Is dat zoo? O zeker; ze weten, als 't noodig is, de klauwen netjes in te trekken; en spelen o zoo gaarne de vermoorde onuoo- zclheid, daar zij toch wegens' de „droe vige tijdsomstandigheden" niet zoo kun nen als ze willen. Maar hoe groot moet niet de haat zijn, die dé jezuïeten drijft, daar zelfs nu, terwijl de strengste zelfbe- h e e r s c hing in hun eigen belang vol strekt noodig is, de oude, ware, bloed gierig o n a t u u r nog steeds b o- ven de voorzichtige leer blijkt te gaan.4) Zijn het niet de jezuïeten, die nog tot in den jongsten tijd „de ge regende brandstapels der middeneeu wen' hebben geprezen en het goed recht der kerk, de ketters met den dood re straffen, verdedigd? Zijn het niet de jezuïeten, die nooit moe worden, onze grootste mannen te belasteren?5) Men tracht een hoogen muur tusschen de beide deelen van ons volk0op te trekken, zoodat zij elkaar niet meer zien, niet meer hooien, niet meer begrijpen. Willens en wetens zoekt men 't room- sche-volksdeel van bet gemeenschappe lijk vaderland af te trekken, elke. heuge nis aan onze groote dagen uit zijn hart te scheuren. Het moet zop/ streng mo gelijk worden behoed voor elke aanra king met andersgezindenhet mag vol strekt niet meer merken, dat het toch innerlijk door duizend draden met het protestantsche deel verbonden is - tot dat beide elkander in 't geheel niet meer begrijpen en als twee vijandelijke legers oog in oog staan. Dat is' het eind doel der jezuïeten!- V oeg hierbijdat hun izedeleer ten slotte liet roomsche deel des1 volks tot in 't diepst der ziele zal vergiftigen dan wordt u duidelijk, welk een ontzet tend gevaar ons volk bedreigt. Der halve niet om de evangelische kerk, die zich zelf wel verweren kan,7) neen, aller eerst en bovenal om vaderlandsche rede nen verzetten wij ons tegen de terug komst der jezuïeten. Ons volk) heeft nog lang geen vast volksbesef genoeg,8) om uit zichzelf het jezuïetenvergif als zoo danig te herkennen en bijtijds weg te werpen. Daarom zullen wij niet ophou den onze stem te verheffen, om ons volk te waarschuwen tegen de jezuïeten, als het ergste gevaar, dat thans zijn volks bestaan bedreigt. (W a r t b u r g, 21 Febr. 1913.) 1a. Vanzelf spreekt, dat men wel partij mag kiezen voor roomsehe vorsten tégen kettersehe; dus blijkt liier, dat de kettersehe vorsten naar Jezuïetisehe schatting, geen christelijke zijn dus o. a. koningin Wilhelmina niet. b. Partij kiezen tusschen christelijke en on christelijke vorsten is niet verboden naar Je- zuïetentrant van uitlegging volgt hieruit, dat men partij mag kiezen vóór onchristelijke tegen chris telijke. En werkelijk begunstigt op dit oogenblik de Jezuïetenpartij in Oostenrijk, door haar drijven naar een onafhankelijk Albanië met inbegrip van Skoetari desnoods ten koste van een nieuwen oorlog! de Mohammedaansche Albaneezen boven de Grieksch-katholieke. Haar beweegreden is dan ook alleen de haat tegen de Grieksche kerk; en de vrees, dat de door Jezuïetenkunsten roomsch gemaakte Albaneezen, tot die kerk zullen terug- keeren, als ze burgers worden van een staat, waarin zij volkskerk is. c. Dit verbod van partijkiezen heeft niet belet, dat de Jezuïeten partij kozen vóór Lodcwijk XIV - tegen den paus! Vert. 2) Wat niet bestaan mag, mag zich zeer zeker niet doen gevoelen, zou men zoo zeggen; waarom dan dit afzonderlijk verboden Hier spreekt weer het Jezuïetisch onderscheid maken tusschen hei melijk en openbaar, innerlijk en uiterlijk, denken en doen. Vert. 3) En Engeland en Ierland Engeland en Canada Engeland en Zuid-Afrika Vert. 4) Wie denkt hierbij niet aan de voortdurende krenking der protestanten in MaasbodeHuisgezin enz. Aan de steeds verder gaande voor ons be- leedigeiule afscheiding in de samenleving? Vert. B) Daarom neemt in Nederland een Jezuïet deel aan de nieuwe uitgave van het Biogr. Woor denboek, bekostigd door de maatschappij der Ned. Letterkunde te Leiden, wier leden voor 7/g pro testanten zijn. Vert. Tn Nederland zou dit niet goed geteld zijn; de roomsehen vormen hier slechts 1/a van liet zielental en geen 1/30 der ontwikkelden. Toch zullen zij spoedig meer dan 1/y der ambten bezit ten. Vert. 7) De lezer houde in 't oog, dat deze in Duitschland lutherschen en hervormden omvat en daardoor veel sterker staat, dan welk protes- tantscli kerkgenootschap ook in Nederland. Vert. 8) Had het Nederlandsche maar eerst zooveel als het Duitsche! Vert. Roomsche wetenschap. 61. De tlieologiac studiosi der pau selijke universiteit „Gregoriaria", vóór aan de kweekelingen van het Jezuïeten- Collegium Geruiaiiicum (in den volks mond „gekookte kreeften" wegens hun roode jassen) worden na inlevering van een opstel over een thesis, op wier uit werking zij zich met vrij gebruik van alle hulpmiddelen kunnen voorbereiden, en na betaling van minstens 10 en hoog stens 50 seudi (50250 francs) met den titel„Doctor Theologian Romanus" ge tooid. Deze kerkelijke onderwij s-instel- lingen, waartoe weleer ook het Collegium C'apricana behoorde, kunnen zich uiet mot de staa.ts-hoogescliolen van Europa metenhare studenten worden toege laten zonder staats- o'f eind-examens. Evenwel zijn er onder de geestelijkheid in Duitschland, Oostenrijk en Zwitser land niet weinig „Doctores Romani", zoo b.v. de aartsbisschop van Keulen. Vol gens de jongste aflevering der „Acta apostolicae se dis", N°. 3 (Maart) 1913, heeft Pius X deze bevoegdheid tot bullenhandel nog verder uitgebreid. Aan de hoogste klasse van liet priester seminarie te Milaan, de „Facultas cano- nistïca" is nl. het recht toegekend om academische graden en ook den titel van „Doctor juris cauonici atque thcologiae Romanae" te verleenen. Voor 3/4 jaar was dit zelfde groote seminarie van den kardinaal, aartsbisschop Carlandrea Ferrari het voorwerp van hartstochte lijke aanvallen der g'ebrs. Scottojn te Breganze, wegens „modernistische Ket terijen". Thans he,eft de door zijn ziekte afgematte paus zich met Ferrari, zijn groot-kiezer in 't conclave van Augus tus 1903, verzoend en diens seminarie verheven tot doctorfabriek. In Frankrijk, Groot-Brittanje en Italië heeft de titel „Doctor Bomanus" vol strekt geen waardevoor de haarklo verijen en ongerijmdheden van een scholastiek, die sinds de summa The ologian van Thomas Aquinas, 1270, uiets geleerd heeft, bestaat iu zoo ver gevor derde landen geen vatbaarheid meer. De Duitsche hoogescholeu beliooreu van de regeering te eisclien dat de jezuïe ten-leerlingen der pauselijke Doctors- broederij zich voluit „Doctor Romanus" moeten schrijven. In Nederland wordt de scholastiek thans door professoren aan openbare universiteiten geleeraard en Thomas Aquinas door „verdraagzame" en „onbe krompen" menschen als een groot den ker geprezen. Tot zijn groote gedachten behoort o.a. de verplichting der over heid de ketters uit te roeien. (Sum ma IV). Een doctorstitel halen de Nederland sche pastoors gewoonlijk te Leuven, waar hij stellig even gemakkelijk te krij gen is, aangezien alle staatstoezicht ont breekt. Niettemin hebben zij er veel nut van. De bekende pastoor Ariens, ij veraar voor een roomsch teringlijder- sanatorium (om den verderfeiijken in vloed van protestantsche geneeslieeren en pleegzusters te weren), is ook zulk een theologiae doctor van Leuven, en toen nu de bekende blauwe-bloempjes bedelarij in voorbereiding was, werd zijn inrichting met een echt jezuïetisehe handigheid genoemd „het sanatorium van Dr. Ariens", waarbij natuurlijk ieder ik zelf pok aan een medicinae doctor en dus aan een wetenscliaj)pelijke inrichting dacht. Hoeveel dubbeltjes dat Jezuïeten-waarheidje toen opge bracht heeft, wordt vanzelf nooit be kend. (Vert.) De oud-katholieken iu Oo-s- tenrijk hebben in 1912, blijkens mede- deeling van hun synodalen raad, 555 zielen gewonnen door geboorte en 1018 door bekeering (ondanks de voortdu rende vervolging!' Vert.); 344 verloren door den dood en 315 door afscheiding (jammer, dat niet wordt opgegeven, waarheen deze gegaan zijn; doch de Ileere God kent o,ok hunne wegen. Vert.), in 't geheel 914 dus gewonnen. Er wer den 271 huwelijken gesloten en het aan tal schoolgaande kinderen klom tot 4125. (Wartb., 11 April). Op Zondag, met toestemming der bui ge- meesters die geweigerd werd voor den bloemen verkoop ten bate van een onzijdig sanatorium. De burgemeester van Leeuwarden was de eenige, die de Zondagswet ook tegen de Jezuïeten durfde handhaven. Rome en de Bijbel. 62. In Rome vormde zich ongeveer 1901 de Pia Societa di San Gerolamo, met het doel het evangelie opnieuw te vertalen. Verschenen de Evangeliën en de Handelingen. Doch in de voorrede staat: de kerk heeft grooter autoriteit dan de bijbel (Cf: Marnix178. M. 8:42.) uix42.) In die voorrede, blz. 5: Voor ons ka-th. in tegenstelling met de protestanten, vormt het' evangelie niet zelf het levend woord der kerk, maar veronderstelt en eischt de kerk. Blz. 10. Het huidig dogmatisch stel sel van de kerk is in overeenstemming met het evangeliemeer ontwikkeld, maar niet de corruptie van het evan gelie. liet gebeurde op de bruiloft te Kana geeft recht tot het toevlucht ne men tot- Maria. Blz. 14. Leo XIII kent een aflaat toe van 300 dagen aan hen, die het eens per clag ten minste 15 minuten lezen en een vollen aflaat eens per maand aan hen „die het dagelijks doen. (Marnix 8:43. M. 9:94.) De boven genoemde Hieronymus-ver- eeniging werd door Pius X gezegend 21 Januari 1907. Doch in Juni 1907 werd het werk opgedragen aan een bijzondere pauselijke commissie. Het restant (250000 ex.) werd gebracht naar de Vaticaansche drukkerij. In 1908 tra den de leiders der verceniging af. (Marnix 11361.) Zielenvangst op het sterfbed. 63. Te Graz in Stiermarken (nog zwarter dan NcdeiTandsch-Limburg) zijn reeds verleden jaar vele protestantsche zieken in het stedelijk (dus door de pro testanten mee bekostigd) ziekenhuis ge noopt, om de evangeliekerk te verlaten. Deze pogingen worden nu voortgezet in het ziekenhuis der Elisabeths-zusters en vooral bij de broeders vau barmhar tigheid. Onder den indruk der algemeen verspreide „ruim denkende" beoordceling dezer broeders had het protestaiitscli kerkbestuur tot uog "toe uit zijn geringe geldmiddelen hun werk ondersteund, de laatste maal 18 Februari 1913. Onge lukkig is dit een groote dwaling geble ken. Protestantsche zieken, die iu ster vensnood daar hulp zochten, zijn gruwe lijk in hun geweten gekrenkt en met pogingen tot „bekoeling" vervolgd, kruisbeeld is buu voorgehouden om 1 te kussen, de naam van Maria voo gepreekt om hem in de dopdsure aa te roepen en zij zelf zijn tot o vergun, aangedreven! Een dier aldus vervolgde heeft, gesteund door zijn flinke vrouw, den verzoeker krachtig afgewezen is kort daarna gestorven2) twee ande. ren zijn voor hem bezweken. Tegen, over dezo ieder eerlijkl gemoed) in ojpstam] brengende dwingelandij, waarschuwen wij alle geloofsgenooten, aan de bede. laars voor roomsche 'instellingen, die lim „barmhartigheid" alleen gebruiken als vijgenblad voor hun zielenvangst, voort, aan geen penning meer te geven1) en verzoeken alle lidmaten, bij opneming van een gezinslid in een ziekenhuis, om 't even welk,4) terstond den predikant hiervan kennis te geven, zoodat de zieke kan worden bezocht; en door veelvuldig bezoek zijn lidmaatschap onweersproke, lijk, zoo noodig met alle middelen dje de wet verlangt, te doen blijken. („Grazer Kirchenbo-te", over-l genomen in „Die !Wartburg,;| Maart 1913.) 1) Daar Sinte Elizabeth beschermheilige ètl ziekenhuizen is, zijn dit waarschijnlijk dezeltdeul als de ook in Nederland door velen bewonderd!) Zusters van Barmhartigheid. Vert, 2) Zou hij zoo kort daarna gestorven zijn, ij hij „zich bekeerd had"? Vert. 3) Ook toepasselijk o. a. op de Vincentiusvetl eeniging, die het geld, dat zij grootendeels viJ onroonischen hijeenbedelt, niet gebruikt .oor :l roomsche behoeftigen dfiar is het burgerij) armbestuur goed voor, op önze kostennun tegen belachelijk lage rente (men zegt 0 1 aan roomsche neringdoenden, tegen wie zi.o(w«t de protestant onmogelijk de mededinging 1 m tjl houden. Vert, Zeer juist! Ook in de openbare ziet* huizen is men niet altijd veilig. Te 'si r hosclr en te Heerlen en stellig ook wol o andere plaatsen wordt den protestant z in I- afgenomen. Diverse aanmatigingen. 64/d. Dc bijlagen van de hand- tinge van den raad van Den Haag beva eu o; blz. 75 van 1909, onder nommer Da cc voorstel van burgemeester en v thoi ders gedagteekend 23—26 Febru d. t:| het geveu van namen aan nieuw stn ten. Er werden 19 namen voorgestel! waaronder namen van Watergei -n van ben, die zich onderscheidde; 'ij litl beleg van Haarlem, Alkmaar' en L idenj Een paar dagen later op blz. 1 eu Erratum: Het voorstelis "bjj vergil sing in de bijlagen afgedrukt, w 1 del burgemeester en wethouders, t t !it[ voordragen nog niet is besloten wei halve bedoeld voorstel wordt tcruggl nomen. („Grenswachter" 30101909. Later kwam het voorstel in b handl ling met weglating der namen: LumeJ en Sonoy. De sociaal-democraten wil deze namen ook. Wethouder 1. Iy streed het. Aangenomen met 18 tegen 17. ('s Hertog, courant" 2391909.) b. Eindhoven had in 1904 bezoek va de Koningin en den Prins. A :i d twaalfuursdisch ten stadliuizc was w genoodigd de deken, maar niet Ie j« dikant. De kerkeraad stuurde een b tof ven aan de koningin. Hetzelfde had zich afgespeeld iu- Bosch bij het diner. („Nieuws van den Dag" 149 1» c. In de laatste zitting van de vredj conferentie in 1899 werd voorlezi: daan van een brief door de koningin a den paus geschreven, waarin zijn K'j lij ke steun gevraagd wordt. De pf antwoordde: Wij meenen, dat gelijke ondernemingen cn werken zeer bijzonder past in onze rol. alleen'zcdelijken steun te verleen u, wl effectief mede 'te werken. Verder J de paus, dat de autoriteit van het hol ste pontificaat verder strekt daa l grenzen der natiën; dat zij alle omvat. (Rede Kip in Jaarverslag afcl. 1 trt'| Alg. Prot. Ver. 1907.) d. Wanneer iu Sittard een procci wordt gehouden, wordt op de pui het raadhuis de mis gelezen. Wie raadhuize moet zijn, kan wachten, de plechtigheid is afgeloopen. volk ziet aldus in don roomscheu dienst onzen staa.ts-godsdienst. I 65. „Politieke partijschappen 1 „altijd iets grofs en hards. Ma „partij, die zich christelijk noemt, „een dubbele, ja, tienvoudige „woordelijkheid op zich, want zij „het christendom eu Christus zei „beneden iu den grovep, harden „De zware schuld van 'één, die uj „de minsten üi hun midden heli Zoo lezen wij in „Die War (tl van 28 Februari 1913. Het oven: hier niet ter zake. Maai- alle Ne- ders die dit lezen, denken gcw| één! N. B. De vorm van dit hijblad i staan. Onze lezers kunnen, tot onbeperkt afzonderlijke nummers hiervan tegen tonden prijs van ons verkrijgen. lit nummer be ohier vau C Iluvgemeester ente Bloemen li afschrift v; pi den Hoofde nstjaar 1913, pi den 14d™ M October 11 lie voor eeui oemendaa \e antithese: gel ilutie, wordt op -. met demagogi: i(. Men roept lie tijde is één in 't iuselen. .rat ons dat eens let spreekt vanzc blind staren op niet om, of mei lof, het woord jnt. Neen, men tn wezen eens is •bilt. Welnu, d: rechterzijde is, een leugen. E, leus, enkel en al oo schallend geli nisleiden. Wij c ogen, geen breed willen enkel gei van rechts over en over elkande we op deze klein ruit de anti-revo lorischen hun ge l' de katholieken fis dat zegt genoi ulvijn noemde de jig en vervloekte dan wonder dat i 'ten Calvijn, in veel verschillen ■rotestantsclie ki roomselien als ei den 26en Mei emeo-encycliek p, de geheele wer aardiging heeft den de liervorme s door 't hoogst Calvijn, Luther als „oproerige" Daartegenov iirachtige hervori z. de katholieke! ieke dagblad l)e ljet protestantis Kan men n dat liet protes n 'dwaling, niet i katholieke keil ijven van haar h omseli, omdat Ch heeft gezegd: ondi 'lieer die kerk d binnendringt en ei jaagt, lioe meer zij van haar Goddelijl Is het wonder, maandblad De Katho „Ik wijs slechts f ters Luther, Calvij ren, die in de zesti gewesten door huic ware moederkerk Las, het moet c worden, ze hebben veel navolgers gevi Het die „navolger :en weer op - og eensdemons •tterend de eenlic, l) De Borromeo-€ roclit, Moulijn), b De Maasbode

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Het Bloemendaalsch Weekblad | 1913 | | pagina 6